Almanya'daki Türk Vatandaşları Neden Kayda Değer Bir Lobi Faaliyeti Gösteremiyor?
1. İhtiyaçlar hiyerarşisi
lobi... bakın herkes bu vatandaşları söylemleri için eleştiriyorlar ama bunlar aslında doğru söylüyor. yani gerçekten almanya'da salatalığı, domatesi tane ile alıyorlar. çünkü tek yaşam amaçları euro biriktirip o euro'lar ile memleketlerinde evler, arsalar almak.
o yüzden buraya geldiklerinde kafelerde, lokantalarda, sinema salonlarında dolu dolu insanları görünce hayretler içinde kalıp, "ya bunlarda baksana para var kafeler dolu." zihniyetine sahip oluyorlar. çünkü bu arkadaşlara göre en temel, alt ihtiyaçlar bile lüks olarak görülüyor. adamlar ihtiyaçlar hiyerarşisinde en alt basamaklarda yaşıyorlar. kendini gerçekleştiren, birey durumuna gelmemiş bir varlıklar toplumunda lobi faaliyeti aramak!
lobi nasıl olur?
yeme, içme, barınma gibi alt ihtiyaçlar dışına çıkıp, kendini gerçekleştirip, tiyatroya, sinemaya, edebiyata, siyasete, bilime yönelip almanya'da üst tabakada yerler edinip sonrasında gerek senatoda, gerek sanatta, gerekse kafelerde sokaklarda kendini, dertlerini, sorunlarını ifade ederseniz lobi yapmış olursunuz. ama maalesef toplumun o katmanında yoklar... içten içe bunu bildikleri için de buralara geldikleri zaman: "ülkenizin değerini bilin. (bakın orada bizi s*klemiyorlar, bak burada herkes eğleniyor)" zihniyetine giriyorlar.
aldıkları maaşı adam gibi kendini gerçekleştirebilmeye harcasalar gani gani yetecek. ama o zaman da "marklarrrrr geliyor marklarrrrr!" olayı olmayacak.
tekrar diyorum, hayat amacı bu olan insanlardan lobi beklemek abes ile iştigal olur.
sokakta almanya'daki 7 milyon türk ile röportaj yapılsa ve "lobi nedir?" dense en az 5 milyonu, uzaylı görmüş masum köylü gibi ekrana bakacaktır.
2. Lobi nasıl gelişir?
genellikle lobi diaspora sonucu gelişir. işçi göçü ile gelişmez. benzer şekilde almanların da abd'deki göçmenlerinin oluşturduğu bir lobisi yoktur. siyasi suçlular veya sürgünler genellikle bunu oluşturur, çünkü çocuklarını okuturlar ve siyasete girmeye meyllidirler. kendi vatanlarında savundukları ideayı sürgün oldukları/kaçtıkları yerde de savunurlar.
ciddi ciddi bmw'nin mercedes'in sahiplerinin türk olduğunu düşünen, almanya'da aç duruyoruz diyen, reis yerli silah sanayisi geliştirdi diyen adamların almanya'da türk lobisi oluşturacağını mı düşündünüz? veya memlekete lanet edip nefret edip alman'a kaçan beyaz yakaların dönüp türkiye için bir siyasi yola gireceğini mi düşündünüz?
almancı dayı: türkiye cennet cennet
almancı olamamış kemalist: siz neden türkiye lobisi oluşturmuyorsunuz?
almancı dayı: lobi nedir? otel lobisi mi?
almancı olamamış kemalist: yok böyle hani toplanıp konuşuyorsunuz ya. birlikte faaliyet yapmak.
almancı dayı: hee yapıyoruz. türken schacwshen sporun formalarını yeniledik bu sene.
3. Bu bir kültür mü?
5 milyon türk'ün almanya'da lobi yapamamasının nedeni türklerin herhangi bir yerde lobi ya da diaspora yapma yetenekleri, kültürlerinin olmamasıdır.
hani derler ye memleketli memleketliyi gurbette s*kermiş, bu öylesine komik olsun diye söylenmiş bir söz değil, bunun uğruna kitaplar yazıldı, filmler çekildi. bizim insanımızın bu tarz durumlarda çok ilginç ve anlaşılamaz bir denklem yapısı var.
bizim insanımız öncelikle devletçidir, bakın bu kendi ülkesi toprakları için geçerli değil, gittiği ülkede de histerik olarak devletçidir, ayak uydurur, bunu yaparken diğer kendi insanını s*klemez, gerekirse ayaklarıyla onun üstüne basar ayakta kalmak için, pragmatist olarak o devlete ayak uydurur ve o şekilde yaşar, sorsanız bunu inkar ederler ama bu bir gerçektir. bunun duygusal vicdani sızlamalarını da anlamsız yersiz bayrak asmalarla, kendi ülkelerindeki o an olan milliyetçiyim-sağcıyım ayağı takılan partiyi desteklemekle, laf salatasıyla telafi eder.
kısacası gurbette kendisi gibi gurbetçiyi s*ker ve bulunduğu farklı devlete yamanır, vicdani aforizmalarını kendi ülkesindeki sağ partilere güzelleyerek ve destekleyerek bastırır. hiçbir faydaları yoktur, seçimlerde zararları çoktur. bu yüzden de yurt dışında 5 yıldan fazladır yaşayıp dönmeyenlere oy kullanma hakkı verilmemeli diyenlerdenim.
Final yorumu
işçiden lobici olmaz. ermeni lobiciliğinin belki belki 500 yıllık sermaye birliğine dayalı tarihi vardır. bu adamlar sürekli muhalefette kalan zenginlerdi. bunu içselleştirmiş ve kendilerince bir muhalefet mekanizması kurmuşlar. bizimkiler daha temel ihtiyaçlarını yeni karşılayıp ikinci aşamaya geçiyorlar. etnik kimlik bilinci bundan sonra oturacak. o da oturursa.
Almanya'daki Hukukun Üstünlüğü İlkesinin, Bir Sözlük Yazarının Başına Gelen Keskin Bir Örneği
