kimileri bu güzel ve faydalı aktivite için "depresyon belirtisi" der. evet olabilir de nitekim. bana göre depresyondan çıkmak için en güzel terapilerden biri. (bir de temizlik yapmak var)
mütemadiyen kış aylarında girmiş olduğum depresyondan bu sene de örgü örerek çıkmayı planladım ve işe koyuldum.

malzemeleri tedarik ettim. 4mm şişler ve 1 adet renkli yumak, (devamı tüm bulabildiğim artık yünlerle gelecek)

sonra ne öreceğime karar verdim. içimden battaniye örmek geldi. ama kocaman bir battaniye gözümde büyüdüğü için küçük kareler halinde örerek sonradan birleştirmeye karar verdim. hem küçük parçaları bitirdiğimde "oh bu da bitti" diyerek mutlu olacaktım hem de her bir karede ayrı bir öyküm olacaktı. misal şimdiye kadar 4 dilim ördüm.

1.karede; bir işe başlamakta ne kadar zorlandığımı anlattım. (sürekli ters - haraşo örgü)

2.karede; yeni başlangıçlarda motivasyonumun çabuk düşüp, çabuk yükseldiğini ve bunun böyle bir müddet devam ettiğini anlattım. (1 ters 1 düz - lastik örgü)


3.karede; işler iyi gitmeye başladığında çıkan ufak tefek sorunların görmezden gelinebileceğini, bunların hayatın tuzu biberi olacağını anlattım. (3 düz 1 ters - yalancı selanik örgü)

4.karede; bazen bir şeyler güzel başlar gibi olur, sonra bir engel çıkar, sonra iyi olan şeylerde kötü gitmeye başlar ama sonra illaki kötü şeyler de iyiye gidecektir.(1.sıra, sıra sonuna kadar, 1 ilmek düz 1 ilmek ters sonra 2. ve sonraki sıralarda düz ilmekleri ters, ters ilmekler düz - pirinç örgü)

işte böyle sevgili gönül dostları. hesaplarıma göre ideal battaniyeme ulaşmak için yaklaşık 500 kare örmüş olmam lazım. ilerleyen karelerde savaşların kötülüğü, sigaranın zararlarını ve diğer sosyal yaralara da yer vermeyi düşünüyorum. son karede de bayrağa seslenicem.

terapi ötesi bir şey. meşgale. hobi. ne dersen de. huzura eriyorsun resmen. sinirden, stresten geriye hiçbir şey kalmıyor. can sıkıntısı, depresyon ve işsizliğe birebir. yoktan ortaya bir şey çıkartmak, üretmek pek keyifli, hem de hayata karşı motive olmanızı sağlıyor. sakinleştiriyor. abartıp kendi tasarımlarınızı bile yapabilirsiniz.
iki ters bir düz, pirinç örgü, lastik örgü, selanik örgü, zeki müren kirpiği, türkan şoray kirpiği derken hayat akıp gidiyor canlar ahaha haraşo rulezzzz !!

sakinleştirmesinin, moral düzeltmesinin bendeki diğer bir sebebi ise o rengarenk yünler, rengarenk şişler. bi de onları şipşirin bir sepetin içine koyunca pek sevimli oluyor.

insanda fotoğraf çekme isteği uyandırıyor. fosforlu yeşil, pembe, mor, kırmızı, sarı, çimen yeşili... içinizdeki hamarat kadını çıkarmanın tam zamanı !

yalnız bu işin mevsimi var. sadece havalar soğumaya başlayınca insanın canı örgü örmek istiyor. öyle böyle değil... ne zamanki ilk montlar giyilmeye başlandı bir bakıyorum kendimi bir yüncü dükkanında* rengarenk yünler arasında kaybolmuş bir şekilde buluyorum.

not: eğer ki örgü ördüğünüz için, aklı sıra sizle dalga geçmeye çalışan, "aa ev kızı mı oldun" diyen olursa alt yazılı filmlerden öğrendiğimiz küfürleri söyleyebilirsiniz: kapa o lanet olası çeneni !!!

yarım saat örgü örerek 40 kalori harcamış oluruz. bu hesaba göre 90 saat örgü ören biri 1 kilo zayıflayabilir. örgü örmek nispeten kolay, bu yüzden formumu örgü örerek korumayı düşünüyorum. ekvatoru dolaşacak uzunlukta atlı örmeye karar verdim.

kendi kendime bırakılsam, yedigünyirmidörtsaat yapabileceğim yegane şey.

birincil terapi ve kafa boşaltma yöntemim.

örgü örme sırasında şöyle bir görünüme bürünüyor olmam da olası

başlarda terapi gibi duran sonra kendi başına takıntı halini alan faaliyet. üstelik bulaşıcı da. aynı mahallede oturduğum iş arkadaşımı yüncüye sokarak ona da bulaştırdım, üstelik hiç örgü bilmiyorken. işten eve bir an önce gitsem de örgü örsem, otobüste örsem bana garip bakarlar mı diye düşünmeye başladıysanız, yaşasın, yeni takıntınız var demektir. o değil de yakında şirketteki (inşaat şirketi, çalışanların arasında sadece 3 hatunuz ve 3ümüz de örgüyü seviyoruz) işi gücü bırakıp örgü örmeye başlayabiliriz diye korkuyorum.