19. Yüzyıl Boyunca Büyük Bir Psikolojik Sorun Olarak Görülmüş Aktivite: Mastürbasyon
mastürbasyonun en ilginç yanı, bütün 19.yy boyunca büyük bir psikiyatrik sorun olarak görülmüş olmasıdır. o "pozitivist" kesinlikler çağında mastürbasyon yapanlar delilerle kıyaslanmaktaydı ve hatta mastürbasyonun insanlığa "savaşlardan, veba, çiçek hastalığı ve başka birçok benzer kötülükten daha büyük zararlar verdiği" de bilimsel konsensusa ulaşmıştı. hristiyan ahlakının bilimsel bir ifadesi olmaktan ibaret olan bu görüşler ortaçağdaki cadı avlarıyla neredeyse sadece terimsel olarak farklı olmalarına rağmen uzman "doktor" kimliği ile de çok güzel literatürde yer edinebiliyordu.
psikiyatrik veriye dönüşen tarihsel ahlak kuralları sayesinde mastürbasyona çözüm olarak gündüz için bekaret kemeri, gece için pranga, daha ileri durumlarda ise hadım edilmek bile söz konusu edilebiliyordu (kesin bilgi olma iddiasındaki bir ekol sayesinde oluyor bunlar tabii ki; "doktor dedi ki", "bu bilimsel olarak ispatlanmış.") freud'a göre bile mastürbasyon nevroza yol açtığı için bu absürd anlayışın kalıcı hale gelmesi mümkün kılındı.
anti psikiyatri akımından thomas szasz'ın deliliğin imalatı'nda sıkı bir eleştirisi bulunuyor hem psikanaliz hem de bilim geleneğine:
"freud, 1901'de yayımlanan the psychopathology of everyday life (gündelik hayatın psikopatolojisi) adlı kitabında, freud bir hanım tarafından 'genç bir adamı', yani kadının oğlunu muayene etmek üzere evine çağrılır. freud gencin pantolonunda bir leke olduğunu fark eder ve bu lekenin nedenini sorar. genç, pantolonuna çiğ yumurta akı damladığını söyler. freud, elbette aptal değildir. "annesi bizi yalnız bırakınca," diye yazar freud "gence teşhisimi kolaylaştırdığı için teşekkür ettim. böylece vakit kaybetmeden asıl konuya gelebildik. gencin itiraflarından mastürbasyondan kaynaklanan sorunları olduğunu anladım.
" bu vaka ile ilgili olarak anlattığı bu kısa bölümden çıkan sonuç, freud'un yanlış bir sonuca vardığıdır. bence buradaki vaka oğul değil annedir. tedavi talebi oğuldan gelmemiştir. hatta herhangi bir rahatsızlığı olduğuna inanmak için ortada bir sebep de yoktur. rahatsız olan oğlunun cinsel bakımdan olgunlaşmasından rahatsızlık duyan annedir. burada freud'un annenin tanısını kabul etmesi ve oğula 'mastürbasyondan kaynaklanan sorunlardan rahatsız' bir insan muamelesi yapması ilginç." (szasz, thomas s, 2007, deliliğin imalatı, yerdeniz yayınları, istanbul, s:263)
burada szasz'ın ifade ettiği gibi, dikkat çeken nokta, nesnel argümanların yerini "mesleki tecrübe"nin alması bir yana, "sorun"un mastürbasyon yapanı suçlayan toplumda değil, mastürbatörün kendisinde aranması. ayrıca üstüne "suçluluk duygusu"nun psikolojik bozukluğa yol açtığını söyleyerek mastürbasyonun bir de bu sebepten damgalanması da dönemin bilimselliği için problem değil ("suçluluk duygusunu" inşa eden toplum değil mi?.) bütün bunlar da "hastanın iyiliği için" oluyor ("hastaya" kendi "iyiliği" de sorulmuyor.) michel foucault'nun cinselliğin tarihi'nde bahsettiği, 19.yy'da küçük bir cinsel elleme oyununa katılan meczup bir kişinin bütün ömrü boyunca üzerinde çözümler üretilen, hastaneye kapatılan ve bir "bilim adamı" ordusunca "bilimsel obje" haline indirgenen bir kişi haline gelmesi, basit bir cinsel eylemin dahi iktidarın ve dolayısıyla bilimin konusu haline gelebileceğini gösteriyor.
mastürbasyon gibi insan hayatının çok basit bir faaliyeti, hastalığa dönüştürülerek bir bilimsel uzmanlık alanına "açılır", bilimsel uzmanlık alanı da hudutsuz bir şekilde genişlemeye devam eder. suçun tarihsel süreçte "şeytan"dan "penis"e dönüşmesiyle kâr eden ancak genişleyen bu dispositifler olmasına karşın dönemin bilim guruları da muhafazakarları da gayet memnun olur, iktidar ve hakim görüş kazanır. bunlar sadece 19.yy ve 20.yy'ın başlarını ilgilendiren konular öyle değil mi?. artık günümüzde kimlere tekabül ediyor tahmin ediniz (bu arada klasik geyiktir ama, "entelektüel mastürbasyon" da tam olarak şimdi yaptığım şey oldu sanırım...)
