İnsanı Türkiye Tarihini Düşünmeye Sevk Eden 1977 Yılındaki Okulda Beslenme Videosu
1977 yılında bir okulda beslenme saatinden görüntüler
not: görüntüler ankara'da yenidoğan ilkokulu'nda kaydedilmiş.
Sözlük yazarlarının yorumları da şu şekilde
üzücü görüntüler içeren bir video. gülümseyerek takip ederken o "yok öğretmenim, canım istemiyor" diyen çocuğu görünce içim buruldu. ayrıca hepsi terbiyeli ve iki kelimeyi bir araya getirebiliyor. şu an çomar denilenlerin çoğunun bu dönemlerin çocukları olduğu düşünülünce ülkedeki eğitim sisteminin ne kadar zayıf olduğu anlaşılabilir. şu kısacık görüntülerden bile şimdiki sözde zeka küpü bebelerin yanında hepsi pırlanta gibi kalır demek mümkün. keşke imkan olsa da çocuklarımızın potansiyelini değerlendirebilsek.
hayranlıkla seyrettiğim, saygılı, efendi, düzgün konuşan pırıl pırıl çocuklar. fakat merak ettiğim şu, bu çocuklar 1968-1970 doğumlu çocuklar belliki, yani şu an 50 yaş civarındalar. bu da demektir ki bu nesil hayatta, e amcacım, teyzecim nerdesiniz? niye bu halde bu ülke neden bu hale gelmemize izin verdiniz?
videoda okullardaki beslenme saati sanırım merkezi ve zengin çocuklarının gittiği bir okulda çekilmiş. çünkü o dönemde gecekondu mahallesindeki okullara devlet tarafından kutu kutu süt tozu, çuval çuval beyaz un ve teneke teneke vita yağı gönderilirdi. bu üç malzemeden ne yapılır peki? evet bildiniz poğaça. okul müdürü ve hademe mahalledeki bir fırınla anlaşır ( o zamanlar mahallelerde fırınlara hamurunuzu götürüp ekmek pişirtebilirdiniz) leğen leğen hamurdan şimdiki poğaçaların iki üç katı büyüklüğünde yumuşacık, sütlü ekmekler yapılırdı. hademeler bunları leğenle okula getirir, güğümlerde sulandırılıp ısıtılmış süt tozu ile birlikte herkese bir tane verilirdi. torpililere 2 tane. her öğrenci bir demir bardak ve bir kumaş peçete getirmek zorundaydı. beslenmeler sıcak süt ve sıcak poğaçalar ile yapılırdı.
ne güzel değil mi? devlet öğrencilere sıcak süt ve sıcak ekmek veriyor. yani devlet çocuklara iyi bakıyordu o zamanlar! hah işte sizin iyi beslenmişler bunların kafaları çalışmalı, nerede bunlar? dediğiniz çocuklar bunlardan çıkmadı. videodaki çocuklar ile süt tozu, vita yağı ile beslenen çocuklar ayrımı o zaman da vardı. leğen leğen poğaça ile güğüm güğüm süt tozu ile beslenenler şimdi 155' i ararınn haaa'cılar oldu hacı.
nereden biliyorum? ben torpillilerdendim. 2 poğaça alabiliyordum. çünkü, öğretmenim, hademe mehmet amca ile babam yazları aynı inşaatlarda birlikte amelelik yapıyorlardı. okul müdürü tayyar amca da bizim üç sokak ilerideki gecekonduda oturuyor ve babamla kahvede 66 rakipleri idiler.
bir tek bana saçma geliyor şu geçmiş güzellemeleri herhalde. belli ki iyi bir semtteki devlet okulunda yapılmış röportajdır. ha aradaki fark iyi eğitim veren devlet okulunun kalmamasıdır. o okulun dengi benzer semtte bir okula gidince de, çocukların maganda gibi konuşacağını sanmıyorsunuz herhalde. misal benim yeğenler de bu kadar düzgün bir üsluba sahip.
e şimdi ekşi sözlükte yazan çoğu yazarın ana babası yaşında bu insanlar. nasıl çocuklar yetiştirmiş bu nesil de, sözlüğün büyük çoğunluğu "amk" demeden cümle kuramıyor. o nesil çok mükemmelse yetiştirdikleri çocuklar niye böyle lağım gibi bir üsluba sahip?
ayrıca şehirleşme bu kadar yaygın değildi. dolayısı ile kent nüfusu daha homojen idi. yoksa 1977'de ihtilal öncesi, sağ sol çatışmasının had safhada olduğu bokum gibi yıllar. şimdi ise seküler-dinci çatışması var. öncesinde aynı aileden olan kardeşler sağcı-solcu oldukları için çatışırken, şimdi yandaş ve yandaş olmayan diye çatışıyor.
bir de ne böyle daha 40 yıl öncesine tarih öncesi devir muamelesi yapmak. bizim yeğenler okulda daha protein ağırlıklı olmak üzere benzer şekilde besleniyor.
o nesil çok matahsa, ebeveynlerinin de öyle olması lazım. madem çok düzgündü o nesil de, zorunlu din dersini koyan ihtilal anayasanına niye onay verdiler? laiklikten verilen en büyük taviz ve bugünlere gelmemize yol açan şey 80 anayasası değil miydi? kusura bakmayın ama bugünlere gelmemizin baş sorumlusu bu çocukların ebeveynleridir.