(bkz: bu nasil paylasmak bu nasil hayat)

iç burkmasının yanında "vay be" de dedirten fotoğraflardır. ciddi şekilde bir örneği için:

yanı başımızda olan yaşanmışlığın fotoğrafıdır.

yaşlı bir amca sırtında küfeyle hamallık yaparken.

filipinler'in başkentindeki yoğun yağmurdan sonra gelen sel felaketinin ardından, belki de oraya tutunarak hayatta kalmış küçük bir kızın sular çekildikten sonraki hali olsa gerek.

ic burkan mi dersiniz, insani kahreden mi bilmiyorum. birkac imge var aklimda; 38 belgeselinden sonra yerlesti kafama. sanki oradaymisim da tanik olmusum gibi. aglayan cocugunu sesi cikmasin ve beraber yol aldiklari herkes katledilmesin diye derede bogan anne. iyi ki gercekte fotografi yok, iyi ki sadece benim gozumun onune gelen bir imge, bir kare.

bir digeri ise:

pulitzer ödüllü bir tanesi

hakkında bilgi için; http://en.wikipedia.org/wiki/thích_quảng_đức

masumiyet

aklıma ilk gelen kemikleri sayılan klasik afrikalı çocuk fotoğrafı değil de ağzı burnu chris brown tarafından dağılmış rihanna fotoğrafıdır.

aklıma ilk bu fotoğraf geliyor çünkü; bir kadın isterse dünya starı olsun, milyarder hatta mason olsun gene de şiddete maruz kalıyor.

sadece dayak yemiş rihanna değil, kadınların tüm dünyada gördüğü muamelenin özetidir bu fotoğraf.

1992 yılında amerika'da klu klux klan yürüyüşüne kkk kılığına sokulmuş çocuğun yumru yumru elleriyle siyahi polise dokunuşu. polisin beden dili.

her halde şu boktan hayatta ağzıma sıçan kareler kategorisinde ilk 5'i kesin zorlar.

kış günü her tarafta kar varken