Michael Jackson'ı Güzel Sesli Çocuktan Popun Kralına Dönüştüren Billie Jean'in Hikayesi
billie jean ve motown 25 gecesindeki performansı, mj'in jackson 5'deki güzel sesli çocuktan uluslararası müzik ikonuna dönüşmesinin anahtarı.
sanılanın aksine bu şarkının yer aldığı thriller albumü mj'in 6. solo albümü. 1958 doğumlu olduğunu bildiğimize göre henüz 25 yaşında.
o güne kadar da kamuoyu gözündeki imajı "jackson 5'daki güzel sesli şirin çocuk" ötesinde değildi. off the wall bir kaç şarkıyla parlamıştı ama "popun kralı" noktasından henüz çooook uzaktaydı.
thriller albumü 10 kasım 1982'de yayınlandı ve ilk single paul mccartney ile söylediği ve belki de albümdeki en sıkıcı şarkı olan the girl is mine.
motown 25 gecesi ise mart 25 mart 1983 tarihli. bu geceye ve o çok özel performansa kadar şu anda tüm zamanların en çok satan albümü thriller sıradan bir satış performansına sahip.
sonra işte bir mj'in içinde dışarı çıkmak için kıvranan deha çok özel bir gecede ve prime time tv'de yayınlanan bir organizasyonun ortasında "patlıyor!"
o gece "yeni" bir şarkı söylemesine izin verilen tek kişi mj. üstelik motown ile bu anlaşma yapılırken hangi şarkıyı söyleyeceği bile belli değil! yani organizatörlen aslında "açık çek" veriyorlar adama.
billie jean de albümdeki en problemli parçalardan birisi aslında
zira albumün prodüktörü quincy jones başından itibaren bu şarkıya uzak duruyor. ona göre şarkının introsu çok uzun, bille jean yanlış isim ve bu albümde olmayı hak etmiyor.
(jackson ve jones bu albüme 30 şarkılık bir repertuar ile girip 9 şarkı ile çıktılar ve amaçları "her biri unutulmaz olacak" şarkıları bir araya getirmekti. nitekim albümdeki 9 şarkının 7 tanesi single olarak yayınlandı ve bunların hepsi billboard chart'ta ilk 10'a girmeyi başardı)
hatta, quincy jones şarkıya öyle bie üvey evlat muamelesi çekiyor ki son versiyon çıktığında mj "iyi de bu benim sana getirdiğim evde yaptığım demodan çok da farklı değil. öyleyse bu şarkının yapımcılık haklarını paylaşacağız" diyor ve bu ikisi birkaç gün konuşmuyorlar. sonunda mj'in dediği oluyor.
daha da ötesi, mj bu şarkı albümde olmazsa her şeyin, tüm albumün iptal olacağı konusunda bile tehdit ediyor jones'u. deyim yerindeyse bu şarkı albüme "sike sike" giriyor.
velhasıl kelam günler 25 mart 1983'ü gösterirken mj bu şarkıyı motown 25 gecesinde solo (ve playback) olarak seyircilere sunuyor
o gece giydiği fedora şapka, siyah pullu ceket, beyaz gömlek, sağ elindeki parıltılı beyaz eldiven ve benzer çoraplar, paçaları çorapları açığa çıkaracak kadar yüksek bir siyah pantolon ve bir çift makosen daha sonra yıllarca her konserde sadece bu şarkı için kullanılacak kostüm haline geliyor.
yıllar boyu mj ile özdeşleşen (moonwalk dahil) birçok dans hareketi, jest ve mimik ilk defa o gece sergileniyor. hepimizin bildiği ve sevdiği mj efsanesi o gece ve bu şarkıyla doğuyor.
her ne kadar mj, jones'un parçaya katkısını yetersiz bulsa bile şarkının kayıt kalitesi standartların çok üstündedir. bunu anlamak için de orijinal ve yüksek kaliteli bir versiyonunu sağlam bir ses sistemiyle dinlemek gerekir.
işin -bence- daha da ilginç yanı parçanın altyapısının aslında inanılmaz basit olmasıdır. öyle karmaşık melodiler, beraber kullanılması zorlayan sesler veya da enstrümanlar falan yoktur. hatta sözleri olmadan ve kayıt kalitesini bir kenara bırakıp dinlerseniz epey sıradan gelir kulağa. sözleri de hiçbir özellik taşımaz.
işte bu noktada mj'in kendine özgü yetenekleri devreye girer. o basit melodiler ultra temiz kaydedilmiştir, lirikler sıradandır ama mj kendine has yorumunu katar. ve sonra da işte o motown 25 gecesindeki çok özel performans. aslında o performans uzun yıllar sürecek olan bir serüveni yaratır.
İşte o performans - Billie Jean (1983)
her ne kadar sonrasında mj "o kadar da iyi değildi, istediğim her şeyi yapamadım" dese de bu tek kayıt bir gecede ona süperstar seviyesinden efsane olmaya giden yolu açar.
bugün yaşları 40-50 arasında olan (ve o dönemi yaşayan şanslı) kitle ile otururken durduk yerde bu parçayı çalabilirsiniz. kimse de itiraz etmez. hatta sussalar bile mutlaka vücutlarının bir parçası ritme uyum sağlar. bu parça iki neslin beynine işlenmiştir.
bu şarkı 2018 yılı itibariyle 36 yaşında ve hala ilk günkü kadar taze
sound olarak da günümüzün plastik parçalarına beş basar. bugün dinlenilen albümlerin %99'u 35 sene sonra hatırlanmayacak ama bu şarkı o zaman çaldığında dahi ya bir parmağınızı, ya bir bacağınızı, ya kafanızı, ya kalçanızın, ya da bunların tümünün istemsizce ritmle birlikte dans etmesi devam edecek.
parçanın güzelliği bir yana, müzik tarihindeki yerini iyi anlamak lazım.
Amy Winehouse'un Bizlere Yadigâr Bıraktığı You Know I'm No Good Şarkısının Anlattıkları
Oasis'in Kült Şarkısı Champagne Supernova'yı Kimin Yazdığına Dair Tatlı Bir Müzik Teorisi
