Jack Daniels ve Johnnie Walker Black Label Arasındaki Fark Nedir?

Viskiye aşırı hakim olmayan okurlarımıza gelsin bu içerik: Markete gittiniz, klasik viskilerden birini almak istiyorsunuz ve gözünüz bu ikisine takıldı diyelim. Farkları ne?
Jack Daniels ve Johnnie Walker Black Label Arasındaki Fark Nedir?

Teknik özellliklerinden başlayalım

jack daniel's için kullanılan püre % 80 mısır, %12 çavdar ve %8 maltlanmış arpadan oluşur ve bakır imbiklerde damıtılır. kuzey amerika serbest ticaret anlaşması ve kanada yasaları uyarınca "düz bir bourbon viskisi" olması gerekir. neticede jack daniel's, açıklamada anlatıldığı gibi bir bourbon viskidir.

johnnie walker black label ise single malt ve tahıl viskileri kullanılarak yaratılan bir harman viskidir. içinde mısır bulunmamaktadır.

onun için bu iki viski aynı kategoride değildir.

Bourbon: Ezilmiş mısır, çavdar, buğday ve arpa karışımının damıtılması sonucu elde edilir. ABD eyaletlerinden Kentucky ile özdeşleşmiştir. Amerikan viskisidir yani.

Detaylandıralım

black label ile jack daniel’s’ı karşılaştırmak, aslında iki farklı içki felsefesini, iki ayrı dünyayı tartmak gibidir. biri iskoçya’nın sisli vadilerinden, sabrın ve geleneğin içinden damıtılmış bir ürün; diğeri amerika’nın güneyinden, isli barlarda, kovboy çizmelerinin yankılandığı topraklardan gelen özgür ruhlu bir içki.

johnnie walker black label, en az 12 yıllık malt ve tahıl viskilerinin harmanıdır. yani içtiğin her yudumda zaman var, sabır var, karakter var. tadı çok katmanlıdır: önce biraz duman alırsın, sonra hafif baharat, kuru meyveler, vanilya ve en sonda derin bir malt dokunuşu. bir kadehte üç farklı coğrafyayı gezmiş gibi hissedersin; islay’ın isli havası, speyside’ın meyveli dokusu, lowlands’in yumuşak geçişleri vs. bu bir içki değil, küçük bir yolculuktur. sek içildiğinde bile rahatsız etmez, çünkü her şey dengededir. diline vurmaz, diline oturur.

öte yandan jack daniel’s, amerikan viski kültürünün en popüler yüzüdür. teknik olarak bir bourbon olmasa da ona çok yakındır; farkı ise kömürle damıtılmasıdır. tennessee’de buna “lincoln county process” denir. bu süreç, içkiye yumuşak bir içim kazandırır ama onun karmaşıklığını törpüler. yani jack daniel’s içtiğinde, ilk anda o tatlımsı vanilya ve muz notaları gelir. ardından kömür filtresinin verdiği pürüzsüzlük hissiyle kayar gider boğazdan. ama bir duraksarsın: “hepsi bu mu?” diye. çünkü derinlik arayan damağa biraz düz kalabilir. jack’i genelde buzla, kola ile ya da kokteylde tercih ederler. sek içersen, daha çok nostalji içersin. lemmy'nin favori içkisi oluşuna ya da barlardaki o asi imajına bir selam.

black label ise içilirken sessizlik ister. bir şey anlatmak ister. jack daniel’s ise çalınan müziğin bir parçasıdır. gürültüyle daha iyi gider. haliyle, bu kıyaslamada tarafını belirlemek aslında ne içtiğinden çok ne aradığını belirlemektir.

eğer içinde yağmurda yürüyen bir adam varsa, elinde black label olur. ama sahnede gitar kıran bir adamsan, jack daniel’s daha makbuldür.