Erken Yaşta Kaybettiğimiz Müthiş Aktör Philip Seymour Hoffman'ın En İyi Filmleri
10) Before the Devil Knows You're Dead (2007)
harsh times'ı hatırlatıyor biraz kasvetli yapısıyla. oldukça güzel bir film gerçekten. 'ben bugün neşe doluyum' insanlarını hemen 'içim sıkıldı anasını satiim' moduna sokabilir.
philip seymour hoffman sözüm sana. ben bunun bi film olduğunu unutana kadar gözüme gözükme. girişirim sana, taş atarım. sanmıyorum ki erol taş gibi 'bana ekmek atıyolar' diyesin, olgunlukla karşılayasın.
9) Moneyball (2011)
2011'in en başarılı oyuncusu olarak ryan gosling'i düşünürken hem tree of life hem de buradaki performansının ardından yılların eskitemediği ve şarap gibi her geçen yıl oyunculuğunu katladığı için brad pitt'i seçmeme neden olan film. film uzun olmasına ve internet üzerinden izlememize rağmen bize hiç sıkıcı gelmedi. philip saymour hoffman yine her rolün altından başarıyla kalkacağını gösterdi. her ne kadar beysboldan anlamasam da beni bile maçları izlerken heyecanlandırdı film.
8) Synecdoche, New York (2008)
über bir film. çok büyük bir hüzün. izlemek bile her sinema severin harcı değildir. izledim demek için filme tekrar tekrar bakmak gerekiyor. ayrıca philip seymour hoffman'ın gizemli dünyasından da esintiler sunduğuna inanırım. charlie kaufmann'ın şaheseridir.
7) Happiness (1998)
günümüzde mutluluğun sürekli yaşanması isteği üzerine daha da mutsuzluğun içine gömülen bizleri samimi ve dürüst bir yaklaşımla silkeleyen, gülseniz mi ağlasanız mı bilemediğiniz çok iyi seyirlik 1998 yapımı bir todd solondz filmi. filmde philip seymour hoffman'ın oyunculuğunu da ihmal etmemek gerek.
6) Doubt (2008)
meryl streep ile philip seymour hoffman in karşılıklı muhteşem oyunculuk içinde döktürdükleri ve seyirciyi devamlı şüphe içinde bırakan, sonu bağlanmadığı için film boyunca hissettiğiniz şüphenin filmin sonunda da devam ettiği oyuncular için seyredilmesi gereken film.
5) Charlie Wilson's War (2007)
charlie wilson's war kendini kolay izlettiren, philip seymour hoffman'ın harika oyunculuğuyla güldüren ve tom hanks'i izlemekten keyif veren bir yapım. ama 80'lerde geçen filmin, kostüm ve saç olarak o dönemi yansıtmadığı kesin. üstelik bayan bir amerikan propagandasına sahip. sonunda amerika'ya yapılan eleştiri, o kadar propagandadan sonra insanı şaşırtıyor bile.
kısacası charlie wilson's war, prodüksiyon açısından sıkıntıları olan, ama konusuyla beraber oyuncuları ve komedi unsurlarıyla iyi denilebilecek bir film. hele tom hanks'i seviyorsanız, mutlaka izleyin derim.
4) Boogie Nights (1997)
raging bull'un yetmişlerdeki porno sektörüne uyarlanmış hali. yarım saat daha az olsaydı izleyiciyi daha iyi bağlayabilirdi fakat bu uzun haliyle bile sonunu merak ettirebiliyor. filmin sonu demişken güzel bir sürprizin sizi beklediğini hatırlatalım. ayrıca philip seymour hoffman'ın arka planda kaldığı rolde bile harikalar yarattığını görmek enfes.
3) Almost Famous (2000)
izledikten sonra hafiflediğinizi hissettiğiniz filmlerden... oyuncusuyla, senaryosuyla, soundtrack'iyle -özellikle soundtrack'iyle- fark yaratmış, rock'n roll ruhunu güzel yansıtmış bir başyapıt. penny lane'e aşık olduğunuz, russell hammond ile gitar çaldığınız, william miller yerine turneye çıktığınız, sizi güzel yapan başyapıt...
2) The Master (2012)
sinema tarihine altın harflerle geçmesi gereken iki 'hayvani' oyunculuk performansıyla (philip seymour hoffman, joaquin phoenix); paul thomas anderson'ın son derece olgun ve özgün sinema diliyle, jonny greenwood'un psychedelic müziklerinin eşsiz biçimde bütünleştiği 65 mm görüntü formatıyla ve dönemsel alt metniyle, '21. yüzyıl sineması'nın en özel örneklerinden birisidir the master.
1) Capote (2005)
insanın kanını donduran bir oyunculuk sergilemiştir philip seymour hoffman. filmin renkleri, sakinliği ise dehşet verici bir hikayeyi anlatırken sanki kitabın başlığına vurgu yapar. çok çok iyi bir filmdir bana göre, oscar'ı bu alsaymış keşke dedim yani o kadar. truman capote'nin ağladığı sahnede olayı bitirmiştir hoffman sanki, etkileyicidir. new york'a da doyamazsınız bu arada, az ama öz göstermiş yönetmen, çok sevdik.