Varoluş Sancısıyla Başa Çıkmanın Yolları
kendini kabul etmek: yaşamın belirsizliklerini ve karmaşıklıklarını kabullenmek, varoluş sancısını hafifletebilir. hayatın her zaman anlamlı ya da mükemmel olması gerekmediğini anlamak önemlidir.
felsefe ve sanat ile ilgilenmek: felsefi metinler, edebiyat ve sanat eserleri, insanın bu tür duygularla başa çıkmasına yardımcı olabilir. özellikle varoluşçu felsefe (sartre, camus gibi) bu sancılara çözüm arar.
küçük anlamlar yaratmak: büyük bir anlam arayışı yerine, günlük yaşamda küçük anlamlar bulmak (hobiler, ilişkiler, doğada zaman geçirmek) insanı rahatlatabilir.
meditasyon ve mindfulness: zihni sakinleştirmek ve "anda kalmak", sürekli sorgulayan zihni dengeleyebilir. varoluş sancısının getirdiği kaygıları hafifletmek için etkili olabilir.
topluluk oluşturmak: benzer sorgulamalar yapan insanlarla bir araya gelmek, paylaşılan duygular sayesinde yalnız hissetmemeye yardımcı olur.
profesyonel destek almak: bir terapist ya da danışmanla bu duyguları konuşmak, içsel karmaşayı anlamlandırmada faydalı olabilir.
anlam bulmak: logoterapi’nin (anlam yolu ile terapi manasına geliyor) kurucusu victor frankl hayatta anlam bulmanın üç yolu olduğunu ifade ediyor.
1. yaratıcı yol: bu yol ile anlam bulmak, bir şeyler üretmek, yaratmak ile olmaktadır. bir eser, bir kitap, bir şarkı, bir tablo yaratmak yahut bir iş yapmak. mantık olarak bu yol ile siz dünyaya bir şey katmış, katkıda bulunmuş olursunuz.
2. deneyimsel yol: ilk yolda siz dünyaya bir şeyler verirken, deneyimsel yolda doğa size bir şeyler sunar. bir insanla tanışmak, etkileşimde bulunmak, doğadan esinlenmek ya da yaşadığınız bir şeyler anlam bulmanızı sağlayabilir.
3. tutumsal yol: bazen kaçmanızın, değiştirmenizin mümkün olmadığı şeyler vardır. böyle durumlarda yaşadığınız acıya karşı bir tutum sergileyerek anlama ulaşabilirsiniz. örneğin ölmek üzere olan hasta biri, sergilediği tutum ile diğer hastalara örnek olarak anlama ulaşabilir.
kısacası kendinize yaşamak için bir sebep yaratmak ve bulunduğunuz anın içinde şimdi ve burada kalmak, varoluş sancısıcıyla başa çıkmanın yoludur. ne demiş nietzsche:
“yaşamak için bir nedeni olan kişi, hemen her nasıl’a dayanabilir.”
