İnsan Yavruları, Doğaya Neden Diğer Türlerin Yavrularından Çok Daha Geç Alışıyor?
2 ay önce bir çocuğum oldu. bebeğin içinde bulunduğu acziyet beni düşünmeye itti; yahu dedim, filler doğduktan sonra yürümeye başlıyor hele ceylanlar doğduğu an sekmeye başlıyor. kediler doğduktan 2 ay sonra neredeyse bir yetişkinin yaptığı her şeyi yapabiliyor. dünyanın hakimi insan ırkının ise aciz halden çıkmasının en az 1-2 sene sürmesi çok ilginç. biz bu kadar zayıfken nasıl doğaya hükmeder olduk? bunun nedenini öğrenince ufkum iki katına çıktı.
efendim. her şey büyük büyük büyük dedelerimizin önemli bir tercihiyle başlıyor. orman yaşamından savana geçen dedem homo erectus, yürümenin daha avantajlı olduğunu fark etti. 4 ayaklı bir canlıdan 2 ayaklı bir canlıya evrilmemizle pelvis kemiği genişliğimizden feragat etmiş olduk. bu kemik daralınca, yalnızca bu daralmaya uyum sağlayabilen beyni ve kafası küçük olan bebekler doğabildiler. kafası küçük doğan homo erectusoğlu, henüz gelişmemiş ve doğaya uyum sağlayamamış olarak dünyaya geldi. bu sebeple doğar doğmaz yoğun bir gelişme sürecine girişiyoruz. bu gelişme sürecinin en önemli noktası beynimizin gelişimidir. doğadaki üstünlüğümüzü sağlayan beynimiz küçük doğmuş ve hayata tutunabilmek için bir an önce büyümesi gerekmektedir. bu süreçte insan vücudu, enerjisinin çok büyük bir kısmını beyin gelişimine aktarmaktadır bundan dolayı ırkımız aşırı savunmasız ve ilgiye muhtaç bir bebeklik geçiriyor. dünyaya gelen her canlı doğada hayatta kalacak ve güçlenecek şekilde gelişir insanoğlunun ise en büyük silahı beynidir.
Dinozor Yavruları Yumurtada Ne Kadar Bekliyordu?
