dr. daniel simons, yıllar önce yaptığı bir deney için bir deney filmi çekti

bir buçuk dakika süren bu filmde yer alan altı kişiden üçü beyaz, üçü de siyah tişört giydi. simons, filmde yer alan her iki gruba da birer basketbol topu vererek birbirlerine pas atmalarını söyledi.

videoyu izleyen deneklere, her iki grubun da toplam kaç pas attığını saymaları söylendi. yüzlerce denek filmi izledi ve pasları saydı. deney bittiğinde simons, deneklere goril nasıldı diye sordu ve hemen hemen herkes aynı cevabı verdi: ne gorili?

filmin orta yerinde kadraja girip, grubun tam ortasında kameraya karşı durup gerçek bir goril gibi göğsünü yumruklayan kostümlü karakteri gören yoktu. çünkü herkes topa ve kaç kez el değiştirdiğine odaklanmıştı.

gerçek hayatta da bu durum farklı değildir. odaklandığınız şey dışında, gözlerinizin hemen önünde çokça şey olup biter ve bunları görmezsiniz

zira retina yapınızda yer alan hücre sayısının tamamı, tüm eforu odaklanan noktaya vermek üzere harekete geçecek şekilde programlanmıştır ve bu durum, odaklanma konusunda size avantaj sağladığı kadar, arka planda dönen onca şeyi ıskalamanız gibi negatif bir sonucu da beraberinde getirir.

odağınızı iyi ayarların, bir şeylere hak ettiğinden fazla odaklanıp dikkat kesilirseniz, gözünüzün önündeki birçok fırsatı ve materyali göremezsiniz.

ya da daha sevimli örneği vereyim

takıntı haline getirdiğiniz o sarışın kezbanı aval aval takip ederken hayatınızın aşkı gözünüzün önünde bir yerlerde, hayat boyu ömrünüze ömür katacak gülüşü atıyor olabilir.

Bu içerikler de ilginizi çekebilir