1950'lerde Sandalyenin Ucuna Oturma Takıntısı Sayesinde Tespit Edilen A ve B Kişilik Tipleri
Hikaye şöyle
sandalyenin veya koltuğun ucunda oturma hastalığı, 1950'lerde dönemin dünyaca ünlü kardiyologlarından meyer friedman ve ray rosenman'ın da ilgisini çeken bir davranış. bu iki doktor bir süre sonra muayenehanelerinin bekleme salonunda ilginç bir şey gözlemlemişler. gelen kalp hastalarının çoğu bekleme sırasında koltuğun uç kısmına oturuyormuş. bunun ilk olarak fark edilmesi de bekleme salonundaki mobilyaları incelerken sandalye ve koltukların ön kısmının daha çok aşınmış olmasının görülmesinin bir sonucuymuş.
bu iki doktor "belki de insanların koltuğun ucuna oturmasıyla kalp hastalığı riski arasında bir bağlantı vardır" deyip 9 yıllık bir araştırmaya başlamışlar. bundan sonra a tipi kişilik ve b tipi kişilik adı altında iki çeşit kişilik türü tespit edilmiş.
a tipi kişiliğe sahip olanlar sabırsız, bir an önce harekete geçmek isteyen, insanları beklemeyi sevmeyen, sürekli acele içinde olan, trafikte hız yapan, bir işte geri kalırsa stres yapan, zaman zaman gereğinden fazla hırslı olan kişilermiş.
b tipi kişiler de daha sakin, hayatı daha ağırdan alan kişilermiş. tabi ki a tipi kişiliğe sahip insanların kalp hastalığına yakalanma riski b tipi kişiliğe sahip olanlara göre çok daha yüksekmiş. zaten a tipi kişiliğe sahip olanlarda bu koltuğun ucuna oturma olayı daha fazla görülüyormuş.
(bkz: a tipi kisilik)
(bkz: b tipi kisilik)