Tam 67 Yıl Hüküm Süren Antik Mısır Firavunu: II. Ramses
ii. ramses, m.ö. 13. yüzyılda yaşamış, antik mısır'ın 19. hanedanının (m.ö. 1292-1190) üçüncü kralı.
ramses'in babası ı. seti, filistin ve güney suriye'de bir dizi asi prensi itaat altına aldı ve son karışıklıklar sırasında mısır'dan hitit kontrolüne geçen kuzeydeki eyaletleri geri almak için anadolu'daki hititlere savaş açtı.
seti başlangıçta hititlere karşı bazı başarılar elde etti, ancak kazanımları sadece geçiciydi, çünkü saltanatının sonunda düşman, güney sınırlarının anahtarı haline gelen nehir tarafından savunulan güçlü bir kale olan kadeş'te asi nehri'ne sağlam bir şekilde yerleşti.
seti, hükümdarlığı sırasında veliaht prens ramses'e, geleceğin ramses ii'sine, naip olarak özel bir statü verdi. seti ona bir krallık evi ve harem sağladı ve genç prens babasına seferlerinde eşlik etti, böylece tek başına yönetime geldiğinde zaten krallık ve savaş deneyimi vardı. ramses'in, sanki gerçekten tahta geçeceğinden emin olmak istercesine, alışılmadık derecede genç bir yaşta veliaht olarak atanması dikkat çekicidir. henüz 10 yaşındayken orduda yüzbaşı rütbesine yükselmişti; o yaşta askeri eğitim alıyor olsa da rütbesi kesinlikle onursal olmalıydı.
ailesinin evi nil nehri deltasında olduğu için ve asya'daki seferler için uygun bir üsse sahip olmak amacıyla, ramses kendisi için per ramessu ("ramses'in evi"; incil'de raamses) olarak adlandırılan, bahçeleri, meyve bahçeleri ve hoş sularıyla güzel düzeniyle ünlü tam ölçekli bir ikamet şehri inşa etti.
dört mahallesinin her birinin kendi başkan tanrısı vardı: batıda amon, güneyde seth, kuzeyde kraliyet kobra tanrıçası wadjet ve önemli bir şekilde doğuda suriye tanrıçası astarte. mısır'da asya tanrılarına karşı bir moda oluşmuştu ve ramses'in kendisinin de bu yönde belirgin eğilimleri vardı.
ramses'in tek başına iktidara geldikten sonra yaptığı ilk kamusal iş, karnak tanrısı amon'un tören kayığıyla luksor tapınağı'na bir devlet ziyareti yaptığı büyük dini bayram opet için güneydeki başkent teb'i ziyaret etmek oldu.
kral kuzeydeki evine dönerken, osiris'e tapınmak ve babası tarafından orada kurulan ve eski kralın ölümüyle kesintiye uğrayan büyük tapınaktaki çalışmaların yeniden başlaması için düzenlemeler yapmak üzere abydos'ta yolculuğuna ara verdi. ayrıca bu fırsattan yararlanarak teb'deki amon'un yeni başrahibi olarak, yakınlardaki this'te (thinis) anhur'un başrahibi olan nebwenenef adlı bir adamı atadı.
öyle görünüyor ki, kapsamlı imar faaliyetleri ve ünlü ikametgâhı dışında, ramses'in tebaasının gözünde büyük bir kral olarak ünü büyük ölçüde bir asker olarak sahip olduğu şöhrete dayanıyordu.
saltanatının dördüncü yılında, babasının kalıcı olarak fethedemediği kayıp eyaletleri geri almak için bir orduyu kuzeye yönlendirdi. ilk sefer, daha sonraki ilerlemeler için güvenli bir sıçrama tahtası sağlamak amacıyla güney suriye'deki asi yerel hanedanları bastırmaktı. beyrut yakınlarındaki el-kalb nehri'nde mola verdi ve burada seferin olaylarını kaydetmek için bir yazıt dikti; bugün yazıttan geriye kendi adı ve tarih dışında hiçbir şey kalmadı; geri kalan her şey yıprandı.
ertesi yıl ana sefer yola çıktı. hedef kadeş'teki hitit kalesiydi. filistin ve lübnan'dan geçen sahil yolunu izleyen ordu, amor ülkesinin güneyine, belki de tripolis civarına ulaştığında durdu.
ramses burada, görevi simyra limanını güvence altına almak ve oradan eleutherus nehri (al-nahr al-kabir) vadisine kadar ilerleyerek kadeş'teki ana orduya katılmak olan özel bir görev kuvveti ayırdı. ana kuvvet daha sonra asi'ye doğru yürüyüşüne devam etti; ordu, her biri belki de 5.000 kişiden oluşan dört savaş arabası ve piyade tümeni şeklinde düzenlenmişti.
kadeş'ten yaklaşık 13 km uzaklıktaki şabtuna geçidinde nehri doğudan batıya geçen ordu, bir ormanın içinden geçerek kentin önündeki düzlüğe çıktı. yakalanan iki hititli casus, ramses'e ana hitit ordusunun halep'te, biraz kuzeyde olduğu gibi yanlış bir bilgi verdiler, böylece krala uğraşması gereken sadece kadeş garnizonu varmış gibi göründü. ramses, ordu kadeş'in önündeki kamp yerine varmaya başlayıncaya kadar, ana hitit ordusunun aslında kentin arkasında gizlendiğini öğrendi. ramses hemen haberciler göndererek kuvvetlerinin geri kalanını acele ettirdi, ama daha fazla harekete geçilemeden hititler, mısırlıların iki arabasına karşılık üç adamla, 2.500 savaş arabasından oluşan bir kuvvetle saldırdılar. tamamen gafil avlanan mısır'ın önde gelen tümenleri dağıldı ve düzensizlik içinde kaçtı; ramses ve küçük savaş arabası birliği, düşman tarafından tamamen kuşatılmıştı ve umutsuzca savaşıyordu.
neyse ki kral için, savaşın kriz anında simyra görev gücü ana orduyla birleşmek üzere sahneye çıktı ve böylece durumu kurtardı. savaşın sonucu mısırlılar için taktiksel bir zaferdi, çünkü savaş alanının hâkimi olarak kalmışlardı ama kadeş'i almadıkları ve alamadıkları için stratejik bir yenilgiydi. iki ordu da ertesi gün savaşa devam edecek durumda değildi, bu yüzden ateşkes yapıldı ve mısırlılar evlerine döndü. kadeş savaşı, firavunlar dönemine ait gerçek detayların bulunduğu çok az sayıdaki savaştan biridir ve bunun nedeni de kralın büyük zorluklara karşı direnişinden duyduğu gururdur; seferin resimleri ve anlatımları, hem resmi bir kayıt hem de konuyla ilgili uzun bir şiir, mısır ve nubya'daki tapınak duvarlarına kazınmıştır ve şiir papirüslerde de mevcuttur.
kadeş'in ele geçirilememesi mısır'ın yurtdışındaki prestijini olumsuz etkiledi ve güney suriye ile kuzey filistin'de mısır'ın egemenliği altındaki bazı küçük devletler isyan etti, böylece ramses hititlere tekrar meydan okumadan önce mısır'ın asyatik krallığının kuzey ucunu güçlendirmek zorunda kaldı. saltanatının sekizinci ya da dokuzuncu yılında celile ve amor'da bir dizi kenti ele geçirdi ve ertesi yıl tekrar el-kalb nehri'ndeydi. onuncu yılda hitit savunmasını yararak katna ve tunip'i ele geçirmiş olabilir -hititlerin sürpriz bir saldırısı üzerine zırhsız olarak savaşa girmiştir- ve tunip'te derebeyi olarak heykelinin dikilmesine yetecek kadar uzun bir süre buraları elinde tutmuştur.
bir başka ilerleyişinde kode'yi, belki de iskenderiye ile karkamış arasındaki bölgeyi işgal etti. yine de, kendisinden önceki babası gibi, sürekli hitit baskısına karşı üsse bu kadar uzak toprakları kalıcı olarak elinde tutamayacağını anladı ve 16 yıl süren aralıklı düşmanlıklardan sonra, mö 1258'de eşit büyük güçler arasında olduğu gibi, hükümleri karşılıklı olan bir barış anlaşması imzalandı.
savaşlar sona erdiğinde, iki ulus dostane ilişkiler kurdu. diplomatik konularda düzenli olarak mektuplaşıldı; 1245 yılında ramses, hitit kralının en büyük kızıyla bir evlilik anlaşması yaptı ve daha sonraki bir tarihte ikinci bir hitit prensesiyle evlenmiş olması mümkündür. hititlerle mücadelenin yanı sıra, edom, moab ve negeb'e karşı cezalandırma seferleri ve deltayı sürekli istila etmeye ve yerleşmeye çalışan libyalılara karşı daha ciddi bir savaş vardı; ramses'in libya savaşına kişisel olarak katılmış olması, ancak küçük seferlere katılmamış olması muhtemeldir. hükümdarlık döneminin ikinci kısmı savaşsız geçmiş gibi görünmektedir.
mısır'ın refahının bir ölçüsü de kralların yaptırmaya güçlerinin yettiği tapınakların miktarıdır ve bu temelde ramses ii'nin hükümdarlığı, uzunluğunu hesaba katsak bile mısır tarihinin en dikkate değer hükümdarlığıdır. tapınaklarda tasvir edildiği gibi savaştaki hüneriyle birleşince, 19. yüzyıl mısır bilimcilerinin onu "büyük" olarak adlandırmasına yol açtı ve aslında tebaası ve gelecek kuşaklar onu böyle görüyordu; onlar için o mükemmel bir kraldı. yirminci hanedanın (m.ö. 1190-1075) dokuz kralı kendilerini onun adıyla çağırırdı; onu takip eden gerileme döneminde bile onun soyundan geldiğini iddia edebilmek bir onurdu ve tebaası onu sevgi dolu sese kısaltmasıyla çağırırdı.
mısır'da karnak'taki (teb) büyük hipostil salonunu tamamladı ve ı. seti'nin abydos'ta yaptırdığı tapınak üzerindeki çalışmaları sürdürdü; her ikisi de seti'nin ölümünde yarım kalmıştı. ramses ayrıca babasının nil'in batı kıyısındaki luksor'da (teb) bulunan mezar tapınağını tamamladı ve kendisi için de günümüzde ramesseum olarak bilinen bir tapınak inşa etti. abydos'ta, babasınınkinden çok uzakta olmayan kendi tapınağını inşa etti; ayrıca ikamet ettiği şehirde dört büyük tapınak vardı ve daha küçük tapınaklardan bahsetmeye gerek bile yoktu.
nubia'da (nilotik sudan) en az altı tapınak inşa etti; bunlardan abu simbel'de bir uçurumun kenarına oyulmuş ikisi, kralın dört devasa heykeli ile en görkemli ve en iyi bilinenleridir. bu iki tapınaktan büyük olanı ı. seti döneminde başlatılmış, ancak büyük ölçüde ramses tarafından tamamlanmış, diğeri ise tamamen ramses'e aittir. per ramessu'nun inşasına ek olarak, bilindiği kadarıyla en önemli seküler çalışması, nubya altın madenlerine giden yol üzerinde doğu çölünde bir kuyu kazılmasıdır.
ramses'in kişisel hayatı hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmemektedir. ilk ve belki de en gözde kraliçesi nefertari'ydi; abu simbel'deki küçük tapınak ona adanmıştı. saltanatının nispeten erken bir döneminde öldüğü anlaşılmaktadır ve teb'deki kraliçeler vadisi'nde bulunan güzel mezarı iyi bilinmektedir. isimleri korunmuş olan diğer kraliçeler, krala dört oğul doğuran ve aralarında ramses'in nihai halefi merneptah'ın da bulunduğu isinofre, merytamun ve hitit prensesi matnefrure'dir. resmi kraliçe ya da kraliçelere ek olarak, kral alışılageldiği üzere büyük bir hareme sahipti ve 100'den fazla çocuktan oluşan büyük ailesiyle gurur duyuyordu. ramses ıı'nin en iyi portresi, şu anda torino'daki mısır müzesi'nde bulunan genç bir adam olarak yapılmış güzel bir heykelidir; kahire'deki mısır müzesi'nde korunan mumyası, uzun dar yüzü, belirgin burnu ve büyük çenesiyle çok yaşlı bir adama aittir.
ramses ii'nin hükümdarlığı mısır'ın imparatorluk gücünün son zirvesine işaret eder. onun ölümünden sonra mısır savunmaya çekilmek zorunda kalmış, ancak filistin ve komşu topraklar üzerindeki egemenliğini 20. hanedanlığın sonlarına, militan deniz halklarının levant'a göç etmesinin mısır'ın sınırlarının ötesindeki gücünü sona erdirdiği döneme kadar sürdürmeyi başarmıştır. ramses ıı, kadeş fiyaskosuna rağmen iyi bir asker olmalıydı, yoksa sonraki yıllarda hitit imparatorluğuna bu kadar nüfuz edemezdi; ülke refah içinde olduğu için yetkin bir yönetici olduğu anlaşılıyor ve kesinlikle popüler bir kraldı. bununla birlikte, ününün bir kısmı kesinlikle tanıtım konusundaki yeteneğine bağlanmalıdır: adı ve savaş alanındaki başarılarının kaydı mısır ve nubya'da her yerde bulunmuştur.
kaynaklar yazı içerisine linklenmiştir.
