Silaha Alışma Zorluğu Yaşayan Askeri Personelin Elzem İdmanı: Kuru Tetik Çalışması
özellikle tabanca kullanacak personelde tetiğe abanan, örümceğe terlikle vurur gibi basanların ilk çalışacakları şey kuru tetik çalışmasıdır. tabancanın namlusu çıplak değilse sürgü kapağı üzerine bir adet bozuk para ya da boş kovan koyularak personelin ardarda beş tetik çekerek bozuk parayı düşürmemesi amaçlanmaktadır. silahın düz tutulması, sağa sola yank edilmemesi, tetiğin bir anda değil de yavaşça ezilerek progres halinde çekilmesini öğretir ki çok faydalıdır.
ancak kuru tetik çekme nosyonu tabii ki yolun yarısıdır. personel bu alıştırmayı silah zaten patlamayacak korkmayacağız altımıza kaçırmayacağız diye rahatça yapmaktadır. öğretmen personel burada tabancada kuru tetik çalışmasını becerenlere gaz verme safhasına başlar. aslansın kaplansın diyerek silahlara mermi sürülür ve 10 atışlık gruplama kuru tetik çalışması öncesi 10 atışlık gruplamayla karşılaştırılır. başarı artışı öncesine oranla %10 ila %20 arasında beklenir.
peki neden kuru tetik çalışması bunu %50 zıplatmıyor? çünkü dediğim gibi bu çalışma güvenlik hissi içinde yapılır. personel silah sesi duymayacağını bildiğinden korkmaz. ama kuru tetiği başarıyla bitirenleri mesela dolu silah veriyormuş gibi kandırarak boş silah verir haydi sık derseniz ilk çekişte kuru tetikle öğrendikleri her şeyin bir anda gerisin geriye gittiğini görürsünüz. tetiğe hiçbir şey öğretmemişsiniz gibi yine birden abanırlar, namlu hafifçe aşağı düşer, atış hattı anında bozulur. çünkü tabancada isabetsizliğin bir numaralı sebebi tetik kontrolü değil, patlama korkusu ve beklentisidir. ay ay ay patladı patlayacak diye o korku kaynaklı refleks atış hattını mutlaka bozdurur. namlu üzerinde bozuk parayla bir milyon tetik de çekseniz bu korku hep orada kalır.
o yüzden özellikle toplumsal olaylara müdahale edecek personelde bu korku giderilene kadar poligonda mermi yakılmak zorundadır. o tabanca elin bir uzantısı olana, personel patlamayı nefes almak gibi doğal karşılayana, rüyasında tabancayla bulmaca çözene veya yemek karıştırıncaya kadar (abartıyorum tabi) gerçek mermiyle eğitim sürdürülmelidir. o yüzden özel kuvvetler gibi tabancaya tam anlamıyla hakim personelde bu rakam eğitimde 1800-2000 mermi civarına çıkar. onlar da o kadar mermiyi atınca özgüvenden dolayı cinnet geçirerek güven atışı gibi şeylere meylederler. tabancayı kullanması beklenmeyen ama kendisine yine de tahsis edilen düz personelde ise eğitimleri süresince kişi başı 50 mermi averaj harcanmaktadır. uzun boylu düzgün çocuk diye tek yıldızlı paşalara yakın koruma diye seçilen ve ankara edok komutanlığında kelimenin tam anlamıyla içler acısı bir eğitimden geçen er erbaşlara ise tabanca teslim etmeden yaktırılan mermi sayısı ise 14'tür.