bu çocuk babaeskili. kendini tam anlamıyla hayvanlara adamış (öyle böyle değil) uyku dışındaki zamanlarını onlarla geçiren bir insan. bu gerçeklikte, bu naiflikte bir insanın varlığı bile inanılmazken sadece yarım saat uzağımda. canlı kanlı gerçek bir insan. tipine bir bakın. yanlış anlaşılmasın ama yakışıklı eğitimli genç bir adam. neler neler yapabilirdi düşünsenize. 

çok kolay ve bol eğlenceli, gezip tozmalı, bir sürü kız arkadaşlı vs bir hayat beklenirdi bu tipte bir insandan değil mi? o da gayet farkında böyle bir seçeneği olduğunun. ama o şuan bence büyük ihtimalle dünyanın en huzurlu ve en mutlu (dostları iyiyse tabi) insanı olmalı. öylesine yaşamıyor. türünü devam ettirmek için yaşamıyor. kariyerim olsun insanlar saygı duysun diye yaşamıyor. gerçekten yaşıyor. ve şöyle diyor " üzülerek, şimdı ilk defa matemetik konusacagım. 3000 küsür takipçi ve bir sürü (facebook lımıtınde) yarısı duyarsız sadece seyirci olan arkadaş lıstesı..sadece 2000'i kişi, sadece (1 kg) mama alsa 2 ton mama olur!!!!! halbukı ben sadece , her zaman 20 gun ötesını görebılıyorum her daım nasıl bulucam nasıl diye diye.."

bu da gökçer'in facebook adresi
https://www.facebook.com/gokcer.korkmaz
şu videoları bir kaçını izleyip bir kilo bile olsa mama göndermeden durabilirseniz bravo

sabahtan akşama kadar çöplüklerde köpeklerin peşinden koşan, yavruları toplayan, hasta olanları tedavi ettiren insan.

sadece köpekler değil, her türlü hayvanla ilgileniyor bu genç adam. en son bir kuzusu vardı. sofrada beraber salata yiyişleri çok komikti. bir de bulduğu bütün hayvanlara kızım der :)

mutsuz olduğunuz zaman onun bir videosunu izleyin ve gerçek mutluluğun ne olduğunu görün. bu mutluluk yeni bir telefon vs aldığınız zamanki mutluluğa benzemez.

bu arkadaşa elimizden geldiği kadar yardım etmeliyiz. 10 lira 20 lira farketmez. damlaya damlaya göl olur. hatta keşke duyarlı bir devletimiz olsa da, ona maaş bağlasa. zira yaptığı iş çok büyük bir kamu hizmeti.

hani yüzü gözü hürmetine boğazına kadar boka batan bu dünyayı halen ayakta tutup döndüren insanlar vardır ya işte tam onlardan birisi.

bir gazetede çıkan haberinde kendisini "sokak hayvanlarının yakışıklı prensi" olarak tanıtmışlardı. öyle ki yüreğinin güzelliği yüzüne yansıyan bir adam.

herhalde bir canlı ancak bu kadar içten sevilebilir:
"narin kızım benim, güzel kızım benim.."

"yağmur yayıyor , seller akıyor , narin kızım camdan bakıyor.."

"hanım kızım benim, hasta kızım benim.."

belli ki yardıma muhtaç canlılara olan merhameti ve sevgisi tüm hayatını onlara adamasına sebep olmuş. keşke bu hayvanlara sahip çıkan bir devletimiz olsaydı, ya da sosyal sorumluluk sahibi bir millet olsaydık ve bu havyancıklar aç, susuz, korunmasız ve barınaksız kalmasaydı da, böylesi güzel insanlar tüm şahsi ideallerini bir tarafa bırakıp tek başına bu canlılar için uğraşmak zorunda kalmasalardı.

kendisi gibi bir insandan nasıl ancak bugün haberim olabildi ona üzülüyorum, daha çok kişi tarafından tanınması ve desteklenmesi gereken iyi insan.

https://www.facebook.com/gokcer.korkmaz