tanrının kıyak filan geçmediği topraklardır norveç. bayılıyorsunuz bu ucuz romantizme. yılın 6-7 ayı karanlıklara gömülen, yine yılın yarısında hava sıcaklığının -20'lerde dolaştığı ve sadece yaz mevsiminde yaşanabilir olan bir ülke nasıl tanrının kıyağına uğramış anlatır mısınız? "izmir soğuğu" diye başlık açıp bine yakın entry giren, güneşli ve sıcacık anadolu coğrafyasında bile sabah akşam depresif goygoy yapan insanlarsınız. kendinizi kandırmayın. sizi gemiyle norveç'e bıraksak bir hafta sonra yarınız intihar etmeye kalkarsınız. bu iş internetten bulunan manzara ve doğa resimleriyle olacaksa yabancı sitelerde türkiye'yle ilgili bu tür fotoğraflar da dolaşıyor. geçen biri karadeniz'den bir resim koyup "burası norveç" dediğinde dibiniz düşmüştü çünkü o manzaranın norveç'te olduğunu düşünmüştünüz. bunlar hep boş romantizm.

norveç yazın dünyanın en yaşanabilir ülkesi olabilir ama geri kalan mevsimlerde yani yılın %75'lik diliminde bununla alakası yok. evden çıkıp bakkala gitmeye üşeniyorsunuz, dünyanın en güzel coğrafyalarından birinde yaşamanıza rağmen etrafınıza bakıp doğayı keşfetmiyorsunuz, sonra ömrünüzün tamamına yakınının geçtiği sıcak odanızda oturup google'dan bulduğunuz norveç resimleriyle romantizm kasıyorsunuz.

norveç'i norveç yapan 2 şey var: halkının eğitimli ve bilinçli olması ve nüfusunun az olması. normalde yaşanmaz toprakları yaşanır kılan norveç insanıdır. o topraklara türk insanını koysan orayı da yaşanmaz yaparlardı. o zaman da internetten türkiye fotoğraflarına bakıp "millet ne kadar şanslı, tanrı resmen bunlara kıyak geçmiş" derdiniz.