yeri kazarak dünya'nın öbür ucundan çıkabilecek bir teknolojimiz olsa, biz dünya'nın merkezine yaklaştıkça ağırlığımız azalır ve merkeze ulaştığımızda ağırlığımız sıfır olur. yani yerçekiminin etkisi ortadan kalkar.

diyelim ki canımız sıkıldı ve evde gerekli araç gerecimiz var. başladık dünya'nın merkezine doğru kazmaya. biz merkeze indikçe üstümüzde kalan dünya'nın kütlesi arttığından ağırlığımız giderek azalır. ve merkeze vardığımızda dünya'nın üstümüzde ve altımızda kalan kütleleri eşit olacağından ağırlığımız sıfırlanır. sanki yerçekimsiz ortamdaymışız gibi hissederiz.

diyelim ki daha da abarttık ve dünya'nın merkezinden geçerek öteki ucundan çıkan bir tünel inşa ettik ve içindeki havayı boşalttık. kendimizi bu tünele serbest düşüşe bıraktığımızda hızımız merkeze kadar artıp daha sonra yavaşlar. ve biz dünya'nın öteki ucundan tam çıkarken geri merkeze doğru düşmeye başlarız. ve sonsuza kadar bir o uca bir bu uca düşer dururuz. işin daha ilginç yanı ise dünya'nın bir ucundan atlayıp diğer ucundan çıkmanın sadece 41 dakika kadar sürecek olması!

bunu dünya'da yapmak her ne kadar imkansız gibi görünse de, soğuk bir çekirdeği olan ve üzerinde su bulunmayan ay'da yapılması daha olanaklıdır. ulaşıma yeni bir soluk getirir gibi.