ilaçları (hap olan) yutarken su içmenin "boğazımdan kolayca geçsin" diye olmadığı gerçeği ufuk açabilir.

ilaç içerken mutlaka yaklaşık 200 ml yani bir bardak su ile içilmesi gerekiyor. 

-neden? 

-e boğazımdan koskoca hap kolayca geçip gitsin diye.

işte o iş öyle değilmiş. 

etkin madde, yani bizi tedavi eden madde o kocaman hapın içinde küçücük bir yerde saklı. kalan kısım yani hapın çoğu onun dış çeperi, koruyucusu.

bu koruyucu neden var? 

ilacın etkili olabilmesi için o etken maddenin mide veya bağırsakta çözünerek kana karışması gerekiyor. hapı yuttuğumuzda etkin madde ağzımızda emilime girmesin, aktifleşmesi gereken yer neresiyse oraya ulaşsın diye var. bazıları (bkz: enterik kaplı tabletler) midede değil bağırsakta çözünsün diye kaplanıyor. çözülmesi gereken yer neresiyse tam orada çözülecek ve oradan karaciğere gidip metabolize olacak. ne öncesinde ne sonrasında tam yerinde çözülmek zorunda! yoksa etkili olmayı bırakın sonu ölüme varabilecek zararlar ortaya çıkabilir. (bkz: apranax öldürdü)

yani ilacı içerken içtiğimiz su ağzımızdaki tükürüklerle ilaç hızlıca çözülmesin, ağızdaki bir sürü kılcal damarlar hızlıca emilmesin, bir an önce ağızdan uzaklaşsın ve çözülme süreci için hesaplanan şekilde vücutta dolaşsın diye var. o hapın organlarımızda kaç saniye kalacağı, kaç saniye sonra diğer organa geçeceği, kaç saniyede boğazdan aşağı yuvarlanacağı vs. ince ince hesaplanmış ve o aktif maddenin tam olması gereken yerde ortaya çıkmasına göre dışındaki zarlar dizayn edilmiş. ilacı ağızda bekletip, ya da az suyla veya susuz içip bütün bu dengeyi bozup sonra o ilaçtan hayır beklemek pek doğru değilmiş.