Bir Köy Öğretmeninin Gözünden: Toz Pembe Bir Hayalden Çok Uzaktaki Haliyle Köyde Yaşamın Zorlukları
Her şeyi bırakıp gitmek birçok insanın hayallerini süsleyen bir eylem olsa da köyde yaşama planı yapanlar için iş zannettikleri kadar kolay değilmiş.
bir kere köy hayatı sanıldığı gibi cazibeli değildir. o inekler, keçiler, tavuklar facebook çiftçilik oyunlarına benzemiyor. bir gün bakma bakayım başına neler geliyor. bakmak derken ineklerin mesela sabah 6 da yemlerini verip ahırlarını temizlemek gerekiyor. bi verme bakayım o yemi nasıl böğüre böğüre köyü inletirler. bi süre sonra da ahırdan çıkmak için birbirlerini ezeceklerdir.
gelelim keçilere; keçi özgür hayvan, öyle yemini vereyim geçeyim dinlemez. davarcılık denen bir şey duydunuz mu siz ? heh işte o davarcılar kar kış demeden sabah ezanıyla keci sürülerini dağlara sürerler düşe kalka. sabah dondurucu soğuk, öğlen kavurucu sıcakla boğuşan bu insancıklar güneş yanığından kapkaradır zaten.
tavuk desen sürekli hastalıktan bir bir giden, yumurtlamamak için inat etti mi asla dönmeyen, inanılmaz nazlı bir hayvan. hadi yumurtladı diyelim. yumurtaları şehre indiriceksin, satmaya çalışacaksın, millet burun kıvıra kıvıra pazarlık edecek.
tarım da tamamen aynı şekilde. ekip biçip gözün gibi baktığı onca üründen en az kar eden kişi her zaman çiftçidir. 5 liraya aldığın domatesten onun eline 50 kuruş zor geçer.
sağlığa gelirsek; evet her yerde sağlık ocağı var. ama herşey sağlık ocağı ile hallolur mu? hayır. geçen sene velilerimden biri hastaneye yetişemeyip çalı dibinde doğum yaptı. çocuğun göbeğini taşla kesti eve geri getirdi. evet 2017'de oldu bu olay.
eğitim? inanın elimizden geleni yapıyoruz öğretmenler olarak. çocuklarım bir yana dünya bir yana. gel gör ki çevre faktörü açısından asla merkezle yarışamıyor çocuklar ve birçoğu merkezde olsa çok iyi yerlere gelecekler belki ama ailelerinin ne okutacak gücü ne zihniyeti var.
işte gözlemlediğim köy yaşamı genel hatlarıyla bu şekilde. tersi örnekler, muhteşem köyler elbet var ama maalesef istisnalar kaideyi bozmuyor.