45 Yıl Genelevde Çalıştırılan Meliha Türkgenç'in Acı Dolu Hayat Hikayesi
youtube'da denk geldiğim, hayat hikâyesini boğazım düğümlü ve gözlerim yaşlı dinlediğim 71 yaşındaki meliha türkgenç'in hikayesidir bu. cimcime diyorlar kendisine. şu an mersin'de mendil satarak yaşamaya çalışıyor. videonun altındaki şu açıklama ile az çok bilgi sahibi olabilirsiniz:
"annesi doğum esnasında hayata gözlerini yumdu. baba da sahip çıkmayınca dayısı ve teyzesinin yanında kalmak zorunda kaldı. onlar da biricik kızı; bir gece ayran diye kandırarak, zorla içirilen alkolle sarhoş ettikten sonra fuhuşa sürükledi, genelevine sattı. kurtulmak istedi; ‘10 bin tl verirsen seni bırakırız’ dediler ve 45 yıl boyunca 10 bin tl’yi ödedi, ödedi, ödedi, ama kurtulamadı. işkence gördü, tehdit edildi, kurtulamadı. ta ki yaş alıncaya dek. yaşlanınca kapıya koydular. o şimdi mersin çarşısı’nda peçete, ‘yara bandı’ satarak yaşamını sürdürmeye çalışıyor. çarşı esnafının sevilen yüzü haline gelen cimcime (ufak tefek, becerikli, konuşkan ve sevimli kadın) gerçek adıyla meliha türkgenç’in tek hayali evlenip gelinlik giymek, sıcak bir yuvaya sahip olmaktı. o bu hayalini gerçekleştiremedi ama umarız ona sahip çıkan birileri olur."
kendi ağzından hayat hikayesini dinleyince daha da duygulanıyorsunuz, küfür ediyorsunuz, sinirleriniz rahat bırakmıyor vücudunuzun her zerresini. insan satılmasına göz yuman devlete, zorla olduğunu bildiği hâlde geneleve tıkan polise ağızlar dolusu küfür etme isteğiyle doluyorsunuz. ufak tefek dertlerinizden utanıyorsunuz; bu dertler yüzünden hayatın size karşı acımasız olduğunu ve acı çektiğinizi düşündüğünüz zamanlardan utanıyorsunuz. mutlu zamanlarınızın değerini bilmediğiniz günleri düşünüyorsunuz "ben mutlu olmak, bir yuva kurmak istiyordum" cümleleri cimcimenin ağzından çıkarken.
kimsesizliğin acısını hayatı boyunca çeken bu güzel insana bir yardım eli uzatarak yalnız olmadığını görmesini sağlamak onu ne kadar da mutlu edecektir. şu cümlelerinden bunu nasıl dilediğini anlayabilirsiniz:
"annem babam olsaydı da bu ayaklarımın ikisi olmasaydı. hiç olmazsa onların yanında böyle sürünür sürünür otururdum. ben şapka değildim ki baştan başa geçeyim. kuş değilim ki daldan dala konayım. beni hep daldan dala kondurdular."
mersin'de yaşayan ve durumu iyi olan birileri varsa lütfen ulaşsın bu kadına bir şekilde. hayatı boyunca bir defa içten gülümseyememiş bu insana hak ettiği gülümsemeyi vermek için...