evrendeki her şey minimum enerji seviyesine geçecek (potansiyel enerjisini asgariye düşürecek) şekilde hareket etmek ister. bir kabın içine doldurulan su kabın en altında birikmeye başlar ya da bir dağın zirvesindeki taş, ufak bir itme sonrasında, en aşağıya doğru yuvarlanmaya başlar. bir de yuvarlanan taş yosun tutmaz diye bir deyim var ama bunun şimdilik konumuzla bir alakası yok.

burada iki katlı sorun var

* lise fiziğinden hatırlayacağımız üzere, düşmekte olan bir cisim, yere yaklaştıkça daha fazla hız kazanır. bu bilgiden hareketle, evrenimizdeki bütün atomlar minimum enerji seviyesine doğru ilerledikçe, ortama daha fazla enerji yayılacaktır. bu enerji artışı evrendeki atomların ayarlarını bozabilir: (bkz: fine structure constant)

** ikinci ve kesinlikle daha seksi olarak ise, evrenin sonuçta ulaştığı/ulaşacağı minimum enerji seviyesi global minimum (en düşük potansiyel enerjili nokta) olmayabilir, yani evrenimiz halihazırda bir false vacuum durumunda olabilir. demek istediğim şu: 

şekilde görüleceği üzere, oralarda bir yerlerde varılmayı bekleyen bir global minimum noktası olabilir ve biz buna henüz erişmemiş ve kendi lokal minimum noktamızda takılıyor olabiliriz. daha da kötüsü, olası bir kuantum tünelleme sayesinde, en düşük potansiyel enerjiye ulaşabilmek adına evrenimiz yeniden harekete geçebilir ve bunu yaparken de içerisindeki bütün her şeyi yok edecek derecede yüksek oran ve hızda enerji yayabilir.

global minimuma ulaştıktan sonrasını anlatmak ise çok kolay: (bkz: hiçlik)

http://www.askamathematician.com/…-we-living-in-it/
https://www.youtube.com/watch?v=ijfm6dxnvyi
https://cosmosmagazine.com/…ay-ultimate-catastrophe
http://www.popularmechanics.com/…vacuum-apocalypse/