dnr (do not resuscitate), no code order olarak da bilinen, bir hastanın kalbi durduğunda yaşama döndürmeme kararıdır.

yazılı olarak bildirilen bu karar hastanın kendisi tarafından ya da belirli durumlarda (şuurunun kapalı olması ya da daha önceden böyle bir karar mevcut değilse kalbin durmasından sonra) hasta adına karar verme yetkisine sahip kişi tarafından alınır. özellikle ölümcül hastalıklarda daha fazla acı çekmeden, dirilip dirilip tekrar aynı şeyleri yaşamadan huzurla göçmek isteyen hastaların tercihidir.

dnr, türkiye'de hasta istese bile yasal değildir.

şöyle ki; hasta kolon kanseri, karaciğer ve akciğer metastazları var, omurgaya sıçramış, aylardır yürüyemiyor, felçten dolayı yatak yaraları, kemik ağrılarından dolayı yoğun bir ızdırabı var ve morfin bile fayda etmiyor. radyoterapiden de fayda görmedi. şimdi solunum sıkıntısı başladı, ama hastanın bilinci açık, "öldürün beni" diye yalvarıyor, ve ben bir iki saat sonra hastanın solunumu durduğunda, o odaya gireceğim, ve hastanın isteğinin ölmek olduğunu bile bile, kalbi durduğunda yeniden çalıştıracak, gerekirse saatlerce masaj yapacak, olmayan solunum cihazının yerine solunum yaptıracağım, hasta geri dönerse şayet, bir-iki saat içerisinde tekrar solunum ve kalbi duracak, ve yine aynı şeyi yapacağım, hastanın kaburgaları kırılacak, gereksiz yere ızdırabı uzayacak ve ben devam edeceğim, ta ki adamın kalbi çalışmaktan bıkana kadar.

insanların insanca yaşama hakkından geçtim, insanca ölme haklarının bile olmadığı bir ülkede yaşıyoruz.

Ötenaziyle Sıklıkla Karıştırılan Hekim Destekli İntihar Şekli: Assisted Suicide