genel kullanılımının dışında, psikolojide içine kapanık insanları değil, enerjisini kendinden (içten) alan insanları tanımlamakta da kullanılır. 

mesela insanlardan yorulmak introvert lerde görülen bir durumdur. yalnız kaldıklarında daha verimli çalışır, daha az yorulurlar. uzun süre insanlarla bir arada bulunduklarında daha çabuk yorulurlar. 

bu, insanlarla bir araya gelmekten hoşlanmadıkları anlamına gelmez. çok sosyal olabilirler ama bu sosyallık onları extrovert lere göre daha çok yorar.

her gün tek başınıza birkaç saat geçirmeye ihtiyaç duyanlardan mısınız?

derinlikli konularda konuşmayı sever ve bilgi sahibi olduğunuz bir konuda büyük meclislerde konferanslar verebilir ama hoş beş edilen küçük muhabbetlerde kekeler misiniz ya da zorlanır mısınız?

bir partiye gittiğinizde kendinize gelmek için günün geri kalanını kendisine ayırması gerekenlerden mısınız?

sizle diyalog kurup şeker bir insan olmaya çalışan nice kişi sizi alttan alta sinirlendirir mi?

demek ki siz de bir "introvert" siniz..

asosyal değilsiniz, antisosyal hiç değilsiniz, mizantrop hiç hiç değilsiniz. yalnız ilginizi çekmeyen konuda konuşmazsınız.. insanlarla boş muhabbetler çevirmek sizin için zulümdür. sizi bir muhabbete dahil etmek kolay değildir.

herkesin lider, takım çalışmasına yatkın, popüler olması beklenildiği dünyada biraz anlaşılamamış insan topluluğu. hayır, daha önce de belirtildiği gibi asosyal değiller, özgüvensiz hiç değiller. hayatın kaotik akışı içinde “kendilerini dinleme”yi seviyorlar. eğer bu akışa fazla kaptırıp kendilerinden uzaklaşırlarsa mutsuz ve depresif hissediyorlar. introvert tarafı daha baskın biri olarak bunu bu şekilde algılamam birazcık geç oldu. 

çünkü gerek iş, gerek okul hayatında gerekse özel hayatta olması gerektiği hissettirilen, örnek olarak gösterilen durum biraz daha extrovert olmak. dolayısıyla durumda hiçbir yanlışlık olmamasına rağmen, kendinizde bir sorun olup olmadığını sorgulamanız veya kendinizi sıkıcı olarak adlandırmanız bir yerde kaçınılmaz olabiliyor.

aslında kendinizi bilip belirli kalıplara uymaya zorlamamak, bunun dışında birbirimize anlayış gösterip introvert olmayı "değiştirilmesi gereken bir durum" olarak görmemek en doğrusu bence. 

konuyla alakalı şahane bir konuşma izlemek isterseniz:

sahip olmayan insanlar tarafından bir türlü anlaşılamayan özellik.

anlaşılamadığımız için ettiğim kavgaların hesabı yok. insanlar bir türlü anlamıyor ki sosyal ortamlarda enerji kaybediyoruz. dün gece boyunca gülen, güldüren, espriler yapan enerjik insanın ertesi gün odasında oturup kitap okuma ihtiyacı duymasının ve aynı enerjiyi gösterememesinin sebebinin gayet bilinen psikolojik bir kavram olduğunu anlamıyor insanlar.

utangaç değiliz, havalı değiliz, dışarıya çıkmayı sevmiyor değiliz. kenarda oturup kendi işimizle uğraşıyorsak bu sizlerle konuşmak istemediğimizden veya canımız bir şeylere sıkkın olduğundan değil, enerjimizi "şarj" ediyor olmamızdan. lütfen bu esnada gelip bize "senin canın mı sıkkın?", "neden böyle sessizsin bir şey mi oldu" gibi sorular sormayın. iyi niyetinizi takdir etsek de bu yaklaşımınız durumu olduğundan kötü yapmaktan başka bir işe yaramıyor. 

yani kısacası durumumuz aynen şöyle oluyor: