Yunanistan'ın Milli Düşmanımız Olduğu Zamanlara Dair Özlenen Şeyler

internette dolaşan şu yazıyı görüpte katılmamak elde değil...

yunan'ın kıymetini bilin olum. ne güzel düşmandı, ne naif yıllardı. arada uçaklar hava sahasını işgal ederdi, pilotlar it dalaşçılık oynardı. gemiler balıkçı falan kovalardı, de gidin ötede avlanın derlerdi. 

orası benim şurası senin diye mirasta arsa paylaşamamış akraba gibiydik. dağa taşa bayrak çizer, ha bura benim diye kayalığa keçi falan çıkarırdı lan bu adamlar. ama deprem olunca ilk yardıma o gelir, gazeteleri geçmiş olsun komşu diye türkçe başlık atardı, hapishane mahkumları bile yardım toplayıp gönderirdi.

 bak doğuya iyi bak şimdi. din kardeşiymiş. bak ne barbarlar ne hayvanlar var, kafa kesen insan yakanlar. kalleşler. ya yunan öyle mi? çupra yer uzo içer lan bu adamlar, zeytinyağlıya ekmek banar, buzuki çalar, zeybek oynar, öyle düşman mı olur lan ?!?

en buyuk derdimizin 2-3 kayalık olduğu güzel yıllar. katil sürüsü yoktu piyasada daha.

iki pilotlu it dalaşlarında çocuklar gibi şen olduğumuz yıllardı. şimdi ne o cesur pilotlar bizde kaldı ne de o jeti kaldıracak jet yakıtı yunanlarda.

"allah düşmanın bile laik olanını nasip etsin" dedirten başlıktır.

düşmanın gemisi mavi direkli
içindeki askerler tavşan yürekli.

türklerin gemisi kırmızı direkli
içindeki askerler aslan yürekli.

şarkısıyla özetlenebilecek, başka bir tür kinle yetiştirildiğimiz çocukluk yıllarıydı. mavi direk deyince akıllara yunan bayrağı gelirdi.

burnumda tutmektedir. kurban oldugum yunanlarla tatli tatli atisirdik en fazla. yok ege'de adaya cikmalar falan.

efkar bastı bu başlıktan sonra.

benim deneyimim, gurbete gittiğinde, yalnız yunan ile yalnız türk hep kanka olurlar. almanı fransızı ile yapamaz bunlar. hemen bulurlar birbirlerini. yemekte, birinin verdiği siparişe, öbürü de aynısından der. rakı - uzo farketmez, ondan beraber söylenir içki masasında. ikisi de denize kaçmak ister fırsat bulunca. ama benim deneyimim ankaranın batısından insanlar ile kısıtlı tabi.

ama yunanın yöneticisi ve sağcısı bizimkinden hep beter olmuştur. düşman ettiler bu kadar yakın iki toplumu birbirine. fanatik olmayan yunanından rumundan duydum bunu, onların yalancısıyım.

yapma böyle komşu, aramız bozulduğundan beri mahalleyi eşkiya bastı. ne sen düze çıkabildin, ne biz.

şehirde patlayarak sivil katleden tuhaf yaratıklar ortaya çıkmadan önce düzenli orduların denizde veya havada didişmesiyle geçen, minimum ölümle maksimum adrenalin yaratılan yıllardır.

ne yazık ki tarih oldu. demirin tuncuna, düşmanın piçine kaldık.