Kardeşler Arasında Savaş Başlatan Ayakkabı İmparatorlukları: Adidas ve Puma
hikayemiz almanya'nın herzogenaurach adlı nispeten küçük bir kasabasında, iki kardeşle başlıyor: adolf dassler ve ağabeyi rudolf . rudolf ı. dünya savaşı'nda savaştı, adolf ise askere alınamayacak kadar küçük olduğu için evde kaldı. okulu tamamladıktan sonra adolf çırak olarak fırıncı olmaya çalıştı, her iki kardeş de çeşitli şekillerde annelerinin çamaşırhane işine yardım ederek çalıştı, kardeşler öncelikle teslimattan sorumluyken, anneleri ve kız kardeşleri marie çamaşırları yıkıyordu. aile için talihsizlik, savaştan sonra çamaşırhane işi pek iyi gitmiyordu ve ailenin geçimini sağlamak için ek gelire ihtiyaç duyuluyordu. boş zamanlarında babasının mesleği olan kunduracılığı öğrenmeye başlayan adolf devreye girdi. ama, iyi bir kunduracı değildi.
çeşitli sporların tutkulu bir hayranı olan adolf , ayakkabı yapmayı öğrendikçe, çeşitli sporlar için özel ayakkabılar yapma ve o günün mevcut tasarımlarını geliştirme konusunda bazı fikirleri oldu. ve böylece, babası gibi kasabanın mevcut ayakkabı şirketinde çalışmakla kalmayıp kendi şirketini kurma fikri aklına geldi. ne yazık ki kendisi için parası yoktu ve ı. dünya savaşı sonrası almanya zaten kaynaklar açısından pek de zengin değildi. adolf bu sorunu ilginç bir yöntemle çözdü:
tarlalarda kelimenin tam anlamıyla ortalıkta duran eski savaş ekipmanlarından ihtiyaç duyduğu malzemeleri toplamaya başladı. ayakkabı yapmak için kullanabileceği her şeyi topladı. bunlara deri kemerlerden miğferlere ve eski paraşütlere kadar her şey dahildi. bunlardan iyi sattığı terlikler yapmaya başlamıştı.
rudolf'a gelince, savaştan sonra ilk başta polis memuru olmakla ilgilendi ve hatta bunun için eğitimini tamamladı. gelecekteki işi için daha da önemlisi, bir porselen fabrikasında satış elemanı olarak ve deri ticaretinde şansını denedi ve hatta bir süre babasının yanında bir ayakkabı fabrikasında çalıştı. ancak 1923'te adolf'un işi gerçekten bir şeye dönüşebilecek gibi göründüğünde, küçük kardeşine katılmaya karar verdi ve yaklaşık bir yıl sonra, ikisi dassler brothers sports shoe factory, herzogenaurach'ı resmen kaydettirdi . başlangıçta annelerinin çamaşırhane işini yürüttüğü alandan faaliyet gösterdi.
adolf'un yaratıcı fikirleri ve rudolf'un bir satış elemanı ve pazarlamacı olarak becerisi sayesinde ikili başlangıçta son derece tamamlayıcı bir ekip oluşturdu ve gayet iyi anlaştılar. adolf'un sürekli olarak üzerinde oynadığı ayakkabılar da ürünlerini rakiplerinden ayırmaya başladı. bu durum sonunda alman olimpiyat atletizm takımının antrenörü josef waltzer'in dikkatini çekti ve yeni ürünlerini incelemek için münih'ten herzogenaurach'a gitti.
rudolf 1933'te nazi partisine katıldı, ancak bunun sadece ticari nedenlerle olup olmadığı net değil, adolf ise rudolf ile aynı zamanda katılmıştı. almanya'daki birçok işletme gibi, onlar da zor bir döneme girmek üzereydi. ıı. dünya savaşı başladığında, kardeşlerin fabrikası başlangıçta botlar, deri ordu çantaları ve diğer benzer savaş malzemeleri üreterek yardım etmek için görevlendirildi, aynı zamanda spor ayakkabılarını üretmeye devam etmelerine de izin verildi. ancak, tahmin edebileceğiniz gibi, bu konuda talep düştü . savaş ilerledikçe işler daha da kötüye gitti, 1943'te silahlara olan ihtiyaç ayakkabıya olan ihtiyaçtan daha fazla oldu ve fabrikaları daha sonra panzerschreck adı verilen bazuka benzeri tanksavar silahları üretmeye yönelik bir fabrikaya dönüştürüldü.
adolf ilk olarak ağustos 1940'ta askere alındı ??ve radyo teknisyeni olarak eğitim almaya başladı, ancak ertesi yılın şubat ayında, iddiaya göre kısmen rudolf'un sayesinde, hizmetten ayrılmasına izin verildi. rudolf'a gelince, i. dünya savaşı'nda görev yaptığı için, başlangıçta ıı. dünya savaşı'nda görev almaktan muaf tutuldu.
savaş sırasında ilişkiler giderek daha da gerginleşti çünkü sonunda hepsi oldukça sıkışık bir alanda birlikte yaşamaya zorlandılar . her şeyi daha da kötüleştiren rudolf, kısa süre sonra şirketin kontrolünü adolf'dan aktif olarak ele geçirmeye çalışmaya başladı; kısa bir süre sonra bölgedeki çeşitli nazi partisi liderlerine adolf'u ihbar ederek adolf'un başını derde sokmaya başladı . aynı zamanda, parti içindeki bağlantılarını kullanarak onları ikna etmeye çalıştı. ancak bunların hepsi boşa çıktı
naziler bozguna uğratıldığında, kardeşler ve şirket için işler daha da kötüye gitti. ilk olarak, müttefik birlikleri kasabayı ele geçirdiğinde, silah üretmek için kullanılan fabrikayı gördüklerinde ilk düşünceleri onu yok etmek oldu. ama yıkım işlemi gerçekleşmedi .
kardeşler, onlara, kendi başlarına bırakıldıklarında, basit bir ayakkabı üretim fabrikasından başka bir şey olmadıklarını ve aslında jesse owens'ın 1936 olimpiyat oyunları'nda meşhur bir şekilde giydiği ayakkabıların kendi ayakkabıları olduğunu söyledi. tüm bunlar, fabrikayı yok etme fikrini değiştiren ve bunun yerine bu son teknoloji koşu ayakkabılarından bazılarını edinmekle çok ilgilenen askerleri meraklandırdı. çok geçmeden, ayakkabı yapmak için gerekli malzemeler bulunmadığında, bölgedeki müttefikler arasındaki liderlerden bazıları, kardeşlerin fabrikalarını tekrar düzgün bir şekilde çalıştırmak için ihtiyaç duydukları malzemeleri edinmelerine bile yardım etti, öncelikle ihtiyaç duyulmayan savaş malzemelerini kullandılar. ama başlangıçta tehlikeden kurtulmuş değillerdi; ikisi de nazi partisinin üyesiydi ve fabrikaları savaşta silah üretmek için kullanılmıştı...
2 kardeş birbirlerini nazi olmakla suçladı . adolf suçlamalardan kurtuldu. rudolf, ise
adolf'un yaptığı gibi onu destekleyen insanların ortaya çıkmasını sağlamadı. ve yaklaşık 1 yıl hapis yattı . böylece, her iki kardeş de eski nazi bağlantılarından az çok aklandı ve yollarına devam etmelerine izin verildi. ayrılıkta adolf orijinal fabrikayı ve aile evini elinde tutarken, fabrika ekipmanları ikili arasında paylaşıldı. bunun ötesinde, çalışanlara da kimin tarafında olacaklarını seçmelerine izin verildi. rudolf ve onu takip edenlerle birlikte, personelin yaklaşık 1/3'ü çoğunlukla satış elemanları ve idari personelden oluşuyordu ve nehrin diğer yakasında kasabada dükkan kurdular. adolfla birlikte kalanlar, bunlar tasarımcıların ve üretim personelinin çoğuydu .
adolf, ayakkabılarını kardeşinin ve diğer markaların ayakkabılarından daha da ayırt etmek için, ayakkabıyı güçlendiren yan kayışları beyaza boyamaya karar verdi ideal sayı olarak üç çizgiye karar verildi ürününü resmi olarak adidas olarak yeniden markaladı. rudolf ise ürününü resmi olarak "ruda" olarak tescil ettirdi, ancak bu marka adını bulduktan on ay sonra, ürününü hız, çeviklik ve dayanıklılıkla ilişkilendirmek istediği için, quechua dilinde puma anlamına gelen "puma" olarak değiştirdi.