Japonların Zaman Mekan Fark Etmeden Ayaküstü Yaptıkları Şekerleme: İnemuri
insanlar medeniyetin başlangıcından beri halka açık alanda kestiriyorlar. ancak daha spesifik olan inemuri fikri, japonya'nın savaş sonrası ekonomik patlaması sırasında ortaya çıktı.
japonya'nın 60'lar, 70'ler ve 80'lerdeki ekonomik mucizesi, ulusa hızlı bir büyüme yaşattı ve japonya dünyanın en büyük güçlerinden biri haline geldi. hayat çoğu kişi için güzeldi. insanların daha fazla parası vardı, işleri vardı, bir de boş zamanlarında harcayacak paraları vardı. sonuç olarak, insanlar çok fazla meşguliyet sahibi oldular. japonlar, asla uyumayan çalışkan bir ulus olarak bilinmekle övünürdü. onlar hiç uyumazdı.
artık uzun yıllardır japonya'da, metroda veya ofiste uyumak, çalışkan bir işçinin işareti olarak kabul ediliyor. hatta patron bile çalışanını bunun için cesaretlendirebiliyor. sınıfta uyumak (oldukça kabul edilebilir olmasa da) bir önceki gece ders çalışmak için geç saatlere kadar uyanık kalmanın belirtisi olarak kabul ediliyor.
inemuri hakkındaki genel fikir birliği; ortamdaki huzuru bir şekilde bozmadığınız sürece, uyumanın tamamen kabul edilebilir olduğu şeklinde. bunun en iyi örneği de havaalanları olacaktır. bir havaalanında, uzun bir geceden yorgun düşen insanlar, mümkün olan her yerde derin bir uykuya dalarlar. ama insanların büyük çoğunluğu öyle değil. aynı şey inemuri için de geçerlidir.
inemuri neden başka yerlere nazaran japonya'da daha kabul edilebilir?
bunun tek bir sebebi yok. birincisi, japonların sadece çalışkan insanlar olmasıdır. avrupa ve amerika'nın aksine, fazla mesai japonya'daki çalışma kültürünün bir parçasıdır ve çoğu ofis çalışanı her gün on saat veya daha fazla çalışır. aniden, bankta veya trenle eve giderken hızlı bir şekerleme yapılabilir.
inemuri'nin en sık görüldüğü ikinci durum, sabahın erken saatlerinde shinjuku ve shibuya'nın gece hayatı bölgelerinde bulunur. japonlar büyük ölçüde toplu taşıma sistemlerine güvenirler. içkiyle geçen bir geceden sonra, trenlerin tekrar çalışmaya başlamasını beklerken merdivenlere, halka açık banklara ve hatta zemine yayılmış erkeklerin uyuduğunu görmek normal karşılanır.
inemuri , 21. yüzyılın fomo etkisi veya "kaybetme korkusu" ile karşılaştırılabilir. insanlar fomo etkisini tamamen aynı anda her yerde olamayacakları gerçeğinden dolayı yaşarlar. modern çağda, yapılacak çok fazla şey, daha önce hiç olmayan çok fazla fırsat vardır. bir şeyi 'kaybetmeden', sırf var olarak kendi hayatını yaşaması imkansızdır. işte burada da inemuri devreye giriyor. 'uyurken hazır olmak' deyimi ile geç saatlere kadar çalıştıktan sonra metroda veya sabahın erken saatlerindeki toplantıda uyukluyor olsalar bile, mevcut olma potansiyeli çok daha gerçek kabul ediliyor.
yani inemuri, fomo etkisinin bir tezahürü veya en azından aynı hatta modern bir fenomen olarak kabul edilebiliyor.