Boşanmadığı Halde Çevresine Sürekli Sakın Evlenmeyin Diye Nasihat Veren İnsan Modeli
evlenmeyin diyen evli insan, türkiye'de birçok insanın her haltta kullandığı retoriği kullanan bir insandır
mesela ekşi sözlük'teki akademik kariyer yapmak isteyenlere tavsiyeler başlığına bir girin, bir sürü insanın "yapmayın" dediğini göreceksiniz ama kendileri bal gibi de kariyerlerine devam ederler. evlilik meselesi de bunun gibi, kendileri evlenmişler ve boşanmıyorlar ama nedense "evlenmeyin" diye de millete nasihatte bulunuyorlar bu arkadaşlar.
avukatlık yaparken de bu tür tipleri çok görürdüm. ben o sıralar avukatlık yapmaktan memnun değildim ve bırakıp akademiye geçmeyi planlıyordum, konuştuğum insanlar da hep "yav ben de memnun değilim, olmaz olsun böyle meslek" şeklinde bana dert yanıyorlardı. avukat olmak isteyenlere de "sakın olmayın, hukuk falan okumayın" gibi şeyler söylerlerdi. sonrasında ben ciddi ciddi işten ayrılacağım vakti ve sonrasında ne yapacağımı belirleyip meseleyi ciddiye bindirince birden ağız değiştirdiler "yav sen ciddi ciddi bırakıyor musun, aklını mı yitirdin" gibi şeyler söylemeye başladılar aynı tipler. hatta bir tanesi daha da abartıp "bence sen bırakamazsın, geri dönersin yakında" demişti, içimden o arkadaşın annesine selam söyleyip yoluma devam etmiştim ama hala anlamış değilim neden böyle dediğini.
valla ben insanların söylemleriyle eylemlerinin tutarlı olması gerektiğine inanan biriyim ve hayatından memnun olmadığını söylediği halde bunu değiştirmek için en ufak bir çaba göstermeyen insanların samimiyetine inanmıyorum. hadi imkanı olmaz falan anlarım da bu söylediğim insanların birçoğunun imkanları da var ki imkansızlık içinde neler başaranlar gördüm, o yüzden hikaye bence. bunlar sadece zırlamayı seviyorlar, gerçek anlamda bir problemleri falan yok.
bu "evlenmeyin" diyenlerin de aslında hayatlarından memnun olmadığını hiç düşünmüyorum. bence gayet memnunlar ama bilirkişilik taslamayı ve farklı görünmeyi bir halt sandıkları için "evlenmeyin" dediklerini düşünüyorum. hayatımın hiçbir döneminde bu tür klişe nasihatleri dinlemedim, dinlemediğim için bana hep "ileride pişman olacaksın" dendi ama hiç de pişman olmadım. o yüzden hayatınızla ilgili kararlar verirken bu tür aptalların görüşlerini sakın dikkate almayın, sonra "seni dinledim böyle oldu" dediğiniz zaman, "e sen de dinlemeseydin ehehe" falan deyip geçmekten başka bir bok yapmayacaklar zaten.
evlenmek istiyorsanız kimseyi dinlemeyin, evlenin. pişman olup boşanırsanız da size hayat tecrübesi olur. bakınca bu tür hırbolar da zaten bir tecrübeye dayanarak konuşmuyorlar, boşandıkları falan yok; o yüzden "yav he he" deyip geçmek en doğrusu.
boşanmanın 2 dakikada halledilecek bir mesele olmadığını bilen insandır
evlenirken her şey güzelken, 1 ay sonra her şey tersine dönebilir. çocuk olduğunda her şey güzelken, 1 yaşından sonra her şey tersine dönebilir. "neden evliliğinizi sürdürüyorsunuz?" diye sormadan önce, boşanmanın yaptırımlarını düşünün. boşanmak da, evlenmek kadar normaldir. fakat evlenebilmenin zorlukları olduğu kadar, boşanmanın da zorlukları vardır. tüm bunlar basit mantık ve biraz empati ile herkesin ulaşabileceği cevaplarken, mutsuz evlilerin üzerine neden bu kadar gidildiğini anlayabilmiş değilim. mutsuz evlilerin "evlenmeyin" demesini dert edeceğinize, "evlen lan artık" diyen gizli mutsuzları dert edinseniz daha ciddi bir soruna parmak basmış olursunuz.
ben 31 yaşında evlendim, 31 yıl boyunca kimse bana "bunca yıldır bekarsın bekarlığı tavsiye ediyor musun" diye sormadı
balayından döner dönmez herkes "ee evlilik nasıl, evliliği tavsiye ediyor musun" diye sorma yarışına girdi. daha nikah defterindeki imzanın mürekkebi kurumamış, ben sana nasıl bir cevap verebilirim ki?
insanlar bu soruyu çok duyunca bir müddet sonra sanki kendilerine sorulmuş gibi kafasında oluşturduğu cevabı tekrar etmeye başlıyor. kendi tecrübesine göre "aa mutlaka evlen" vs "sakın evlenme" ekseninde üstüne vazife olmayan tavsiyelerde bulunuyor. herhangi bir x kişisine evlilik hakkında neden tavsiye vereyim? anası mıyım babası mıyım, ailesi düşünsün. kaldı ki ben evlenme dedim diye evlenmekten vazgeçecek olan var mıdır acaba?
ben evlendikten sonra hayatta şunu anladım, anan baban konu komşu ne kadar kafanı s*kse bile, kimse kimsenin sözüyle evlenmiyor veya boşanmıyor aslında. bu evlenme diyen evli, o kadar mutsuz olsa çoktan boşanmıştı zaten. evli olmak bayağı işine geliyor ki hala evli. öyle ayh çok mutsuz evliliğim var evlilik şöyle kötü böyle kötü bekarlık sultanlık diyip senelerce bekarların kafasını s*ken ama bir türlü boşanmayan insanlar, akşam eve gidip çoluğu çocuğuyla acun izliyor, seksini yapıyor falan, mutlu mesut yaşıyor hayatını aslında. sen geliştirdiğin evlilik fobinle başbaşa kalıyorsun.
evlenme diyen boşanmış insan varsa ona bakın. o kendi içinde tutarlı en azından.
boşanmış biri olarak diyorum, evlenin
sevdiğiniz insanla aynı evi, aynı hayatı paylaşmak kadar güzel bir şey yok ki. aşık olduğun insanla uyumak, uyanmak, ortak bir hayatı yaşamak, beraber mutlu olmak, birbirine destek olmak, dünyanın en güzel hissi. ama kastettiğim gerçekten aşk evliliği, kendini ve karşısındaki tanımadan evlenip, “evlendik ve aşkımız bitti” laflarına inanmıyorum, zaten en başında aşık değildiniz ve aynı hayatı paylaşınca çekilmez oldu sadece. aşık olduğunuzda en olmadık şeye göğüs gerip, sırf sevdiğiniz insanın yanında olabilmek uğruna acı çekebiliyorsunuz.
her şey netse, gerçekten aşıksanız, aranızdaki bu bağla evlilik sizi sadece daha fazla mutlu eder o kadar, evlenin.
Final yorumu
her insan konfor alanına meyillidir. evlilik de bunun sonucunda gelir... sonra hiç beklemediği bir zamanda, hiç beklemediği bir iş fırsatı çıkar karşısına. içi içini yer gitmek için ama gidemez. artık evlidir, düşünmesi gereken bir eşi ve büyük sorumlulukları vardır. istediği gibi hareket edemez.
işte evlenmeyin diyen evli insan budur. en azından benim gözlemlediğim kadarıyla...