sadece parayla mutluluğun elde edileceği düşüncesi, ekonomik durumu iyi olmayan insanların avuntusudur.

bu insanların en büyük yanılgısı ise zengin oldukları zaman da aynı kişi olarak kalacaklarını sanmaları.

maalesef böyle bir şey olmuyor.

paranız arttıkça mutlu olma eşiğiniz de yükseliyor ve otomatik olarak daha zor mutlu olan, daha tahamülsüz ve daha zor beğenen biri oluyorsunuz.

durumunuz yokken yaptığınız basit ve 1 haftalık tatilin size verdiği haz ve mutluluğu 1 ay süren maldivler tatilinde bile bulamaz hale geliyorsunuz.

devamlı bir şeyler satın alarak beyindeki ödül-ceza sistemini aktive ederek geçici olarak endorfin ve serotonin patlamalarını ateşleyerek mutlu olmaya çalışıyorsunuz. ancak bunlar da eskisi gibi uzun sürmüyor. sabun köpüğü gibi çok kısa sürüyor.

bu sefer yeni araba alıyorsunuz ev alıyorsunuz. daha uzun süre kendinizi mutlu ve neşeli hissetmek için. ancak bu da çok uzun sürmüyor. para biriktirerek satın aldığınız orta karar bir araba bile sizi çok daha mutlu ediyor.

bu durum 90'lı yılların çocuklarının çok daha az imkanla daha çok mutlu olmayı başarırken günümüz çocuklarının onca imkana ve teknolojik olanağına rağmen depresyonda olmasına benziyor.

eskiden çok daha zor olan hayata rağmen mutlu olan çocuk ve genç sayısı çok daha fazlaydı.

abd'li bir gazeteci -donald trump'ın oğlu çok zengin olmasına rağmen bir kere içten gülerken görmedim kendisini- dedi ya bir talk show'da. bu da onun gibi bir şey.

kimseye muhtaç olmayacak düzeyde bir para elbette çok önemli. o ayrı bir mesele.

ancak para ve zenginlik ile mutluluk arasında doğru orantı yok.

belli bir aşamadan sonra ters orantı olduğu bile söylenebilir.

o yüzden mutlu olmayı ertelemeyin.

-bir gün zengin olunca mutlu olacağım- diye düşünmeyin.

çünkü bir gün zengin olmayacaksınız ve o gün hiç gelmeyecek.

süper kapitalist abd'de bile insanların %99'u zengin olamaz. en iyi ihtimalle yerinde sayar.

bu yüzden mutlu olmayı %1 ihtimale endekslemeyin. çünkü türkiye'de bu ihtimal % 1 bile değil. çok daha düşük.

ayrıca en başında belirttiğim gibi para ve zenginlik ile mutluluk arasında doğru orantı yok.

mutluluğu etkileyen çok fazla sayıda bileşen var. gençlik, sağlık, sosyal ortam, aile, kişilik yapısı vb gibi.

para sadece bu çok sayıdaki faktörden biri. tek başına bir belirleyici değil.

o yüzden sonu gelmez hayallere kapılmak yerine kimseye muhtaç olmayacak düzeyde bir paraya sahip olun yeter.

gerisini hiç düşünmeyin ve mutlu olmaya bakın çünkü bu ölümlü dünyada hiç mühim değil.