Arnold Samuelson İsimli Gencin Motora Atlayıp Hemingway'in Yanına Giderek Öğrendiği Şeyler
1934 baharında arnold samuelson adlı 22 yaşında bir genç hayranı olduğu ernest hemingway'i görmek için otostop ile minneapolis'ten key west'e doğru (3.000 km'lik bir) yola çıkar.
yolda biraz para kazanmak için yanına bir çift saç kesme makası ve derme çatma orkestralarda çalmak için kemanını alır. kendi ağzından:
“ernest hemingway ile tanışmak için minneapolis'ten key west'e doğru otostop çekmeye başladım. davet edilmemiştim. daha sonra to have and have not'un ilk bölümü olacak olan, "one trip across" adlı kısa öykülerinden birini okumuştum. bu hikaye bana yazarıyla tanışmak için iki bin mil seyahat etme dürtüsü verdi. en iyi ihtimalle, yazarlık hakkında konuşmak için bana birkaç dakika ayırır diye umuyordum.
"son derece aptalca bir iş gibi görünüyor, ama büyük buhran sırasında yirmi iki yaşındaki bir serserinin yapacağı şey için pek bir nedeni olması gerekmiyordu. diğer serseriler kuzeydeki kuşları takip ederken ben güneye gidiyordum. en azından vahşi kaz avımın bir hedefi vardı…”
samuelson uzun yolculuğunu tamamlayıp hemingway'in yanına vardığında beklediğinden iyi karşılanır. "belki benimle birkaç dakika sohbet eder" diye düşünürken, hemingway'in yanında tüm bir yılı geçirir ve bütün bu deneyimi el yazması olarak kaydeder. samuelson'un 1981'deki ölümünden sonra kızı tarafından keşfedilen bu el yazmaları daha sonra, with hemingway: a year in key west and cuba adıyla yayımlanır.
hemingway, birlikte geçirdikleri sürede samuelson'a el yazısıyla yazılmış bir kitap listesi
verir ve ona hepsini okumasını salık verir.
hemingway, mark twain'in the adventures of huckleberry finn'ini bir amerikalının şimdiye kadar yazdığı en iyi kitap olarak görüyordur ve amerikan edebiyatının başlangıcına işaret ettiğini düşünüyordur. ancak hemingway'in hayranı olduğu başka kitaplar da vardır. samuelson'a şunları söyler:
"işte her yazarın eğitiminin bir parçası olarak okuması gereken kitapların bir listesi… bunları okumadıysan, eğitimli değilsin demektir. bunlar farklı yazı türlerini temsil eder. bazıları seni sıkabilir, bazıları sana ilham verebilir ve bazıları o kadar güzel yazılmıştır ki, yazmaya çalışmanın senin için tamamen beyhude olduğunu hissettirebilir."
işte 16 kitaptan oluşan hemingway'in her yazarın okuması gereken kitaplar listesi
- the blue hotel, stephen crane
- the open boat, stephen crane
- madame bovary, gustave flaubert
- dubliners, james joyce
- the red and the black stendhal of human bondage, w. somerset maugham
- anna karenina, lev tolstoy
- voyna i mir, lev tolstoy
- buddenbrooks, thomas mann
- hail and farewell, george moore
- karamazov kardeşler, fyodor mihailoviç dostoyevski
- the oxford book of english verse the enormous room, e. e. cummings
- wuthering heights, emily brontë
- far away and long ago, w.h. hudson
- the american, henry james
en iyiler listesine girmek için bir kitap yazmayla ilgili hemingway'in bazı tavsiyeleri vardır
işin kilit noktası, yalnızca ölülerle rekabet etmektir. şöyle demiş:
"asla yaşayan yazarlarla rekabet etme. iyi olup olmadıklarını bilmiyorsun. iyi olduğunu bildiğin ölülerle yarış. onları geçebildiğin zaman, iyi gittiğini bilirsin. neler yapıldığını bilmek için tüm iyi şeyleri okumak gerek, çünkü başka birinin yazdığı gibi bir hikayen varsa, daha iyisini yazamadığın sürece seninki iyi değildir."
ve okuduklarından çal. hırsızlık iyidir. amerikalı film yapımcısı jim jarmusch'un dediği gibi: “hiçbir şey orijinal değildir. ilham veren veya hayal gücünüzü besleyen her yerden çalın.” hemingway de hemen hemen aynı şeyi savunur:
"...herhangi bir sanatta, daha iyi hale getirebilirseniz, herhangi bir şeyi çalmanıza izin verilir, ancak eğilim her zaman aşağı değil, yukarı doğru olmalıdır. ve asla kimseyi taklit etme. tüm üsluplar, bir yazarın bir gerçeği ifade etmedeki beceriksizliğini de içinde barındırır. kendine has bir tarzın varsa şanslısın ama başka biri gibi yazmaya çalışırsan, kendininki kadar diğer yazarın beceriksizliğine de sahip olursun..."
"...yazmakla ilgili öğrendiğim en önemli şey, asla tek seferde çok fazla yazmamaktır... asla içindeki yeteneği son damlasına kadar kağıda aktarma telaşına düşme. ertesi gün için biraz bırak. önemli olan ne zaman duracağını bilmektir. yazarak kendini bitirmeyi bekleme. yazdığın şeyde o an iyi gidiyorsan ve ilginç bir yere geldiysen ve bundan sonra ne olacağını da biliyorsan, işte o an durmak için en iyi zamandır. o an onu kendi haline bırak ve hakkında düşünme; bırak bununla bilinçaltın ilgilensin..."