(bkz: valediction)

victorian dönemi ingiliz yazışmalarına bakarsanız hoşçakal kib bye yazılacağı yere milletin ayağına yatmalı, paspas olmalı bir kalıbın hakim olduğunu görürsünüz. bizdeki üst makama yazılan arzı bugünkü resmi yazışmalarda halen karşılayan bir kalıptır bu. nasıldır? örnek :

"i beg to remain, sir, your most humble and obedient servant."

isim soyisim

(en alçakgönüllü ve sadık hizmetkarınız olmaya devam etmek için yalvarıyorum efendim)

çok mu ağır oldu? 

napalım ingiliz de böyle arz ediyor. adet böyle. bu kalıp amerikalılarda çok büyük oranda erimiş gitmiştir. ancak yours faithfully, yours sincerely, yours truly diye kaynağını merak etmeden yazıp bitirdiğiniz her resmi yazışma da aslında bir gizli valediction içerir. orada da bilmeden birilerinin en sadıkane (faithfully), en samimi (sincerely), en gerçek (truly) hizmetkarı olduğunuzu beyan ediyorsunuz.bununla da kalmayıp cümlenin tamamı açılsa arzın talebin yanında hizmetkar kalmak için yalvarıyorsunuz. kul köpek oluyorsunuz arz ettiğiniz şey için. yani böyle bir arzetmek var ortamda.

artık dilekçenizde istediğiniz mevzunun ciddiyetine göre arzlardan arz beğenip üst makamınızı yalayabilirsiniz.

bunun böyle olduğunu nereden biliyorum? çünkü bir dönem departman komutanım bir kraliyet hava kuvvetleri (bkz: raf) yarbayıydı. resmi yazışmalarda emaillerde de ingilizce çok arzediliyor ve kul köpek olmaya devam etmek için çok yalvarılıyordu. bilahare kendisi ülkesine geri dönüp yerine bir amerikalı albay gelince regards kalıbına nihayet geri dönüldü. insanın insana kulluğu bitti. outlook rahat nefes aldı.

(bkz: best regards)

(bkz: kind regards)

(bkz: kindest regards)

(bkz: yours sincerely)

(bkz: yours faithfully)

dilin aynı zamanda kültürün bir parçası oldugunu düşünürsek ingilizce'de, dilimizde olduğu gibi biat vede hiyerarşiye dair ifade bulamamanız gayet doğaldır düşüncesi uyandırır.

ihtiyaç olmadığındandır. adamlar rahat işte, arz neymiş, rica neymiş.

yazarsın thanks, best regards, kind regards, bye, c ya olur biter.