persona latince bir kavramdır ve kökü klasik roma tiyatrosu'na uzanır

tiyatrodaki oyuncular temsil ettikleri karakterlerin özelliklerine uygun maskeler takıyorlardı. bu yolla sahne ile seyirci arasındaki uzaklıktan dolayı belirsizleşen yüzdeki mimikler ve ifadeler maskeler yoluyla seyirciye daha iyi aktarılabiliyordu. oyuncuların yüzlerine taktıkları maskeler, yani personalar onların farklı kişiliklerini gösteriyordu. kişilik insanın ne olduğunu, sahip olduğu özellikleri belirtiyordu. bu yolla öncelikle diğer insanlardan farklı yönleriniz ortaya çıkardı, yani kendinizi daha bağımsız hissediyordunuz, ikinci olarak onlarla benzer özellikleriniz ortaya çıkıyordu ki, bu yolla da yakınlık ve benzerlikler yoluyla ortak işler yürütülebiliyordu.

freud'un psikanalize getirdiği benliğin üç yönü, bir yönüyle persona ile ilişkilendirilebilir

süperego toplumsal personamızken

id bilinçaltında sakladığımız ve ortaya çıkmasına izin verilmeyen personamız

egomuz ise her gün herkese göstermek zorunda kaldığımız personamız, maskemizdir.

fetişistik bir ifade biçimi olarak maskeler görünürde ardına saklandığımız bir perde gibi görünürken, bazen tam da kişiliğimizin bastırılmış, ortaya çıkmasına izin verilmemiş, ardına saklanarak kendimizi bulduğumuz bir gerçekliğe de kavuşabilir. bir yönüyle maskenin kendisinin mi hayal yoksa her günkü yüzümüzün mü maske olduğu konusu şüphelidir. çünkü hangisinin hangisini sakladığı belirsizdir.

maske sizi sakladığı gibi, siz maskenin ardına da saklanıyor olabilirsiniz.

Bu içerikler de ilginizi çekebilir