Normal Doğum Yapan Birinden: Doğum Anı ve Sonrasında Yaşananlar
normal doğum beklenenden çok daha kolay geçiyor çoğu zaman. gerçekten öyle, korkan varsa gerçekten hiç korkulacak bir şey değil. hiç gözünüzde büyütmeyin. epidural alın, gerisi güllük gülistanlık.
öncesinde tek bir tavsiyeye ihtiyaç duysaydım, o da şu olurdu: kaka yapılan kaslarla bebeği itiyorsunuz.
olur da bunu ilk bebeğine hamile biri okur, bence en önemli tek şey bu. doğru kasla itmek. ben karın kaslarımla itmeye çalıştığım için bayağı vakit kaybettim. yanlış kası kullandığımı algılamam biraz zaman aldı. bu kas olayını aklınızdan çıkarmayın, nefes tekniği falan bilmiyorum. bence fasa fiso. epidural zaten süper bir rahatlama sağlıyor. nefesle rahatlamak da iyi hoş da, epidural rocks.
normal doğum için bir tanım yapmak gerekirse
özellikle merak eden erkek okuyucular varsa onların da anlayabileceği bir anlatımla; hayatınızdaki en büyük boku sıçmaya çalıştığınızı düşünün, onun genişliğini 5 ile çarpın. bunu saatlerce yapıyorsunuz, saatlerce ıkınıyorsunuz yatarak, domalarak, çömelerek sıçmaya çalışıyorsunuz, çıkmıyor çıkmıyor çıkmıyor... sonra bir an geliyor, kalça kemikleri ayrılıyor, bebek çıkıyor. durun daha bitmedi. biraz daha ıkın ıkın ıkın plasentayı çıkarıyorsun. "copff!" diye bi sesle kanlı büyük bir kütle bacaklarınızın arasına konan kovaya düşüyor. sonra alt taraf dikiliyor. işte normal doğum bu.
bence komik bir deneyimdi. geriye dönüp baktığımda yine gülesim geliyor. ben 6 saat ittim ve kaç kere gülme krizine girdim. 6 saat boyunca çocuğun kafası gözüküyordu. hemşireler ve kocam başımda "it it it" diyorlar, tezahürat gibi resmen, ben "hıııııııııııı hhıııaaaa hhhhııınnnn" diye, alnımdaki damarlar fırlamış, amım yarılmış ve götüm patlamış halde... çok absürt bir şey düşününce. mahremiyet mi? o da ne? bir sürü insanın önünde sedyeye sıçtım ve zerre kadar umrumda değildi. aslında kimsenin umrunda değil. aynı şeyi binlerce kere görmüş hemşireden utanmaya cidden gerek yok.
bir de fotoğrafçı çağıranlar var ya, bence doğuma fotoğrafçının girmesi akıl tutulması. iyi hoş, bebeğin ilk saniyeleri aman ne özel aman ne önemli de, anne için çok medikal bir durum. kan, bok, ter, kan ve daha çok kan... gayet vahşi ve hayvansı. bir o kadar da yapay, çünkü etraf kablo, serum, neşter, plastik eldivenler vs. dolu. bebeğin çıkmasından önce hiçbir romantikliği ve hiçbir duygusallığı yok bence. bebek çıktığında da insan maraton koşmuş gibi bitap oluyor. ben o boktan halimin profesyonel fotoğrafçı tarafından çekilmiş görüntülerini ne görmek ne göstermek isterim.
neden bunlardan kimse bahsetmiyor dediğim bazı konular var
- sancı başladıktan hatta su patladıktan sonra vajinal açılmanın saatlerce sürebileceği. saaaaatlerce. 10-12 saat hatta daha fazla.
- istenilen vajinal açıklığa ulaştıktan sonra çocuğun çıkmasının saatlerce sürebileceği. saaatlerce itiyorsunuz.
- normal doğum yapan çoğu kadının hemoroid olması. iterken çünkü götünüz patlıyor resmen. evet biliyorum dünyanın en anti-seksi şeyi.
- doğumda bebeklerin kalp atışlarının inip çıkması. çok sık rastlanıyor ve çok stres yaratıyor ama fazla endişelenmeye gerek yok. hem anne hem bebek o kadar güçlü ki. üremek yani bu, en temel şey, bunun için evrilmişiz! herkeste oluyor, başınıza gelebilir, stres yapmayın.
- eve bezlenerek döneceğiniz. evet sadece bebek bezlenmiyor. zaten vajinaya sonda takılmış, idrar olayı ilk birkaç gün bir garip halde, kontrol var yok arası. ve o uterusun boşalması küçülmesi lazım, çok kan demek bu, çooook kan dökülecek, evet.
yani yetti valla duymaktan bıktım: "aslan gibi normal doğurdu, aynı gün kalktı yürüdü eve gitti." teranesini. götü bezli aslan. basbayağı yıpratıcı bir şey işte. her türlü doğum yıpratıcı. ben anlamıyorum zaten, bebeğe dünya kadar test yapılıyor doğumdan sonraki gün, doğurduğunuz gün sizi eve yolladılarsa o hastanenin biraz dandik olduğunu düşünürüm ben.
- fırt diye doğurmak var bir de, hani arabada filan doğurmak, hayalimdi benim. normal doğumun bütün olayı beklemek, beklemek, ıkınmak, beklemek ve ıkınmak... ilk çocuğu hızlı doğuranların oranı o kadar az ki. sonraki çocuklar daha hızlı doğuyormuş. araştırmalara göre son 3 sene içinde doğum yapmışsanız, doğumun daha çabuk gerçekleşmesi olasılığı daha fazla.
- doğumdan sonraki ilk hafta cıngıl cıngıl bir göbek. 6 aylık hamile gibi gözüküyorsunuz. ya o nasıl bir yağ tabakası, o kadar garip ki. ben daha önce hiç lohusa görmemiştim, dolayısıyla bir fikrim yoktu. o uterus öyle bir doku ki, sizden bağımsız bir tempoda yaşamını sürdürüyor. gülünce başka bir tempoda sallanıyor filan. biz benimkine hüsnü diyorduk. yani başka bir varlık böyle alakasız, çok komik.
- doğum sonrası metabolizması inanılmaz bir şey. o göbeğin bir inişi, bir kilo veriş var ki... 10 günde 10 kilo gidiyor, uçuyor resmen (bebeğin kilosu hariç), çok tuhaf oluyor vücut!
epiduralı ne kadar övsem az, süper bir şey
cidden cidden cidden o kadar çok tavsiye ederim ki. doğumu yavaşlattığı da yalan. bilakis son yapılan araştırmalarda epidural alanların daha hızlı doğurduğu bulgusuna rastlanmış. allah aşkına akıl var mantık var, annelerimiz epiduralsiz doğurdu, neden "ben seni 30 saatte doğurdum..." gibi hikayeler dinliyoruz, madem epiduralsiz çok hızlı, bu kadınlar bilmiyor muydu hızlı doğurmayı? yemezler... gidin düzgün anestezi uzmanı olan bir hastane bulun, mis gibi ağrısız doğurun işte, ne işkence çekiyorsunuz.
sezaryeni bilinçli tercih etmeyi tuhaf buluyorum, insan nasıl karnını kestirmeyi yeğler pek anlamıyorum. karın kaslarının kesildiği videoyu izlediniz mi? onu izleyen normal doğurur bence. o kadar abs yap, sonra git kestir, ben kendim için hiç istemezdim, iyi ki sezaryen durumuna düşmedim. ben hiç öyle "normal doğum doğal olandır... yok çocuğu ilk doğunca görmek ayy ne mükemmel bir şey... " bunları övmeyeceğim, bunların övülecek bir yanı yok, en önemli şey kadının psikolojisinin iyi olması. çocuğu iki saat sonra gör yani neyi kaçıracaksın sanki. doğal olan kadın neyi seçerse odur bence.
epidural demiş miydim, epidural dostunuzdur. epidural alın.