evde bir garip böcekle karşılaştığınız an'dır.. atacak kimse yoktur, siz bizzat kendiniz kendisi ile muhattap olmak zorundasınızdır...

yalnız başına yemek ve sinema izlemek çok sıkıcıdır, o yüzden kendinizi dışarı atmak istersiniz.

şöyle günün dedikodularını anlatacak kimse yoktur karşında aynalardan başka. o aynada da kendini görürsün sadece. yemekleri hep sen yapmak zorunda kalırsın. ee bulaşıklar da ellerinden öper her daim. faturaları yatırmadı diye kızacak kimse yoktur kendinden başka. televizyon sessizliğe karşı tek çözüm oluverir. izlemesen de öyle açık durur. duvarlar üzerine gelecek gibi olmasa da çok kalınca evde, sıkar seni. en güzel özdemir asaf anlatmış bu durumu, başka söylencek yok üstüne: (bkz: yalnızın durumları)

eve mutfak alışverişini kazara abarttığınız zaman bütün o torbaları tek başınıza taşımak zorunda olursunuz...

yaptığınız yemekleri en az 2 gün boyunca yemek zorunda kalmak

valla 10 yıl oldu neredeyse çok mızmızlanacak bir şey yok aslında. yalnızca yaz olunca şöyle gönül rahatlığıyla koca bir karpuz alıp evimde yiyemiyorum ya ona canım sıkılıyor. minik karpuz üretilsin, tek kişilik. başka da bir derdim şikayetim kalmayacak bak söz.

gecenin bir yarısı, korkudan olseniz bile "ya ben korkuyorum" diyebileceğiniz kimse olmaz..

üzüldüğünüzde ya da sevindiğinizde eve koşup boynuna sarılacağınız ve anlatacağınız biri olmaz..

kibrit almak için bile markete siz gitmek zorunda kalırsınız..

(bkz: tek başına yaşamanın avantajları)

duş alırken telefonun çaldığını duyup, dal taşak öylece çıktıktan sonra, gereksiz birinin aradığını görünce "hay amına koyim" deyip tekrar banyoya girmektir.

berbat geçen bi günün ardından mekanınıza gelirsiniz, içiniz sıkılmaktadır. konuşacak, sıkıntızı paylaşacak birini ararsınız ama heyhat yalnızsınızdır. televizyona ya da bigisayara sardırmanız kaçınılmazdır. şansınız varsa telefonla birilerine ulaşırsınız ama herkes bilir ki yüzyüze konuşmak ve paylaşmak ayrı apayrı bişeydir.

yemeksepeti.com'da minimum sipariş tutarına ulaşabilmek için saçma sapan siparişler vermektir.

ağlarken kapının çalması.

eve böcek girdiğinde, çıkmasını beklemek zorunda kalmak ya da başka bir odaya hapsolmak.

sırt kaşınınca duvara sürtmek. ayı gibi.

bulaşık sırası hep sizdedir.

eğer evinize kargo,posta benzeri bir şey gelmesini bekliyorsanız, ya da herhangi bir beyaz eşya servisi gelecekse evde onları beklemek zorundasınızdır. sizin yerinize kapıyı açacak kimse yoktur onlara.

ösym'nin herhangi bir sınavına giderken dahiyane yasaklar yüzünden nereye anahtar bırakacağını kara kara düşünmek de bunlardan biridir.

bir kadın için kapağını açamadığı kavanozu paşa paşa dolaba geri koymaktır yalnız yaşamak.

telefonun kaybolduğunda çaldıracak biri olmaması. back to the future'a başlarsın en son nerde görmüştüm diye..

apartman ziline basamamak mesela.

çok zor. keşke sadece okunduğu gibi zor olsa. 

en çok da gece üzerimin örtülmesini özledim.