tarihçiler, önceleri yalnızca büyük harflerin var olduğunu söylüyor.

zaten yüzyıllar evvel toplumların yalnızca çok ufak bir elit kesmi okuma ve yazma biliyordu. bunun en önemli sebeplerinden biri de elverişli bir yazım teknolojisinin olmamasıydı (hoş, günümüz teknolojisinin ulaştığı konuma rağmen okuyan insan sayısı bir elin parmağını zor geçer).

ilk alfabelerin tamamıyla büyük harflerden oluştuğu söyleniyor. ve en eski yazıtların birçoğu eşit aralıklarda sıralanmış büyük harflerden oluşmaktaymış. taş üzerine yazı yazmak zor ve oldukça vakit alan bir iş. bütün harfleri aynı yükseklikte olan tek bir tür alfabeye sahip olmak, yazıtların daha istikrarlı bir görünüşe sahip olmasını sağladığı için tercih edilmekteymiş.

tabi zamanla papirüs, kağıt, grafit, mürekkep, tüy kalem, fırça, tükenmez kalem icat edilince yazmak daha erişilebilir, daha kolay ve daha hızlı bir hal almış. fakat zamanla hem yazım sürelerini kısaltmak hem de yazıların daha az yer kaplamasını sağlamak maksadıyla küçük harfler kullanılmaya başlanmış.

yazarlar, önceleri küçük veya büyük harfleri bir arada kullanmamışlar. zamanla bu da değişmiş. günümüzde, bildiğiniz gibi özel yazım kuralları haricinde (başlıklar, özel adlar, cümle başlangıçları) büyük harfler pek sık kullanılmıyor. eskiden kalma alışkanlığımız hala devam etmekte ve çoğunlukla küçük harfleri kullanmaktayız. tabi, büyük ve küçük harf ayrımı olmayan bazı batı ve asya kökenli diller günümüzde hala mevcut.