Sportmenliğin Zirvesi Olarak Görülen Dev Gelenek: Oxford Ve Cambridge Arasındaki Kürek Yarışı
ezeli rekabetin düşmanlığa dönüşmemesi konusunda her sene bize ders veren, sportmenliğin yüz akı bir organizasyondur bu.
düşünün ki ana takım kürekçileri ve yedek kadroları (onlar da isis yarışı diye aynı parkuru yarışır tbrd'den hemen önce) yarış gününden önceki son altı aylarını bu güne adarlar. sosyal hayatları olmaz, her gün iki ve haftada altı antrenman yaparak bu yarışa hazırlanırlar. bütün hayatları the boat race olur. ertesi sabah beşteki antrenman yüzünden gece dışarı çıkamazlar, evlerinde huzur olmaz, en atletik vücut bunlardadır ama kimsenin göremeyeceği zaman aralıklarında hayatlarını sürdürürler. the boat race katılan herkesin hayatından çok büyük şeyler götürür.
herşey böyle iyi giderken malın biri 2012 nisan yarışında olduğu gibi nehre atlar. oxford bu sırada öndeyken yarış durur sonra, durum çözülünce hakem yedinci posttan yarışı devam ettirme kararı alır. yirmi metre gitmeden iki kanonun kürekleri birbirine çarpar, hanno wienhausen'ın kürek başı kopar. oxford cambridge'in 8 küreğine karşı 7 kürekle baş edemez ve birkaç boy fark yiyerek yenilir. bu sırada yedi oxford kürekçisi yarışı hiç bırakmadıkları için adamlardan biri botun içinde düşer bayılır.
mevzubahis yarış
cambridge bu durumu görür ve ezeli rakiplerine empati duyarak zaferi kutlamamaya karar verirler. üstlerini giyinir, karşı takımı tebrik eder, sessiz sedasız kupalarını alır giderler. biri bile çıkıp "vaoahauah koyduk" diye bağırmaz. altı ay her gün antrenman diyorum. tbr diyorum...
işte yüz küsür yıldır her iki üniversitenin en önemli spor organizasyonu olmuş bu olayda ezeli rakip kürekçiler arasındaki sportmenlik hissi, bizim futbolda asla görmeyi hayal edemeyeceğimiz kadar yüksektir. bütün bu olay amatörlük ruhu mudur? bence değildir.