instagram'ın en net etkilerini kayınvalidem üzerinde gözlemledim. kendi halinde bir kadındı. en fazla yurtdışına gitmek isterdi, arada eşime 'yurtdışına çıkart beni bir kez oğlum' derdi.

sonra etraftan gördü, tablet istiyorum ben dedi. o tableti aldıktan sonra kadına bir haller oldu. ziyaretine gittiğimizde bize yemek yapan kadın, ' hadi dışarıda yiyelim bugün' diye diye geçen gün farkettik ki aylardır evine gitmemişiz, devamlı dışarıda görüşüyoruz.

gittiğimiz yerler de öyle alelade yerler değil, develi ayarında kebapçılar, ataköy marinalar filan. basit bir yer istemiyor.

mekana gidince de elinde devamlı ya tablet ya telefon fotoğraf çekiyor. hatta geçen gün dedi ki, 'hadi çekimlere başlayalım'. zannedersin film çekiyoruz. alt tarafı yemek yiyeceğiz. kebapçının kapısında, içeri girerken, yemekler gelmeden, yemekler gelince, tatlılar gelince derken 100 tane poz. poz vermekten iflahımız kesildi. bazen bizim telefonlarla çekildiysek, ısrarla istiyor fotoları günlerce. özel olarak arıyor bunun için. hemen instagram'a facebook'a yükleniyor fotolar. kadın ergen kızlar gibi oldu.

eşim yurtdışına götürdü onu geçen sene, yine istiyor. çünkü artık öyle bir girdi ki içine sosyal medyanın. baktıkça diğer komşuları, akrabaları filan da kıskanıyor muhtemelen. yani sonuç olarak, çok boktan bir şey bu sosyal medya.