patrick bateman'ın suç ve bakım aletleri

romanda patrick bateman açıkça homofobiktir, fazlası var eksiği yok, en az donald trump denli ırkçıdır. ve bir o kadar da kadın düşmanı bir gösteriş budalasıdır. film uyarlamasında bu saydığım karakteristik özellikler kısa anların arasında ve diyalogların içinde kodlanmıştır.

suç ve bakım aletleri dedik ama romanda bateman asit de kullanır topuz da. tüm bu alet-edevat tercihi amerikan iç savaşını da anıştırır, kadın düşmanlarının asit düşkünlüğüne de atıf yapar. dolayısıyla roman daha detaylı olduğu için patrick bateman karakterinin aslında gemi azıya almış bir şiddet ve tüketim toplumunun başat öznesi kimliğinde kodlandığını anlamamıza yarar. ama elbette film versiyonunda bu detayların bazısı yok olur, tıpkı fight club'ın film versiyonunda olduğu gibi. bu tarz yapıtlarda ana metin yani romanın okunması işten bile değildir.

uyarlandığı romanın gölgesinde kalacak filmler arasındadır özetle. söylemeye bile gerek yok ki roman çok daha fazla tüyler ürperticidir. işin ilginci film de öyle ürkünç gözükür:

romanda patrick açıkça yamyamdır ve kadınların organlarını pişirir vs. filmde de misal az evvel paylaştığım görselde görülebileceği gibi yamyamlık vurgusu ısrarla sahnelenmiştir.

patrick bateman, "there is no real me. only an entity. something illusory." der ve kimliğini henüz ilk satırlarda ele verir. o aslında, sözünü ettiğim şiddet toplumunun (bu örnekte amerikan toplumu) maskeli ve birden fazla kimliğe sahip bir üyesidir. güne maskeyle başlaması güzel bir ironidir bu yüzden:

asla tek bir patrick bateman yoktur, tek kişi değildir, bütün bir toplumun aynaya yansıyan bir örneğidir. aslında var bile değildir, ideadır, bir tasavvurdur, imgedir ama sırf bu yönüyle bile içinde yaşadığı ikiyüzlü şiddet toplumunun cisimleşmiş bir görünümüdür.

American Psycho Filmi Hakkında Muhtemelen Duymadığınız Şeyler