bulduğu simit parçasını bir su birikintisine götürüp önce bir tarafını, sonra diğer tarafını ıslatmak suretiyle yumuşatıp afiyetle yiyenine tanık olduğum inanılmaz tatlı ve yakışıklı kuş. simit parçasını her suya banışında başını kaldırıp bir süre bekliyordu vakur bir edayla.

bayat ekmekleri çöpe atmak yerine sekinin üzerine bırakanlar oluyor bizim sokakta. küçük bir plastik kapta su falan da bırakıyorlar. bu karga hayvanı gerçekten çok akıllı arkadaş. iri iri doğranmış bayat ekmeklerden alıyor gagasıyla, su dolu kaba daldırıp çıkardıktan sonra yutuyor. gözlerimi ovuşturdum acep yanlış mı görüyorum diye... yo yo, hayvan ekmekleri suya ıslıyor bildiğin.

ben şok.

diğer kuşlara nazaran gerçekten çok daha zekidirler. geçen hafta gözlemlediğim bir olay ile destekleyeyim bu kanıyı: birisi yere patates kızartması düşürmüş, baya da bi yayılmış etrafa, 8-10 parça var. güvercinin teki (şimdi karşılaştırdığım kuş da güvercin ha. hayvanın bakışından, siz yürürken size ters ters bakıp sizden hızlı gitmeye çalışmasından süzme salak olduğu belli) bir adet kızartmayla uğraşıyor. gagalıyor, ufacık bir parça koparken kızartma havalanıp ileriye düşüyor, bizimki peşinden gidip bi daha gagalıyor, kızartma bir daha uçuyor..falan. abartmıyorum, 4-5 metre gitti bu tek bir kızartmanın peşinden. o sırada bir karga geldi, teker teker 5-6 kızartmayı ağzına muntazam bir şekilde paralel olarak dizdi ve uçtu gitti. bizim kuş kafalının karganın arkasından bakışını kesinlikle unutamam: "yaw ne güzel yaptı yaw.hey allahım.walla beele beele topladı.nerde benimki, hah orda! uçmayayım da yürüyeyim oraya kadar ben.."

dün sabah, erken saatte işe gitmek üzere sessiz bir sabah sokağını yürümekte olan şahsımı, yine kendine hayran bırakmış canlıdır karga.

gagasının arasına kıstırmış olduğu cevizi kırabilmek için, uygun bir yüksekliğe yükselmesini ve aşağıya attığı cevizi kırmaya çalışmasını seyrettim yol boyu. aynı zamanda, "ceviz kırılsa da, hemen içindekilere konsak" diye bekleyen iki açıkgöz kargayla olan kavgasına da tanık olacak vakti ve şansı buldum. sanki, bu açıkgözleri azarlarcasına konuştuğunu hissettim kendi dilinde. benim anlayamayacağım kadar kadim ve eski dilinde...

gözlerine baktığımda bu soylu varlıkların, nice mitolojilere konu olmalarının nedenini, kuzeyin büyük tanrısının gözü ve kulağı olmalarının nedenlerini anlıyorum. çünkü bu bilge varlıklar, gözlerine bakmayı başardığınızda da görebileceğiniz gibi sizi izliyor, sizi biliyor, sizi tanıyor, sizin hiç anlamayacağınız şekilde. sadece sizi değil, etraflarında dönen dünyanın tamamını biliyorlar, bilmediğimiz bir dolu sırla birlikte.

çöpden bulduğu et ve kemik parçalarını, yanan sokak lambasının ampulünün üst kısmına gelen metal yerinde, arkalı önlü çevirmek suretiyle ısıtıp yediğine bizzat şahit olduğum, aşiret şeklinde yaşayan, süper zeki kuş.

becerikli bilge kus.
gecen bahar mahallecek kanadi su oluguna sikismis bir martiyi kurtarmaya cabalamasini seyrettik.yirmibes dakika yilmadan ugrasti ve basardi.
onlari her zaman etrafta gormek rahatlatici.sevimli yaratiklar.dinlemesini bilene sesleri de igrenc degil.ustelik o tuylerin mavi siyah parlakligi da ayri bir asalet ornegi.
atiyorum,aramizda 19. yuzyildan olanlarinin kol gezdigini dusunsenize.

günün birinde tem'de yolda giderken yaklaşık 500 metre kadar önümde bir karganın yolda tekerlek izinin tam üzerine bir ceviz koyduğunu ve yandaki bariyerlerin üzerine konduğunu gördüm. o anda karganın amacını anladım ve şerit değiştirmeden cevizin üzerinden geçtim ve cevizi kırdım. dikiz aynasından arkaya baktığımda karganın geri giderek kırılan cevizin içini yediğini gördüm. tüm bu olanlari gördükten sonra bu kuşlara özel bir saygı ile yaklaşmaya karar verdim.

zekiliğini onca panjurun arasından sadece yuvasını yaptığı panjurun, kapandığında yuvasını bozmasın diye ipini kemirip kopartan, in midir cin midir dedirten ali cengiz oyunlarına meraklı hayvan. ayrıca parlayan, renkli, canlı şeylerle doldurur yuvasını. hatta yıllar evvel kaybettiğim saatimi buldum.**