Birer Birer Gidiyorlar: Linkin Park'ın Solisti Chester Bennington Hayatını Kaybetti
intiharıyla birlikte aklıma jim carrey'nin o meşhur sözünü getirmiştir:
"umarım, bir gün herkes ünlü ve zengin olur. hayal ettiği her şeye kavuşur ve böylece asıl cevabın bu olmadığını anlar..."
huzur içinde yatsın.
çok yakın arkadaşı chris cornell'in 53. doğum gününde, aynı onun gibi kendini asarak intihar etmiş chester.
zamanında bir röportajında daha önce intiharı düşündüğünü, alkol ve uyuşturucu bağımlılığının sebebinin de küçük yaşlarda kendinden çok daha yaşlı bir adam tarafından istismar edilmesi olduğunu belirtmişti.
çok üzüldüm be chester, keşke sonun chris gibi olmasaydı...
Linkin Park - Numb
sesinin tınısı, yaptığı müziğin güzelliğiyle, bana rock müziği sevdiren insanlardan biriydi.
anadolu yakasından, avrupa yakasındaki okuluma gitmek için sabahın köründe yaptığım servis yolculuklarımı onun şarkıları biraz olsun çekilir yapardı. ah ah, o in the end'i kaç kaz üst üste dinlediğimi bir noktadan sonra saymazdım bile. aslında o şarkıda, bugünlerin ipucunu biraz olsun vermiş:
i tried so hard
and got so far
but in the end
it doesn't even matter
i had to fall
to lose it all
but in the end
it doesn't even matter
umarım gittiği yerde, aradığı huzuru bulur.
zamanında hybird theory ve meteora albümleriyle gönlümde taht kurmuş, ergenlik zamanlarıma enerji katmış grubun güçlü sesli solisti. her ne kadar son zamanlardaki müzik tarzlarını eleştirsem de her albümünü defalarca dinlemiş ve eşlik etmişimdir. bu şekilde hayatına son vermesi çok üzücü oldu.
sözlük nickimi yaptığım bu adamın yeri çok ayrı bende. rest in peace chester...
Linkin Park - Leave Out All The Rest
günümüz modern müziğine çok şey kazandırmış sanatçılardan biriydi.
çoğu kişi de yazmış ama tekrarlamakta fayda görüyorum; solisti olduğu linkin park grubunun 2000 yılında çıkan hybrid theory albümü ciddi anlamda yıl bakımından da müzik kalitesi bakımından da yeni bir yüzyılın şarkılarını barındırıyordu. insanların hiç de alışık olmadığı yepyeni bir tarza sahipti. düşünceme göre 2000 sonrası kurulan çoğu rock grubunun temeli bu albümden kopyadır. bu kopyaların, bu çok tutan rock şarkıların da evrimleşerek pop müziğe veya diğer müzik tarzlarına etki ettiğini düşünüyorum. gerçekten de müzik tarihine geçen bir albümdü ve bunun tek albümlük bir başarı olmadığını da zaten diğer albümleriyle kanıtlamışlardı. böyle özgün ve kaliteli işler yapan bir grubun vokali de müzik tarihine adını çoktan yazmıştı zaten. tanımı da bu yüzden o şekilde yazdım.
çoğu kişi gibi benim de ergenlik dönemimde tanıdığım bir isimdi. kendimi yeni yeni tanımaya başladığım zamanlarda dinlerdim. hatta şu an büyük bir müzik aşığı olarak söyleyebilirim ki devamlı olarak ilk dinlediğim müzik grubu linkin park'tı. uzun zamandır takip etmiyordum ama bende yeri hep ayrıdır bu grubun. ilk aşık olduğum kızı falan hatırladım haberi gördüğümde. oturur balkona chester'ın harika sesiyle dertlenirdim bir güzel. gerçekten de üzülmemek elde değil. çocukluk arkadaşımı, en eski dostlarımdan birini kaybetmişim gibi hissettim.
yılların listemden silemediği tek bir şarkısı vardır, onu da buraya bırakayım
Linkin Park - Breaking The Habit
huzur içinde uyu.
20 temmuz yani bugün chris cornell'in doğum günüydü. yakın arkadaş olduklarını zaten biliyoruz. tesadüf olduğunu düşünmüyorum.
eski tweetlerinden
ne oluyor oğlum bu müzisyenlere? daha mayıs ayında cornell'in cenazesinde söyledi. ona özendi herhalde. 90'lara geri mi döndük nedir. gerçi ses gitmişti son 4-5 yılda, pop albümünü de o yüzde yaptılar bence. belki de kaldıramadı adam o kariyerin üzerine. neyse rip (huzur içinde yatsın) diyelim. işin komiği ; mark lanegan, dave gahan, steven tyler, keith richards gibi keşler hâlâ yaşıyor.
Linkin Park - One More Light (Chris Cornell'e İthaf)
yıllar önce bir dergide türkiye'ye gelme ihtimallerini okumuştum. gittim linkin park tişörtü aldım hemen şu üzerinde chester'ın kolundaki dövmenin görseli olan tişörtlerden. deli gibi para biriktirmeye başladım aniden haber alırsam bilet alabileyim açıkta kalmasın diye.
yıllar geçti ergenliği atlattım ve hatta yaşlandım, kafam artık kaldırmaz oldu, müzik zevkim değişti. ara ara açıp bir iki şarkısını dinler yine sakin şarkılara geçerdim.
otuzlu yaşlara merdiven dayamış biri olarak şuna eminim ki bugün bir konser haberi gelseydi hiç tereddüt etmeden bileti kapar giderdim. ama bambaşka bir haber geldi.
ahh ergenliğim öldü.
harun kolçak ile çocukluğum chester bennington ile ergenliğim büyük darbe aldı bugün.
resmen kalbim acıyor şu an.