genelde tüm aile bireylerinin dahil olduğu, bazen misafirin dahi olduğu, bayram namazı nedeniyle normalden erken yapılan yemek seansı.

normalden erken olması, nerden geldiği bilinmeyen huzur verir, sevilenlerle birlikte olunca, mutluluk da verir.
bu bayram, rıhtımda deniz sessizliğiyle olacak bende.

dünyanın en güzel şeyidir. hiçbir arkadaş ortamı, romantik ambiyanslı yemek, lüks sofra bu kahvaltının tadını vermiyor arkadaş..

o zeytinler, reçeller, domates ve biber söğüşü, bayram için hazırlanan yöresel yemeklerden minik minik kupleler...
hele ki çay... 126 bardak içtim la.. 

sıcak anne böreği ile başlayıp, bitmesi istenilmeyendir.

sabahtan beri 1000'e yakın el sıktım, o börek benim hakkım ulan!

bizde dev aile öğle yemeği olarak yapılandır, zaten bayramlaşmaya gelenlere pasta börek değil mutlaka yemek ikram ettiğimiz için o sofra akşama kadar kalkmıyor. birazdan kuzenlerim gelip sarma tenceresinin başına geçecekler, ben de

"iki akşamdır ne çilelerle sardım ben onları, hızlı yemeyin kız" diyeceğim,

 istanbul'da yalnız olan arkadaşlarımı "hadi kalk bize gel ne duruyorsun" diye arayacağım, herkes elinde çeşitli tabaklarla akşama kadar evin içinde dönüp duracak, "tatilde yüzer eritiriz :(" yalanıyla tatlı yiyeceğiz.
bu güzel bir şey, bunu sürdürmek gerek.

fırından alınmış 4 taze ekmek 3 simit, sütçü - yoğurtçudan alınmış 250 gram kaymak, börekçiden alınmış kürt börekleri su börekleri ve kol börekleri ile dedemlere hücuma geçmiş bulunmaktayım.

şu sıralarda da annem balları reçelleri açmış, sucuklu yumurtayı ısınmaya göndermiş, muhlamayı oyuna alıp almamakla arada kalmıştır.

bayram kahvaltısı ne güzel şeydir.

en güzel kahvaltı türüdür.
şöyle ki sabah er kişi bayram namazına gider, eşini ve annesini uyandırır.
adam namaz dönüşü eve geldiğinde kahvaltı hazırdır.
annesi börek sarmış, eşi sofrayı hazırlamış, çayı demlemiştir.
hoş sohbet ile kahvaltıyı yaparken çocuklar da uyanır masaya dahil olur, benimki 15 aylık keyifle sohbetle kahvaltı yapılır.
final `ev baklavası` ile son bulur gün güzel başlar.

kahvaltı olmayandır bizim adetlerde. annem geceden nohutu ıslar, sabah babamı camiye yollayıp başlar etli nohutu pişirmeye ve en geç saat 8de yenir bayram sabahı nohutu.
 yk sabeah sabeah nohot mo diyecekler öte dursun, yedik oldu, yiyoruz oluyor, adet, gelenek, görenek işte arkadaşım. sonra da vay efendim nerde o eski bayramlar.

edit: haşlama, tuzsuz, yağsız pirinci unutmuşum pek sevmiyosam demek ki.

biz olayı daha geniş tutup apartman geneline yaydık. aşağıdaki kamelyada masalar kuruldu, apartman sakinleri masaları doldurdu ve güzel bir bayram sabahı kahvaltısı yaptık. yarım gün sürecek olan komşular arası bayramlaşma merasimini de 2 saatte halletmiş olduk.

sandalyenin birinde, görünmezinden baş misafir ''bayram ruhu''nun arz-ı endam ettiği farklı bir sofra. oturanlar daha bir şen şakrak, çay kaşığının şıngırtısı daha bir neşeli, herkes ve her şey daha bir süslü püslü; donatella bir masa. güzel.

tüm okur, yazar ve çaylaklara mutlu bayramlar efenim. afiyetle.