haunting house, canlı bir organizma. bir insan bedeni gibi gözleri, kemikleri, derisi, yüzü var. red room (kırmızı oda) ise bu evin kalbi, nell’in değişiyle, midesi. ev canlılardan besleniyor. sizi içeride tutup, delirmenizi sağlayıp, kendinizi öldürmenize neden oluyor. ahs murder house’daki gibi bu evde öldüğünüzde evde kalıyorsunuz. haunting house bir şekilde yok olursa, oradaki tüm her şey (gelmiş geçmiş tüm hayaletler) yok olacak. ayrıca evde zaman kırılması var. nell’in anlattığına göre zaman doğrusal değil. daha çok yağmur, kar, konfeti gibi. nell’in bent-neck lady olarak çocuk haline gözükmesi gibi, nell zaman içinde gezinebiliyor. buradaki kısır döngü ise, nell’in çocuk haline gözüküp kendisinin delirmesine neden olması.

bir diğer zaman içinde gezinen karakter olivia (anne) karakteri. olivia ve nell’in paylaştıkları diğer şey ise ikisinin de akıl hastası olması. bir diğer akıl hastamız poppy hill. evin ilk sahiplerinden. poppy’nin kocası william hill. uzun boylu, şapkalı hayalet adam. zamanında poppy’i aldatmış. daha sonra bu adamı hugh duvar arasında ölmüş halde buluyor. poppy, olivia’yı korkularıyla kontrol etmeyi başarıyor. ‘çocuklarını dış dünyanın gerçeklerinden korumak istiyorsan evde kalmaları gerek. bunun için de onları öldürmelisin. böylece güvende olurlar.’ laflarıyla olivia’nın aklına giriyor. poppy kendi ailesine de aynısını yapmış.

olivia, nell ve luke’un öleceğini görüyor. onları korumak için poppy’nin lafına uyup onları öldürmek istiyor (zehirli çay sahnesi) ama başaralı olamıyor. hugh ikizleri kurtarıyor, ama abigail ölüyor. zaten bir sahnede olivia ‘hiç büyümeseler, onları bu yaşlarında dondurmak isterdim, hep böyle kalsınlar’ gibi laflar söylüyor. bir sahnede olivia’nın hugh’un boynuna tornavida dayamasının nedeni de hugh’un çocukları kurtaracağını biliyor olması. hem çocukken (zehirli çay sahnesi) hem de daha sonra yetişkin zamanlarında kendini feda edip kurtarması. olivia sonunda intihar ediyor ve evde kalıyor. ama asıl istediği tüm ailenin onunla beraber kalması.

olivia’nın ölümünden en çok etkilenen o zaman 6 yaşında olan ikizler nell ve luke. çünkü anneleri ile son anı yaşayanlar onlardı. nell klinik olarak depresif ve manik. luke ise eroine bulaşıyor. bu iki kardeşin yükünü steven, shirley ve theo üstleniyor. bu kardeşler de annelerinin yokluğunu hissediyorlar. steven sık sık ‘annemi özlüyorum’ diyor. shirley ‘forever house’un maketini ofisinde tutuyor. theo, her ne kadar dokunma yeteneğini saklamak için giyse de, annesinin önerdiği eldivenleri giyiyor. baba hugh ise karısı ile konuştuğunu düşünüyor. karısı ona çocukları ile ilişkilerini düzeltebilmesi için söylemesi gerekenleri söylüyor.

evin midesi/kalbi red room ise herkese farklı görünen bir oda. olivia için okuma odası, steven için video oyun odası, shirley için aile odası, theo için dans odası, nell için oyun oynama odası, luke için ağaçevi şeklinde kendini gösteriyor. en sonda steven, shirley, theo ve luke red room’a girdiklerinde oda hepsine kendi korkularını, travmalarını gösteriyor. böylece kendilerini öldürmelerini sağlayıp, sonsuza kadar (ya da bir şekilde ev yıkılana kadar) orada kalmalarını sağlamak istiyor. yani aynı olivia’nın istediği gibi.

en sonda red room’a girdiklerinde; steven karısıyla yüzleşiyor, shirley kocasını aldattığı anı yeniden yaşıyor, theo geceyi trish ile birlikte geçirip, yakınlaşma/bağlanma korkusunu yaşıyor. luke arkadaşı joey'i aramak için rehab'i terk ettiği zamana geri dönüyor. hepsi acılarını, travmalarını, korkularını tekrar yaşıyorlar. onları kurtaran da önce kardeşleri nell, sonra da babaları hugh oluyor.

red room’dan ve evden kurtulduklarında (korkularıyla, acılarıyla yüzleştiklerinde) steven evin sorumluluğunu üstlenip, karısıyla arasını düzeltiyor ve karısı hamile. shirley kocasıyla yüzleşip evliliğini kurtarıyor. bağlanmaktan korkan theo, evden ayrılıp trish ile birlikte eve taşınıyor. luke 2 yıl boyunca temiz kalmayı başarıyor.

dizideki iki büyük plot twist:
1. nell’in bent-neck lady çıkması
2. red room: aslında zaman zaman o odada yaşamaları ama sezon boyunca o kapıdan içeriye girmeye çalışmaları.

benim anladığım aslında buradaki hayaletler bizim korkularımız, acılarımız, travmalarımız. bunlarla yüzleşmedikçe bizim peşimizden gelip, bizi ‘avlamaya’ devam edecekler. evin duvarları da kendi etrafımıza ördüğümüz duvarlar. korkup, içinde güvende olacağımızı sandığımız duvarlar. ama o duvarlar en sonunda bizi yiyip bitirecek. aynı red room gibi. akıl sağlığını korumak da çok önemli. kısacası acılarınızla, korkularınızla, travmalarınızla yüzleşin. kendinizi o duvarlardan kurtarın. yani benim yorumum böyle.

dizide hem çocuk oyuncular hem de yetişkinler çok iyi bir iş çıkarmışlar ortaya. ayrıca dizideki ince ayrıntılar muhteşem gerçekten. her bölümde arka planda hayaletler var. kıpırdamıyorlar, konuyla alakaları yok. sadece saniyelik arka planda gözüküyorlar. izlerken arka plana dikkat edin.

son olarak carla gugino’yu böyle iyi ve başarılı bir yapımda görmek sevindirdi.