olağan ve zevk veren tüm etkinliklerden el çekme ve ilgi kaybı, hayattan zevk alamama, sıklıkla depresyonla ilgilidir.

mdma, metamfetamin gibi sentetik tabir edilen uyarıcı/uyuşturucu madde kullanımı sonucunda da ortaya çıkabilen durum, after effect. sebebini de basit olarak şöyle açıklayabiliriz; mdma, serotonin salgılanmasını sağlar ve bu da kullanıcıyı normal koşullarda asla olamayacağı kadar mutlu eder. bu seviyeyi gören kullanıcı maddenin etkisi geçtikten sonra normal yaşamında da o mutluluk seviyesini ister ama bu imkansız olduğu için günlük yaşama karşı isteksizlik başlar. hemen düşüşten sonra psikozla birlikte gelen bu anhedoni durumu geçicidir; ancak bağımlı duruma gelen kullanıcı için mevzubahis isteksizlik, hevessizlik hali uzun süreli olur ve depresyon ve benzeri psikolojik rahatsızlıklara yol açabilir.

psikolojide, geçmişte istekle, zevkle yapılan şeylere karşı genel bir isteksizlik hali olarak geçer. bu şeylere karşı, ki bu şeyler hayatı oluşturduğundan, doğal olarak hayattan zevk almama olarak devam eder.*

kişinin daha önce zevk aldığı etkinliklerden zevk almaması durumudur.. depresyonla moral bozukluğunu ayırdığı için önemlidir.. anhedoni bir depresyon belirtisidir, hastalar kendini anlatırken "hiçbir şey yapmak istemiyorum" dediklerinde aslında bunu kastederler, tanı için de çok belirgin bir ölçüttür.

fiziksel ve sosyal olmak üzere 2 türü vardır. fiziksel anhedoni, yeme-içme-seks isteğinin ve aktivitesinin azalması, sosyal anhedoni ise dış dünyaya ilginin azalmasıdır. şizofrenlerde sosyal anhedoni daha sık görülür.

anhedonia ismiyle de karsimiza cikar. sıkıntılı bir sureci atlattiktan sonra yogun sekilde alinan mutlulugun kaldirilamamasi seklinde vuku olur. mutlulugun cok da uzak olmadigi fark edildir, ve fakat boyle bir olasiliga hazirlikli olunmadigi icin tirsilir, fiziki tepki ortaya cikar, siddetli basagrisi kendini gosterir, uf olur.
aspirin atin gecer derim, gecmeyebilir de!

sanırım bu aralar içinde bulunduğum durum.

yaptığım hiçbir şeyden keyif alamıyorum. sürekli uyuyarak zaman geçirmeye çalışıyorum. eskiden saatlerce entry okurdum burada, bir şeyler öğrenirdim ki öğrenmek en sevdiğim aktivite ama ondan bile zevk almıyorum artık. oyun oynamak hayatımın bir parçası, o bile keyif vermiyor, 10 dakika bile katlanamıyorum, müzik dinleyemiyorum. her şey o kadar sıkıcı ve gereksiz geliyor ki. 2-3 hafta sonra kpss'ye çalışmaya başlayacağım, o hukuk-iktisat-muhasebe-maliye kitapları gözümde büyüyor, nasıl çalışacağım nasıl adapte olacağım hiçbir fikrim yok. sonunda mario oynayan kıza bağlayıp allah'ım yardım et nidaları atacağım muhtemelen.