bilindiği gibi abd, ikinci harbe dahil olduğu 42 yılından, sona erdiği 45 yılına dek milyonlarca kayıp verdi

bu durum, beraberinde ciddi bir nüfus azalmasını getirdi. savaşın ardından, üstün propaganda gücüne sahip abd tv ve radyoları, halkı çocuk yapma yönünde teşvik eden reklam ve propaganda filmleriyle donatıldı. tabii burada amaç, kuru kuru popülasyon arttırılmasına gidilmesi değildi, yeni jenerasyonun resmi ideolojinin benimsetilmesinde denek olarak kullanılmasıydı.

baby boomers'lar, ikinci harp ile soğuk savaş arasındaki dönemde yer alırlar

savaşın tüm olumsuz yönlerini ebeveynlerinden, ilk ağızdan duyma olanağı bulmuşlardır. bu nedenle de, savaş sonrası, aynı zulmü bir daha görmek istemeyen ülkelerin benimsediği proje ve doğrultularını harfiyen tatbik etmişlerdir. imparatorluk rejmine sahip ülke halklarında görüldüğü gibi biat kültürü baby boomers'larda olmasa da, resmi ideolojiye tam tamına bağlılık ve aşırı itaatkar bir dokuda olduklarını söylemek mümkündür.

baby boomers'lar ardlarından gelen soğuk savaşın çocukları x kuşağıyla birlikte, sonraki bebelerin kuşağı olan y ve z kuşaklarını siyaset dışı kalmak ve apolitiklikle suçlamışlardır

oysa benim paralel görüşleri benimsediğim yeni kuşak için siyaset, menfaat ve çıkar ilişkilerine odaklı şekillenen "kokuşmuş" bir kurumdur. gelenekçi siyaset anlayışı banal ve sömürüye açıktır. bu dokuyu taşıyan kurumlar, günümüz sosyal medya çocuklarını kapsayamadığı gibi, onları elde tutacak atılımlarda da dillerinden anlamamaları nedeniyle, başarı gösterememektedirler. artık yeni nesil, "siyaset sizin olsun, benim özelime karışmayın" mantığını gütmekte, siyasi katılımla, özel alanın dokunulmazlığı kavramını takas etmektedir.

insanların geçmişlerinin geleceklerini şekillendirdiklerine dair görüşe katılmak gerek öncelikle "baby boomer" denilen kuşaklardan neyin kastedildiğini sindirebilmek için

1946 ile 1964 arası doğan jenerasyon, özellikle amerika'da birçok konuda araştırıldı. bu araştırmalar, tüketim toplumunu çoğalmaya yüreklendirecek politikacı, modacı ve hatta sanatçıların bile "çoğalmak iyidir" reklamlarına destek verdiğini ortaya koydu. kimi zaman romantizm, kimi zaman humanizm akımları içinde değerlendirilebilecek reklam kampanyalarıdır "baby boomers" ve bu kampanyalarda emeği geçenler elbette.

46'da insanlar dondurma yiyerek tenderly ile dans ederken, winston churchill sovyet'lerin doğu avrupa ülkelerinin üzerine bir demir perde çekmekte olduğundan söz ediyordu. bir yandan atom enerjisi komisyonu kuruluyordu.

64 yılına gelindiğinde ise, başkan johnson fakirliğe ve yükselen suç oranına karşı savaş açıyor ve insanlar i want to hold your hand dinliyorlardı. beatles'ın ilk kez ed sullivan'ın programına katıldığı şubat akşamı, new york'ta tek bir suç işlenmediğine dikkat çekiliyordu.

nüfus artışı ile ekonominin canlandırılması ve tüketim toplumunun patlatılması bu tarihler arasındaki gelişmelerden kaynaklandı

1964 yılı bu kuşağın yetiştiği son yıl kabul edilmekte. 1946'dan sonra kadın başına düşen çocuk sayısı 3 civarındayken, 1964'te bu 2'nin altına düşmüştür. yaşlanmayı reddeden, yaşam tarzlarını satın aldıkları otomobilden kolayca görebildiğimiz bu kuşağın çocuklarıyız çoğumuz. televizyonlarımızın karşısında nescafe'lerimizi yudumlayarak irak a ozgurluk operasyonu adlı bir programı izledik yakın geçmişte. tam istanbuldaki patlamalari unutmak üzereydik ki, ispanya'da patlamalar oldu pek yakında. patlamalar arasında, i'm not in love dinlemiş olabiliriz. kimimiz clubber olduk, kimimiz radikal islamcı. varsa bebeklerimiz ve köpeklerimiz için cip ya da stationwagon araçlar almayı hayal ediyoruz. bir şeyleri tüketiyoruz... bu dönemin en önemli özelliklerinden biri de insanların "single yaşam tarzı"nı benimsemeleri. korkarız ki, yeni bir baby boom'un tam ortasındayız.

bu arada unutmadan; bill clinton amerika'nın ilk "boomer" başkanı sayılmaktadır.