Dubai'nin Zengin ve Şatafatlı Yaşamının Ardında Saklanan Sevimsiz Gerçekler
uğraş olsun diye kabul ettiğim işin dubai bağlantılı olduğunu öğrenince ufak bir araştırma yapma gereği duydum. link, linki açtı ve konudan bağımsız buralara kadar geldim. bu yazıyı hazırlarken de bir aydınlanma yaşadım ve "kandırılan, pakistanlı göçmen işçiler"den hallice olduğumu fark ettim. neyse ki evimden ürettiğim sürece sorun yok gibi...
konuya dönecek olursak; dubai için modern dünyanın alameti farikası diyebiliriz. m.ö. 2.500'lerde bir balıkçı köyünden, insan yaratıcılığı, teknolojik hüner ve neredeyse sonsuz petrol parasıyla inşa edilmiş, doğayla uyumsuz, tamamen yapay bir yapıya dönüştürülmüş.
şeyh rashid bin saeed al maktoum, 1966'dan başlayarak dünya standartlarında bir şehir yaratmak için hiçbir masraftan kaçınmamış ve sonuç olarak 3.4 milyonluk çeşitli, göçmenlerle dolu nüfus yoğunluğu oluşmuş.
tefecilik, yağma ve şok edici insan hakları ihlalleri derken, bazı etkenler dubai'nin zengin illüzyonunu parçalıyor. örneğin, 828 metre yüksekliğindeki burj khalifa'nın kanalizasyon sistemi yok. kamyonlar kilometrelerce kuyruk oluşturuyor ve binanın günlük 15 ton çöpünü götürmek için 24 saate kadar bekliyor. (nereye götürüldüğü belirsiz.) https://gizmodo.com/…ing-in-the-world-would-5857475
carnegie endowment for international peace'e göre dubai'deki işçilerin %90'ı hindistan, pakistan ve bangladeş gibi ülkelerden gelen düşük ücretle çalışan işçilerden oluşuyor. business and human rights resource center, pasaportlarının alındığını, asgari olanaklarına sahip küçük yatakhanelere itildiklerini, ücretsiz bırakıldıklarını ve daha da kötüsünün yapıldığını yazıyor.
bir de dubai'nin kıyılarında deniz tabanından çekilen kumla inşa edilen yapay adalar var
bunlar ultra zenginler için evler ve tatil köyleri inşa etmeye yönelik iddialı bir planın parçasıydı. şimdilerde ise, büyük ölçüde terk edilmiş durumdalar, piyasaları çöktü ve denize batıyorlar.
dubai'nin yapay ada projesi beş ayrı adadan oluşmakta. palm jumeirah, palm jebel ali ve palm deira olmak üzere üç palmiye adası, "dünya" adı verilen 300 küçük ada ve "evren" adı verilen, küçük adalardan oluşan son bir set vardır.
inşaat 2000 yılında palmiye adalarıyla başladı ve dubai vahası içinde daha fazla mağaza, daha fazla otel, daha fazla tatil köyü, daha fazla plaj ve daha fazla lüks ürün içeren bir vaha yaratmayı amaçlıyordu. dubai palmiye adaları, hollywood yaşam tarzını taklit etmek amacıyla, tuhaf çağdaş tarzlarda inşa edilmiş malikane benzeri evler içeriyor.
şu anda beş adadan hiçbiri tamamlanmış değil. palm jumeirah en gelişmiş olanı ve üzerinde işleyen işletmeler, oteller ve evler var. diğer iki palmiye adası ise "ıssız olmasa da oldukça az gelişmiş durumda." universe takımadaları henüz başlamadı ama 2028'e kadar bitirilmesi planlanıyor. bu arada dünya takımadaları, büyük ölçüde adaları inşa etmek için okyanus kumu kullanılmasından dolayı, birbiri ardına sorunlarla karşılaştı. rüzgâr ve sudan kaynaklanan erozyon ilk günden itibaren adaları kemirirken, yükselen su seviyeleri de adaları tamamen yok etme tehdidiyle karşı karşıya bıraktı. bir de 2008 mali kriziyle başlayan ve bir türlü dinmeyen ekonomik sorunlar var.
dubai'nin yapay adalarının geneli felaket gibi görünüyor, başarılı bir şekilde doldurulduğu kabul edilen palm jumeirah'ın yılda beş milimetre hızla battığı açıklanıyor. okyanus tabanından yığılan kumun tonlarca insan yapımı yapı, araba ve benzerlerinin ağırlığını kaldırmakta pek başarılı değil gibi görünüyor.
adalar sadece 6,5 feet yüksekliğinde dalga kıranlarla çevrili, bu da koruma yüksekliğinin çok altında. su erozyonu da yılda 353.000 ila 530.000 ft3 kumu yerinden ediyor ve bu rakam okyanus gelgitleri ve hava durumunun daha şiddetli hale gelmesiyle daha da artacak gibi görünüyor (küresel ısınma). bu tür çevresel sorunlar yasal sorunlara da yol açtı. deniz iklimlendirme ve soğutma şirketi penguin marine, erozyonun adaları yiyip bitirdiği konusunda uyarıda bulundu, akabinde de inşaattan sorumlu emlak şirketi nakheel tarafından dava edildi ve susturuldu.