otobüsün içinde yakalandığım yağmur. ıssız bir yere uçak düşmüşte, 20 kişi kurtulmuş ama uçağın enkazında yaşamak zorunda kalmışlar diye düşünebilirsiniz.

şoför bir anlığına kapıyı açma gafletinde bulundu ve otobüsün içini neredeyse sel basıyordu. 70 yaşındaki amcayı çığlık atarken gördüm. son durağa kadar da kimse inmedi çünkü muhtemelen manyağın biri, sonraki durakta inmek isteseydi oracıkta linç edilirdi.

son durağa gelince de 15 dk otobüsün içinde bekledik. kamp ateşi yaktık, marşmelov yaptık ve anılarımızı anlattık.

#güncelleme:

an itibariyle yenikapı - atatürk hava alanı metrosunda mahsur kaldık. otobüsten inerken 3-5 kuru odun almıştım. birisinde de gitar varmış. hadi bakalım...

zincirlikuyu metrobüs durağında bana bayağı eğlenceli anlar yaşatan yağmurdur. 20 dk metrobüs gelmedi durak doldu taştı. thor üzerimize dolu yağdırdı, metrobüs yanımızdan geçerken bir güzel su sıçrattı, arkamdaki dayı şemsiyesini kapatırken biriken suyu bir güzel sırtıma boşalttı. derken metrobüs geldi gerisi homo sapiens ve vahşi doğası. herkes birbirini ezerek hücuma geçti. bense ani manevrayla oturacak bir yer bularak genlerimi bir sonraki nesle taşıma fırsatı buldum. teşekkürler.

beyler 40 yaşındayım. çok dolu gördüm ama bu kadar büyük ve sert dolu görmedim. dolu da denemez, resmen titanıc'e çarpan buz dağı yağıyor. ölen yoksa büyük şans.

ben hayatımda böyle bir şey görmedim. iş yerinden 6.10'da çıktım ve yağmur yoktu. alt geçitten zincirlikuyu metrobüs durağına yürüdüm. çıktım, hala yağmur yoktu ama hava kapkaranlık olmuştu. sonra dolu başladı. metrobüs gelene kadar su seviyesi kaldırıma kadar gelmişti neredeyse. öyle bir yağmur yağıyordu ki göz gözü görmüyordu. ilk gelen metrobüse nereye gittiğini bilmeden saldırdı herkes. meğer son durakmış ve geri dönecekmiş metrobüs, karşıya gitmiyormuş. ama insanlar öyle bir doluştu ki korkudan metrobüse bir 5 dk bekledik öylece zincirlikuyu durağında. kimse inmiyor. sonra metrobüs şoförü muhtemelen amirinden izin alıp tamam karşıya, söğütlüçeşme'ye gidiyoruz dedi. metrobüsten kocaman bir alkış koptu(:

hareket ettik ama pek yol alabildiğimiz söylenemez, gideceğiz umarım sağ salim evimize.

köprü üzeri editi: bazı araçların camları kırılmış, park edip korkup kaçmışlar, bazı evlerin çatıları dolu tutmuş.

ortaköy tarafında deniz şehirle birleşmiş, yağmur suyu boğaz'ın yarısına kadar girmiş, renk ayrımından çok net anlaşılabiliyor.

karşıya geçtik, bu tarafta da deniz şehirle birleşmiş. inanılmaz.

yanımdaki arkadaşla tanıştım bu arada. zincirlikuyu'da içeri saldıran güruh sebebiyle inememiş metrobüs'ten. nasıl olsa şoför indirir bu sığırları diye de beklemiş sessizce. şoför karşıya geçmeye karar verince de bu yağmurda insem napıcam aq diye karşıya geçmiş. köprüyü geçince indi, geri dönecek şimdi(:

nasıl bir felaket olduğunu anlayın artık.