nasıl olduğunu bir hatırlayalım önce

ilk ve ikinci modeline halen sahibim. ilkini lisede (90lar, oha!) almıştım. kaybolmasın diye elime almaya korkuyorum.

ilk modelde (ve sanırım ikincisinde de) ucun çıktığı metal boru ve koni yekparedir. ucu ilerleten tutucu 2 değil 3 parçadır. o dönemde başka hiçbir kalemde yoktu bu. uzun süre yazıldığında baş ve işaret parmaklarında vadiler oluşturduğu doğrudur. ama güzeldir. geçmiş günlerimizden çok kıymetli bir hatıradır.

üçüncüsünü kullanmadım. eminim o da ilk ikisi gibi çok iyidir.

ilave olarak, rotring kelimesinin almanca'da kırmızı çember anlamına geldiğini duymuştum.

üç nesil boyunca,

- metal uç kısmı sivrilikten daha topaç hale gelmiştir. bu yüzden yazarken meydana çıkan harfler, yazım anında daha zor görünür olmuştur. ilk tasarımda ince metal uç kısım yazılan alanda daha net ve geniş bir görüntü sağlayabiliyormuş.

-kalem gövdesi en boy oranı, zarafeti hissettiren en boy oranından daha tıknaz bir orana doğru evrilmiştir.

-ilk tasarım, üretildiği yılların sade, yalın, fonksiyonel dolayısı ile; modernist tasarım çizgileri ile daha az renk ve bileşenle üretilmiştir.
(bkz: less is more)

-kalem tasarımı yıllar içerisinde git gide allengirli hale gelmiştir. parmak yaslama süngeri, kırmızı şerit, metal askının uzaması ve genişlemesi gibi insanlara ihtiyaçları olmayan pazarlama kaygılı küçük ve yeni(?) detaylar sunuldukça her tasarım gibi eklektik bir yığına dönüp ruhunu kaybetmiştir.

sağ orta işaret parmağımda hala duran "kamburu" ile hatırladığım efsane versatil kalem.
ilk neslinden "efsane" tasarımda olanından baya kullanmışlığım var. ikinci neslinden olanlar ise, o klasik tasarıma göre daha kalın ve daha dayanıksızdır. genelde ucundaki metal koninin gövdeyle birleştiği yerden çatlar ve her basışta fırlar giderdi.

sonrası ise, içindeki ucu dışarıya milim milim veren kısmına içeriden iğne takılıp, kalemin arkasına bantlanan "paket lastiği" sayesinde "ok atan" bir silaha dönüştürülmesi işlemiydi. panoları hedef tahtası yapıp, atıcılık yeteneğinizi geliştirirdiniz.

üçüncü ve güncel olan model ise bence bu her iki modelden de uzak, ergonomi ve rahatlık adına geliştirilmiş ancak eski havayı tamamen kaybetmiş bir tasarım.

bir rotring'e bu kadar anlam yükleyeceğimi tahmin etmezdim.

benim için iki hafta önce yeniden var olan tasarım harikası. "nerde o eski rotringler" der dururduk yıllarca. derken yerde o eski rotringlerden birine rastladım 129t'de. hala eskisi kadar zarif, güzelliğinden hiç bir şey yitirmemiş. kısacık bir bakışmadan sonra hasretle kucaklaştık. kaybeden arkadaşa gıyabında taziyelerimi ve teşekkürlerimi sunuyorum. acısını biraz hafifletmesi için kaleminin gerçekten değerini bilen biri tarafından bulunuduğunu bilmesini isterdim.

her üçünü de uzun süre kullanmış, her üçüne de sahip olan biri olarak second generation olanı en iyisiydi diyebilirim. onu o kadar uzun süre kullandım ki sağ el orta parmağımın boğum kısmında üzerinden yıllar geçmiş olmasına rağmen hala onun eseri olan çukurluk durur.

şahsıma ilk tasarımdan sonra diğerlerini kullanmak boru tutma hissiyatı vermiştir. ilk tasarım çıta ise diğer ikisi tomruktur.

rotring sever biri olarak ilk tasarım olan 1. jenerasyonuna sahibim.

sanırım 2000'li yılların ortalarında, yeni bir rotring almak için kırtasiyeye gidip 2 .jenerasyonla karşılaşınca epey hayal kırıklığına uğramıştım. o klasik ve elegant çizginin yerini orta yerinde klips çıkıntısı olan şişman bir tasarım almıştı ama yine de rotring havası hakimdi.

geçen gün gördüğüm 3. jenerasyon ise rengi dışında rotring havasını iyice yitirmiş, öss'ye hazırlanan ergen kalemi görüntüsüne bürünmüştü.

ayrıca rotring aldığınız zaman, üzerinde bulunan hologramlı etiketi söküp atın. damgalı eşek gibi gezmeyin orta yerde.