2004'ten Beri Hayatımızda Olmayan Kurum: Devlet Güvenlik Mahkemesi

Devlet Güvenlik Mahkemeleri (DGM), Türkiye'de 1973 yılında 1961 Anayasası'na eklenen bir maddeyle Türk hukuk sistemine giren ve 1982 Anayasası'nda da yer alan, "cumhuriyeti ve devletin iç ya da dış güvenliğini ilgilendiren" davalara bakan özel yetkili mahkemelerdi.
2004'ten Beri Hayatımızda Olmayan Kurum: Devlet Güvenlik Mahkemesi

21 mayıs 2004 tarihinde, türkiye cumhuriyeti cumhurbaşkanı ahmet necdet sezer, anayasa değişikliğini onaylayarak devlet güvenlik mahkemeleri'ni (dgm) kaldırdı. bu önemli gelişme, türkiye'nin demokratikleşme sürecinde ve hukuk sisteminde köklü değişiklikler gerçekleştirme çabalarının bir parçası olarak kabul edilmektedir. bu makalede, dgm'lerin tarihçesi, işlevleri, kaldırılma nedenleri ve bu değişikliğin sonuçları ele alınacaktır.

devlet güvenlik mahkemeleri, 1980'li yılların başında, 12 eylül 1980 askeri darbesi sonrasında kurulmuştur. bu mahkemeler, terörizm, devletin güvenliğine karşı işlenen suçlar ve diğer ağır suçlarla mücadele amacıyla oluşturulmuştur. dgm'ler, özellikle siyasi suçlar ve terör örgütlerine karşı açılan davalarda yetkilendirilmiştir.

dgm'ler, savcılar, sivil ve askeri yargıçlardan oluşan özel mahkemelerdir. bu mahkemelerin yetki alanına giren davalar genellikle yüksek profilli ve hassas davalardır. dgm'ler, hızlı yargılama süreçleri ve ağır cezalarla tanınmıştır. bu mahkemeler, türkiye'nin güneydoğusundaki pkk terör örgütüyle mücadelede ve diğer siyasi davalarda önemli bir rol oynamıştır.

dgm'lerin kaldırılmasının ana nedenleri arasında, bu mahkemelerin tarafsızlığı ve bağımsızlığı konusunda duyulan endişeler bulunmaktadır. dgm'ler, özellikle avrupa birliği (ab) ile ilişkilerde ve türkiye'nin demokratikleşme sürecinde eleştirilmiştir. ab, türkiye'ye, dgm'lerin kaldırılması ve hukuk sisteminin demokratik normlara uygun hale getirilmesi konusunda baskı yapmıştır.

anayasa değişikliği süreci, 2004 yılında türkiye büyük millet meclisi (tbmm) tarafından başlatılmıştır. değişiklik, geniş bir siyasi mutabakatla kabul edilmiştir. cumhurbaşkanı ahmet necdet sezer, 21 mayıs 2004'te değişikliği onaylayarak, dgm'lerin resmen kaldırılmasını sağlamıştır.

dgm'lerin kaldırılması, türkiye'nin hukuk sisteminde önemli bir reform olarak kabul edilmiştir. bu değişiklik, yargı sisteminin demokratik normlara uygun hale getirilmesi ve insan hakları standartlarının yükseltilmesi açısından önemli bir adımdır. dgm'lerin kaldırılmasıyla birlikte, devletin güvenliğine karşı işlenen suçlar ve terör suçları, ağır ceza mahkemeleri tarafından görülmeye başlanmıştır.

dgm'lerin kaldırılması, türkiye'nin avrupa birliği'ne üyelik sürecinde olumlu bir adım olarak değerlendirilmiştir. ab, türkiye'nin hukuk sisteminde yaptığı bu reformları memnuniyetle karşılamış ve türkiye'nin demokratikleşme sürecine katkıda bulunacağını belirtmiştir. bu değişiklik, türkiye'nin ab ile müzakerelerde ilerleme kaydetmesine yardımcı olmuştur.

dgm'lerin kaldırılması, türkiye'nin demokratikleşme sürecinde önemli bir adımdır. bu değişiklik, hukuk sisteminin tarafsızlığı ve bağımsızlığı konusundaki endişelerin giderilmesine katkıda bulunmuştur. ancak, türkiye'nin demokratikleşme süreci, yalnızca dgm'lerin kaldırılmasıyla sınırlı değildir. daha geniş kapsamlı reformlar ve hukukun üstünlüğünün sağlanması, demokratikleşme sürecinin devamı için gereklidir.

dgm'lerin kaldırılmasının ardından, türkiye'nin hukuk sisteminde diğer reformlar da gündeme gelmiştir. bu reformlar, yargı bağımsızlığı, insan hakları, ifade özgürlüğü ve basın özgürlüğü gibi konuları kapsamaktadır. türkiye'nin demokratikleşme sürecinde bu reformların hayata geçirilmesi büyük önem taşımaktadır.

konu biraz karışık, toparlarsak;

21 mayıs 2004 tarihinde cumhurbaşkanı ahmet necdet sezer tarafından onaylanan anayasa değişikliği ile devlet güvenlik mahkemeleri'nin kaldırılması, türkiye'nin hukuk sistemi ve demokratikleşme süreci açısından önemli bir dönüm noktasıdır. bu değişiklik, türkiye'nin ab üyelik sürecinde olumlu bir adım olarak değerlendirilmiş ve ülkenin demokratik normlara uygun hale getirilmesine katkıda bulunmuştur. ancak, türkiye'nin demokratikleşme sürecinin devamı için daha geniş kapsamlı reformların hayata geçirilmesi gerekmektedir. bu makalede ele alınan konular, türkiye'nin hukuk sistemindeki değişimlerin ve demokratikleşme sürecinin anlaşılmasına katkıda bulunmayı amaçlamaktadır.