UFO'ların Washington Semalarında Cirit Attığı Yıl: 1952
"einstein, 1945'te emekli olmasına rağmen princeton üniversitesi ileri araştırmalar enstitüsü'nde araştırma yapmaya devam ediyordu.
1952 amerika'nın uçan daire saldırısına uğradığı yıldı. rahip louis a. gardner, albert einstein'a uçan daireler hakkındaki fikrini sormuştu. einstein 23 temmuz 1952'de enstitü'nün antetli kağıdına yazdığı bir mektup ile fikrini şu şekilde belirtmişti:
"sevgili efendim, bu insanlar bir şey görmüşler. ne olduğunu bilmiyorum ve merak da etmiyorum. saygılarımla, albert einstein."
einstein'in yazdığı mektubun arkasındaki olaylar silsilesi neydi peki?
o yaz washington d.c. semalarında bir dizi garip görüntü rapor edildiğinde, basın ve halk cevap istedi. bazı durumlarda jetleri bile geride bırakan bu açıklanamayan radar işaretleri, gerçek bir tehdit olan nükleer silahlı sovyet istilasının bir parçası mıydı? yoksa çok daha gizemli bir şeyin kanıtı mıydı?
"büyük uçuş" olarak da bilinen temmuz 1952'deki washington d.c. gözlemleri, tanımlanamayan uçan cisimler tarihinde özel bir yere sahipti. büyük amerikan gazeteleri, sivil ve askeri radar operatörleri ve pilotlar tarafından çok sayıda güvenilir gözlem raporları yayınlıyordu. o kadar çoktu ki abd hava kuvvetleri'nden özel bir istihbarat birimi soruşturma için gönderildi. hava kuvvetleri'nin resmi açıklamasıyla birlikte, hükümetin uzaylı yaşamına dair kanıtları gizlediğine yönelik söylentiler yayılmaya başlamıştı.
ufo çılgınlığı etkisini gösteriyordu
her şey 1947 yılında kenneth arnold adlı bir arama-kurtarma pilotunun washington eyaleti'ndeki rainier dağı yakınlarında saatte 1.000 m.p.h.'yi aşan hızlarda dokuz adet "uçan daire benzeri şeyin... kazlar gibi çapraz bir zincir şeklinde uçtuğunu" rapor etmesiyle başladı. birkaç hafta içinde 40 eyalette daha "uçan daire" görüldüğü rapor edildi.
hava kuvvetleri generali nathan twining ulusal güvenlik adına 1948 yılında ufo gözlemleri hakkında bilgi toplamak için ilk resmi askeri istihbarat programı olan project sign'ı (orijinal adı project saucer) başlattı. araştırmacılar büyük çoğunluğu aldatmaca ya da bilinen uçakların veya doğal olayların yanlış tanımlanması olarak reddetti.
ancak birkaç vaka "açıklanamayan" olarak kaldı.
1952 yılına gelindiğinde, ufo araştırma birimine mavi kitap projesi adı verildi ve bu birim dayton, ohio'daki wright-patterson hava kuvvetleri üssü'nde yüzbaşı edward ruppelt tarafından yönetildi. ruppelt ve ekibi, life dergisinin nisan 1952 sayısı olmasaydı muhtemelen ayda birkaç düzine gözlemi araştırmaya devam edeceklerdi. marilyn monroe'nun çarpıcı kapak fotoğrafının hemen üzerinde aynı derecede göz alıcı bir başlık yer alıyordu: "gezegenler arası uçan daireler için bir dava var."
ruppelt'in işbirliği ile yazılan makale, hava kuvvetleri'nin ufo'lara olan ulusal güvenlik ilgisini açıklıyordu. açıklanamayan 10 ufo "olayının" renkli anlatımıyla da bu tanımlanamayan cisimlerin dünya dışı kaynaklı olduğuna dair ikna edici bir kanıt sunuyordu. abd için "gizli" projeler üzerinde çalışan bir roket bilimcinin life'a söylediği gibi: "bunların dünya dışı bir temeli olduğuna tamamen ikna oldum."
washington post'a göre, hava kuvvetleri'ne bildirilen ufo gözlemlerinin sayısı artarak mart ayında 23 olan sayı, haziran'da 148'e çıktı. temmuz ayına gelindiğinde, bir ufo çılgınlığı için gerekli koşullar oluşmuştu: yaygın soğuk savaş endişesi, açıklanamayan ufo olaylarının ana akım medyasında yer alması...ihtiyaç duyulan tek şey bir kıvılcımdı.
beyaz saray üzerinde gizemli radar sinyalleri
washington ulusal havaalanı'ndaki hava trafik kontrolörü edward nugent, 19 temmuz 1952 cumartesi günü gece yarısından kısa bir süre önce, radar ekranında bilinen sivil ya da askeri uçuş yollarından uzakta yavaş hareket eden yedi cisim tespit etti. amirini aradı ve "uçan daire filosu" hakkında şaka yaptı. aynı anda, national'daki iki hava trafik kontrolörü daha uzakta asılı duran ve aniden inanılmaz bir hızla uzaklaşan garip parlak bir ışık gördü.
yakındaki andrews hava kuvvetleri üssü'ndeki radar operatörleri de aynı tanımlanamayan sinyaller alıyorlardı - önce yavaş ve kümelenmiş, sonra saatte 7.000 mili aşan hız ile uzaklaşıyordu.
kulesinin penceresinden dışarı bakan bir kontrolör, "kuyruğunu takip eden turuncu bir ateş topu" olarak tanımladığı şeyi gördü. virginia ve washington, d.c. bölgesi üzerinde seyreden bir ticari pilot, "kuyruksuz kayan yıldızlar gibi" altı adet parlak ışığın görüldüğünü bildirmiştir.
national'daki radar operatörleri cisimlerin beyaz saray ve kongre binasının yanından geçtiğini gördüklerinde, ufo şakaları durdu. iki f-94 önleme jeti havalandırıldı, ancak radar ekranlarında görünen yerlere her yaklaştıklarında gizemli işaretler kayboluyordu. 20 temmuz şafağında cisimler kaybolmuştu.
hava kuvvetleri'nin mavi kitap projesi'nin baş araştırmacısı ruppelt'e kimse bu olaydan bahsetme zahmetine girmemişti. birkaç gün sonra washington, d.c.'ye uçtuğunda ve haber raporlarını okuduğunda öğrendi. ruppelt, radar operatörleri ve hava trafik kontrolörleriyle görüşmek için national ve andrews'a gitmeye çalıştı, ancak devlet tarafından tahsis edilen bir araba ya da taksi ücreti bile reddedildi. hayal kırıklığına uğrayan ruppelt, hiçbir şey alamadan ohio'ya geri döndü.
ertesi cumartesi, ufo'lar tekrar başkentin üzerindeydi. ruppelt bunu yine bir muhabirin telefonuyla öğrendi ve hemen hava kuvvetlerinden iki meslektaşını national'daki durumu kontrol etmeleri için çağırdı. aynı radar işaretleri geri gelmişti ve radar operatörleri ekranlarındaki bir düzine kadar cismin başkentin sıcak ve bunaltıcı yaz aylarında sık rastlanan bir olgu olan sıcaklık terselmesinden kaynaklanıp kaynaklanmadığını merak ediyorlardı.
sıcaklık terselmesi; alçak atmosferde bir sıcak hava tabakası oluşup altındaki daha soğuk havayı hapsettiğinde meydana gelir. radar sinyalleri bu tabakadan sığ açılarla yansıyabilir ve yere yakın nesneleri yanlışlıkla gökyüzünde görünüyormuş gibi gösterebilir. ancak ruppelt'in hava kuvvetleri'nden meslektaşları radar ekranındaki cisimlerin serap değil, gerçek uçaklar olduğuna ikna oldular.
her ihtimale karşı, hem national hem de andrews radar ekranlarında beliren tanımlanamayan hedefleri takip etmek üzere iki f-94 jeti daha görevlendirildi. yüksek hızlı bir köstebek oyunu başladı; jetler radar tarafından hedeflenen bir yere doğru yarışıyor, ancak sinyaller ortadan kayboluyordu. sonunda jet pilotlarından biri uzakta parlak bir ışık gördü ve onu kovalamaya başladı.
pilot daha sonra gazetecilere "birkaç parlak ışık gördüm. maksimum hızdaydım ama o zaman bile yaklaşma hızım yoktu. onları takip etmeyi bıraktım çünkü onları geçme şansım olmadığını gördüm" dedi.
tartışmalı bir teori ile kitlesel paniği önlemek
ertesi gün amerika'daki gazete manşetleri "başkentin üzerinde uçan daireler" ve "jetler d.c. gökyüzü hayaletlerini kovalıyor" diye bağırıyordu. görülen şeylerin kamuoyunda yarattığı panik o kadar büyüktü ki başkan harry truman yardımcılarından cevap almalarını istedi. ruppelt'i aradıklarında, bunun bir sıcaklık değişiminden kaynaklanmış olabileceğini, ancak hem radar görüntülerini hem de güvenilir görgü tanıklarının ifadelerini tam olarak açıklamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu söyledi.
ancak böyle derinlemesine bir araştırma yapılmadan önce hava kuvvetleri bir basın toplantısı düzenledi ki bu ikinci dünya savaşı'ndan bu yana yapılan en uzun basın toplantısı oldu. hava kuvvetleri komuta kademesi, ruppelt'e ya da mavi kitap projesi ekibine danışmadan, gözlemlere verilecek en iyi yanıtın basına ve kamuoyuna inanılması kolay bir açıklama sunmak olduğuna karar vermişti.
tümgeneral john samford, pilotların ve radar operatörlerinin kongre binası semalarında ne gördüklerine dair spesifik soruları geçiştirerek, tekrar tekrar sıcaklığın tersine çevrilmesi teorisine geri döndü. ruppelt'in o zamandan beri tam tersi bir sonuca varmış olmasına aldırmadı.
ufo haber sitesi openminds'ın editörü alejandro rojas, "araştırmacılar inversiyonu elemişlerdi," diyor. "bu durumu incelemişlerdi. radar operatörleri, 'ters dönmeler olur. ters dönmelerin neye benzediğini biliyoruz. bu bir ters dönme değil. bu hiç de aynı şey değil."
ruppelt'in hayal kırıklığına uğramasına rağmen hava kuvvetleri'nin basın toplantısı tam da planlandığı gibi gerçekleşti. gazeteler sıcaklık dönüşümü hikayesini haber yaptı ve kamuoyu da büyük ölçüde bunu kabul etmiş görünüyordu. ruppelt, 1956 yılında yayınladığı tanımlanamayan uçan nesneler raporu adlı kitabında, basın toplantısından sonra ufo gözlemlerinin günde 50'den 10'a düştüğünü bildirmektedir.
ancak şüpheciler hükümetin tepkisinden memnun değildi. birçoğu hava kuvvetleri ve mavi kitap projesi araştırmacılarını sinsi davranışlar ve gizli bilgilerle suçladı. project blue book belgeleri 1985 yılında kamuoyuna açıklanana kadar ufo dedektifleri, ülkenin başkentinde ufo gözlemlerinin hükümet tarafından örtbas edilmesine en yakın şeyin aslında bir cehalet komplosu olduğunu görebildiler.
ingiliz savunma bakanlığı'nın ufo araştırma birimini yönetmiş olan ufo gazetecisi nick pope, "washington'daki ufo skandalı hükümetin 'örtbas' olayını mükemmel bir şekilde ortaya koyuyor," diyor. "bu, yetkililerin ufo'larla ilgili korkunç bir gerçeği insanlardan saklamak için komplo kurduğu bir durum değil, daha ziyade hükümetin insanların tüm cevaplara sahip olmadıklarını fark etmelerini engellemek için elinden geleni yaptığı bir durumdur."
kaynak: 1, 2, 3, donanma pilotlarının röportajları