pençesinden kurtulunduğu zaman hayatın daha güzel ve yaşanılır olduğu bir hastalık, alkol bağımlılığı.

öncelikle alkolü bıraktıktan sonra şaşılacak biçimde hayattaki birçok şey daha fazla keyif verici hale gelir. hiçbir şeyin zevk vermemesi kesinlikle yanlıştır. 

şimdi detaylar

alkolün bağımlılık yapma sebebi, normal bir hayat sürmek için ihtiyacımız olan dopamin isimli nörotransmiter'in salgılanmasını yalnızca alkol uyaranıyla yapmasıdır.

karışık olduysa biraz açalım

vücudumuz dopamin isimli beynin ödül merkezinden sorumlu bir kimyasal salgılar. bunu salgıladığı zaman kendimizi mutlu , keyifli vb hissederiz. bunu birçok olayda yapar. güzel bir yemek yediğimizde, seks sonrasında, aşık olduğumuz kişiyle öpüşünce, taraftarı olduğumuz takım şampiyon olunca vb

elbette ki alkol alınca, (ya da bazı uyuşturucular) bu kimyasaldan bolca salgılanır ve dünya sikime minare götüme modunda boşvermiş ya da neşeli olabiliriz.

ancak sürekli yoğun alkol tüketiminde vücut "aman nasılsa alkol alınca gereken dopamini veriyorum başka şeyler için kasmaya gerek yok" der ve dopamini sadece alkol alınca vermeye başlar zaten dopamin reseptörleri de folloş olmuştur.

bu sebeple alkol almayan bir bağımlı diğer fiziksel ve kimyasal sorunların yanında kendisini keyifsiz neşesiz hisseder. çünkü beyin artık sadece alkol alınca veriyordur bu kimyasalı. bu muhteşem öyküde anlatıldığı gibi.

peki bu ne kadar sürer? 

kimine göre 3 gün kimine göre daha fazla kimine göre daha az. bu süreyi de dopaminerjik sistemi uyaran başka aktivite ve maddelerle daha rahat atlatmak mümkündür zaten hastanelerde yapılan da kısmen budur.

sonra beyin kendi iç dengesini yeniden kurar ve dopamini alkol almayınca normal insanlar gibi salgılamaya başlar. reseptörler de iyileşir artık folloş değildir bu sebeple her şeyden daha çok zevk alınır.

sadece dopamin sebebiyle değil, alkolün beyinde ve vücutta bozduğu mahvettiği diğer tüm sistemler de normale döner ve daha mantıklı düşünen, daha sağlıklı hayattan çok daha zevk alan bir insan haline gelir kişi.

ben bir alkoliğim. sanırım 5 yıl civarı olmuştur içmediğim, ayık bir alkoliğim

alkolü bırakırken tek düşüncem "e bırakırsam nasıl hayattan zevk alacağım ki" idi. alkolsüz bir konser dinlemek, alkol almadan sevişmek, muhabbet etmek vb. hepsi benim için imkansız gibiydi. alkol almazsam bunların hiçbirinden zevk alamazdım ki çünkü. ama o zamanlar danıştığım ve gerçek zevki esas şimdi alacaksın merak etme diyenleri şimdi anlıyorum.

aldığım her nefes ayrı bir mutluluk veriyor. konsere gitmek , dans etmek vb gibi normalde çoğu insanın alkol eşliğinde yaptığı şeyler bile daha keyifli. çünkü beynim artık saf temiz olarak salgılıyor bu kimyasalı. hele seks konusuna hiç girmiyorum zira cinsel yaşam kalitesi inanılmaz biçimde arttı.

bunlara ilave olarak, ne kadar param var, nasıl alkol bulucam, bu kafayla nasıl iş yapıcam gibi dertler olmadığı için hayat kalitesi tam olarak yükseliyor.

etil alkol depresan bir maddedir. içki içince daha kolay ota boka ağlamamızın sebebi de budur.

alkolü bırakınca hiçbir şey zevk vermez gibi gerçek dışı ve derdine çare arayan kötü durumdaki insanları yanlış yönlendirmek de çok hatalı bir davranış bence.

özet geçeyim

yıllarca içmiş ama yıllardır da ayık yaşayan bir alkolik olarak söylüyorum. alkolü bırakmak hayattan alınan zevki arttırır bu bilimsel olarak da kanıtlanmış bir şeydir. mutluluğu resmen beynimin içinde sanki taşacakmış gibi hissettiğim anları bilirim. alkol gibi bir depresanı almadığım için ota boka ağlamamak da işin yüzlerce bonusundan birisi.

not: dopaminin türevlerine d2, d4 eksikliği alkol hangisini tetikler, konsantrasyonu sağlayan hangisidir frontal korteksteki etki ve değişimler gibi noktalara girmedim gerek de yok.

Bu içerik de ilginizi çekebilir