Oynadığı Reklamla Kendisini Sevdirdikten 1 Yıl Sonra Depremde Kaybettiğimiz Yasemin Koparal
17 ağustos 1999; yasemin'imi meleklerime emanet ettiğim gün.
5 yaşındayken "çişimi ediyom popom kuru kalıyor" demişti reklamlarda.
hatırlarsınız o reklam filmini siz de çok sevmişsinizdir mutlaka, belki "maşallah" demişsinizdir. yalova'daki yüksel sitesi'nin enkazından çıkarttılar o'nu. o gece babasından çizgi film istemiş, kim bilir nasıl mutlu uyumuştu. kocaman beton blokların altında uyuyakaldı. uyuyakaldı dedik o zaman çünkü öldü demeye dilimiz varmadı, çocukların doğumgünü partisi olur lan, ne bileyim okuma bayramı olur, cenazesi olamazdı.
yasemin'im uyumuş. 18 sene geçmiş üstünden, nereden baksan genç bir insan kadar zaman. yaşasaydı bugün 24 yaşında olacaktı yasemin'im.
çok uğraşmıştık be güzel kızım babanla birlikte hesabını soralım diye. çok dava açtık, televizyonlara çıktık, tehdit edildik, davalar gözümüzün içine baka baka zaman aşımına uğradı, o siteyi yapan müteahhitler devlet ihalelerinden büyük paralar kazandı. istanbul metrosu kaç paraya yapılabilir düşündünüz mü hiç? heh işte o kadar büyük paralardan bahsediyorum.
biz yani ölen 20 bin kişiden geride kalanlar, yani (bkz: erdoğan koparal) abi mesela... hesabını soramadık. baktık sonuç alamıyoruz, babanın çantasına çizgi film cd'leri doldurup onu da gönderdik yanına, sana göz kulak olsun diye.
birbirinize iyi bakın e mi?
özür dilerim.